یادی از رفیق حجت آلیان
(کیومرٽ)
« میخواهم
یادی از عزیزی بکنم که از نیمه های شب با
دیدن پیامی از رفیقی رهایم نمیکند . در
اینجا قسمتی از خاطرات دوست عزیز همایون
ایوانی که خود از جانبدربردگان این واقع است را قید
میکنم :
« ﺩﺭ ﻣﺮﺩﺍﺩ
ﻣﺎﻩ
ﻣﻼﻗﺎﺕﻫﺎ
ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻣﺎﻩ
ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ
ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ﺑﺎ
ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻳﻢ ﻛﻪ
ﺩﺭ ﺣﺎﻝ "ﺩﺍﺭ
ﺯﺩﻥ"
ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ
ﺍﻭﻳﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻭﻟﻲ ﭼﻮﻥ ﺧﺒﺮ
ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ
ﻣﻮﺭﺱ ﺭﺳﻴﺪﻩ
ﻭ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺑﻨﺪ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ؛
ﻣﻨﺒﻊ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ
ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ
ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ
ﻛﻨﻴﻢ ﻭ
ﺿﺮﻳﺒﻲ ﺍﺯ
ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ
ﺧﺒﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ
ﺑﻮﺩﻳﻢ. ﺧﺒﺮ
ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ
ﻛﻪ ﺩﺭﭘﻲ ﻗﻄﻊ
ﻣﻼﻗﺎﺕ،
ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ
ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻥ
ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ
ﻭ ﻳﺎ
ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺸﺎﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ
ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺭﻭﺵ ﺟﺪﻳﺪ
ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻡ، ﺩﺍﺭ
ﺯﺩﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﻧﻤﻲﺷﺪ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻝ
١٣٦٠ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ
ﺷﻤﺮﺩﻥ
ﺗﻴﺮﻫﺎﻱ ﺧﻼﺹ،
ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ
ﺍﻋﺪﺍﻣﻲﻫﺎ
ﭘﻲ ﺑﺮﺩ.
ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ
ﺑﻲﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ،
ﮔﺮﻭﻩ، ﮔﺮﻭﻩ
ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ
ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ.
ﺑﻲﺁﻧﻜﻪ
ﺳﺎﻳﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ
ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ
ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ
ﻣﺤﻞ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺍﺯ
ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺑﺎﻭﺭﻛﺮﺩﻧﻲ
ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ
ﻧﺰﺩﻳﻚﺗﺮﻳﻦ
ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﻭ
ﻋﺰﻳﺰﺗﺮﻳﻦ
ﻛﺴﺎﻧﺖ، ﺩﺭ
ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻨﺪ
ﺩﻩ ﻣﺘﺮﻱ
ﺳﻠﻮﻝ ﺧﻮﺩﺕ،
ﺣﻠﻖﺁﻭﻳﺰ
ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ
ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ
ﻣﻲﺯﻧﺪ ﻭ
ﺁﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﻭ
ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ
ﺑﻪ
ﻋﺮﺑﺪﻩﻫﺎﻱ
ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ
ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ.
ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻨﻮﻥ ﻭ
ﻛﻴﻦﺗﻮﺯﻱ،
ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ
ﻣﺨﻴﻠﻪ ﻫﻴﭻ
ﺁﺩﻡ ﺳﺎﻟﻤﻲ
ﻧﻤﻲﮔﻨﺠﺪ؛
ﺍﻣﺎ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ
ﺍﺳﻼﻣﻲ ﭼﻴﺰ
ﺩﻳﮕﺮﻳﺴﺖ. »
آری در مخیله هیچ انسانی نمی گنجد ؛ و
حجت ( کیومرث ) الیان یکی از این عزیزان بود
که سر به دار شد . یادش گرامی باد http://www.bidaran.net/spip.php?breve406
»اختر فاضلی
****
در افشای
این جنایت و تجلیل از مبارزات خستگی ناپذیر
رفیق حجت آلیان(کیومرث) اطلاعیه دفترخارجی حزب
کارایران(توفان) که در آبان ماه
1367 منتشر گردید را باردیگر انتشار میدهیم و یاد
این رفیق گرانقدرو همه رفقا و جانباختگان راه آزادی و
سوسیالبسم را گرامی
میداریم.
«رفیق حجت آلیان
(کیومرٽ) کمونیست برجسته و خستگی ناپذیر آرمان طبقه
کارگر٬ بدست جلادان رژیم جنایت پیشه جمهوری
اسلامی شهید گردید.
