زنده باد اول ماه مه بشارت دهنده بهاررهائی کارگران

گرتودوروزی ندهی تن به کار یکسره نابود شود روزگار

رفقای کارگر!

اول ماه مه، روزاتحادوهمبستگی کارگران سراسر جهان درشرایطی فرا می رسد که امپریالیست آمریکا با اتخاذ سیاست تجاوزبه کشورها، با و یا بدون موافقت شورای امنیت سازمان ملل و حتی علیرغم مخالفت اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان، وضعیت جدیدی در جهان ایجاد کرده که یادآور دوران استعمار کهن است. امپریالیسم نه حق خود تعیینی ملل را برسمیت می شناسند، نه استقلال کشورها را می پذیرد و نه برای تمامیت ارضی آنها ارزش قایل است. امپریالیستها هیچ توافق بین المللی را که بر ضد منافع و یا محدود کننده منافع خود تشخصی دهند به رسمیت نمی شناسند. آنها کشورها را اشغال می کنند، به حریم فضائی کشورها تجاوز کرده مانند راهزنان و جنایتکاران به ترور افراد غیر نظامی پرداخته و به کسی پاسخگو نیستند. آنها می خواهند مصوبات کنگره آمریکا یعنی سامان قضائی خویش را به همه کشورهای جهان تحمیل می کنند. تمام سامان اداری پرداختها و تبادلات ارزی را در تحت کنترل خود درآورده اند تا به ممالک جهان زور بگویند. هم اکنون عراق، افغانستان، سوریه، لیبی، فلسطین.... ازقربانیان این سیاست ضد بشری محسوب می شوند.

رفقای کارگر!

بحرانی که امروز دراوکراین بوجود آمده ریشه در توسعه نفوذ امپریالیسم غرب در جای پای ابرقدرت شوروی سابق دارد. آنها در پی محاصره روسیه از نظر نظامی و توسعه دامنه نفوذ پیمان تجاوزکارانه ناتوهستند ومی خواهند با فشار اقتصادی و نظامی به منابع عظیم ثروت دست نخورده سرزمین روسیه و محاصره چین دست پیدا کنند. امپریالیسم روس نیزبه این سادگی به زیر بار خطری که در آستانه مسکو قرار دارد نمی رود و با اتحادیه گمرکی خود درمقابل قرارداد مناطق آزاد تجاری غرب و سازمان تجارت جهانی ایستادگی می کند. امپریالیسم غرب در شرایط امروز جهانی امپریالیسم مهاجم و خطرناک برای تهدید صلح درجهان است وبرهمه کارگران وخلقهای جهان است که براین آدمخواران بین المللی که برادرتنی تروریسم وفاشیسم اند، دهنه بزنند. درغیرصورت ما شاهد جنگهای خونینی خواهیم بود که کارگران و زحمتکشان چیزی جزویرانی و مصیبت بیشترنصیب شان نخواهد شد.

مبارزه ای که امروزدر جهان در گرفته است مبارزه خلقها و کشورها بر ضد امپریالیسم جهانی است که برصهیونیسم و تروریسم اتکاء دارد.

رفقای کارگر!

روی کار آمدن حسن روحانی که محصول یک مهندسی حساب شده ازبالاست هیچ دردی ازهزاران درد ومشقت کارگران وزحمتکشان را دوا نخواهد کرد. درمیهن ما ایران فقط هواداران رژیم از همه "حقوق دموکراتیک" برخوردارند و سایر نیروهای منتقد چه ملی، لیبرال، مذهبی، سوسیال دموکرات، کمونیست، اتحادیه های کارگری و صنفی و... نه تنها فاقد هر گونه آزادی و حقوق دموکراتیک هستند، ازهیچ امنیتی نیز برخوردار نیستند. رژیم جمهوری اسلامی یا آنها را ترور می کند، به زندان می اندازد و یا اعدام می نماید. جمهوری اسلامی در اثر فشارهای خارجی و نارضائی داخلی به علت فشارهای ناشی از تحریم، بیکاری، گرانی، فساد و دزدی و... مجبور به تسلیم شده است. رژیمی که از مردمش بیش از امپریالیسم بترسد راه دیگری جز تسلیم در مقابل فشارهای امپریالیسم ندارد. رژیمی که قادر نباشد مبارزه با دشمن خارجی را با تکیه بر مردم کشورش به پیش ببرد محکوم به شکست است. ولی برای جلب مردم باید حقوق قانونی آنها را برسمیت شناخت و به آنها امکان فعالیت و بیان نظریات خویش را داد. این امری است که در ایران انجام نمی شود.

مذاکرات سری آمریکا با رژیم جمهوری اسلامی از زمان احمدی نژاد، یعنی از اوایل سال 2011 شروع شده است و ربطی به انتخابات روحانی ندارد. این توافقات سری تنها بر سر مسئله هسته ای نیست، بر سر یک بسته پیشنهادی است که شامل سیاست خارجی ایران در منطقه و جهان، ایجاد شرایط پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و پذیرفتن پیشنهادات اسارت آور بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، لیبرالیزه کردن کل اقتصاد ایران با تکیه بر نظم زدائی، خصوصی سازی منابع ملی، حذف یارانه های دولتی، حذف همه خدمات اجتماعی و پرورش طبقه ای نیازمند نان در جامعه ایران است که حاضر باشد در بدترین شرایط تحمیلی، برای سرمایه های امپریالیستی که به ایران سرازیر می شوند، کار کند. رژیم "کلید وتدبیر" حسن روحانی شرایط را برای اسارت ایران فراهم می کند. این تحمیل و فشار نیازمند سرکوب طبقه کارگرومردم ایران است. آقای روحانی فقط اصلاحاتی انجام می دهد که پای سرمایه گذاری امپریالیستی را به ایران باز کند و بیانیه بانک جهانی را بپذیرد. این گونه اصلاحات، نظر آمریکا را نیز تامین می کند. لیکن این نوع اصلاحات، برسمیت شناختن حقوق دموکراتیک مردم را در بر نمی گیرد.

حزب کارایران(توفان) دستگیریهای خودسرانه و سرکوب فعالین و رهبران اتحادیه های کارگری را به شدت محکوم میکند وخواهان آزادی فوری وبی قید و شرط همه فعالین کارگری از زندان است.

حزب کارایران(توفان) از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران که هرگزاز پای ننشسته اند وعلیه خصوصی سازی، اخراج دسته جمعی و برای دریافت حقوق معوقه و اضافه دستمزد وبرای تشکیل سندیکای مستقل میرزمند، قاطعانه دفاع می نماید وبه همه کارگران قهرمان ایران درود می فرستد.

رفقای کارگر!

چاره شماکارگران وهمه زحمتکشان وحدت وتشکیلات است. تنها ازطریق اتحاد و پیکارهای بی امان برعلیه کاپیتالیسم و امپریالیسم جهانی و تنها از طریق انقلاب و راهی که لنینیسم نشان میدهد می توان قدرت سیاسی را به کف گرفت و آینده تابناک بشری را با دستان پرتوان خودرقم زد.

برای رهائی ازجنگهای خونین وغارتگرانه ونابودی سلاحهای اتمی وکشتارجمعی برای تحقق حقوق بشر واقعی ورهایی از استثمار، فقر وبیکاری وفلاکت اقتصادی، راهی بجزانقلاب سوسیالیستی به رهبری حزب واحد طبقه کارگر موجود نیست وجزاین نیز نمی باشد.

درود به طبقه کارگر قهرمان ایران!

زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بدست کارگران و زحمتکشان ایران!

زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!

حزب کارایران(توفان)

اردیبهشت ماه 1393

www.toufan.org

toufan@toufan.org