رفیق حجت در سال
١٣٣٥ در خانواده ای زحمتکش در شهر چالوس
بدنیا آمد و از همان کودکی با ستم و بهره کشی جامعه
طبقاتی آشنا گردید. به خاطر علاقه شدید به آموختن٬ در
حین کار کردن به تحصیل پرداخت و پس از اخذ دیپلم٬ درسال
١٣٥٣ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. رفیق
کیومرٽ مدت کوتاهی بعد از ورود به شهر تور در فرانسه چهره محبوب
ایرانیان مقیم این شهر شد. در همان اوان با سازمان
مارکسیستی – لنینیستی توفان آشنا گردید و
ازآن لحظه به بعد تمام توانایی و شور انقلابی خود را در درون
سازمان توفان و سپس حزب کار ایران در خدمت به آرمان طبقه خود نهاد. تا پیش
از انقلاب بهمن ماه ٥٧ یکی از فعالین کنفدراسیون در صفوف فدراسیون فرانسه
بود و در آستانه انقلاب به یاران حزبی خود در ایران
پیوست.
رفیق "کیو" پس
از بازگشت به ایران در شهر زادگاهش چالوس به گسترش هسته های
حزبی پرداخت و از آنجایی که در میان مردم شهر از
محبوبیت خاصی برخوردار بود از همان آغاز خشم و کینه ارتجاعیون
مذهبی را متوجه خود ساخت. بارها مورد حمله اوباشان اسلامی قرار گرفت و
عاقبت هنگامیکه اقامت در چالوس برایش خطری جدی به همراه
داشت به دستور حزب به زندگی مخفی در تهران ادامه داد٬ تا
اینکه درسال ٦٢ هنگام گذشتن از خیابانی در تهران
بطور تصادفی شناسایی و دستگیر شد. "رفیق
کیو" آنگونه که شایسته کمونیستهاست در
سیاهچالهای جمهوری اسلامی به آرمانهای طبقاتی
خود وفادار ماند و علیرغم شکنجه های فراوان اسرار
تشکیلاتی و ماهیت فعالیتهای خود را پنهان داشت.
در زندان رفیق
"کیو" نمونه یک کمونیست در بند بود٬
روحیه شاد و سر زنده و امید همیشگی او به آینده
تابناک زحمتکشان الهام بخش همه زندانیانی میشد که با این
رفیق روبرو میگردیدند. رژیم جنگ و و جنایت
جمهوری اسلامی٬ این لکه ننگ تاریخ
بشری٬ بعد از شکست فضاحت بار در جبهه های جنگ و بی آبرو
شدن بیشتر در افکار عمومی داخلی و خارجی٬ از
روی عجز و درماندگی هجوم بربرمنشانه ای را به تلافی
این شکست علیه زندانیان سیاسی در بند آغاز کرد تا
بلکه بتواند وجود منحوس و فاشیستی خود را چند صباحی بیشتر
حفظ کند. رفیق حجت آلیان نیز از جمله رفقایی بود که
در این یورش رژیم٬ اوائل آذر ماه در زندان اوین
تیرباران شد. رژیم خمینی به عبٽ میپندارد که
با جاری ساختن حمام خون در زندانها و شدت بخشیدن به سرکوب توده مردم
خواهد توانست رژیم معتفن اسلامی را از سرنگونی نزدیک نجات
دهد. اما جنایتکاران اسلامی باید بدانند که با اعدام و ترور و
شکنجه و مختنق کردن فضای جامعه٬ تنفر و خشم عمیق تودها را نسبت
به خود صد چندان کرده اند و هم اکنون زحمتکشان میهن ما برای
فرارسیدن روز موعود و تسویه حساب بیتابی میکنند.
در پیکار بزرگ برای
رسیدن به جامعه ای بدون ستم و بهره کشی و برای تحقق
بخشیدن به والاترین آرمان بشریت٬ یعنی
سوسیالیسم و کمونیسم٬ رفیق
"کیومرٽ" نیز همچون خیل عظیمی از
رفقای دیگر در میان ما نیست. ولی یاد و
زندگی پربار او٬ و همه رفقای شهید٬ برای
همیشه الهام بخش کمونیستهایی خواهد بود که جز خدمت به
منافع طبقه کارگر هدف و وظیفه دیگری برای خود
نمیشناسند. یاد رفیق "کیومرٽ"
گرامی و جاودان باد!»
مرگ بر رژیم فاسیستی – مذهبی
خمینی!
زنده باد کمونیسم!
زنده باد حزب کار ایران(توفان)!
آبان ماه 1367
دفتر
خارجی حزب کار ایران (توفان)
نقل از توفان الکترونیکی شماره 66 نشریه
الکترونیکی حزب کارایران دی ماه 1390
www.toufan.org