بمناسبت سی و نهمین سالگرد اولین توفانی شهید

یادی از رفیق نصرالله جعفر نژاد

 

 رفیق نصرالله جعفرنژاد ازاولین رفقای توفان شاخه بجنورد بود که باتفاق سایرهمرزمانش در راه رهایی خلقهای ایران از قید و بند امپریالیسم و رژیم دست نشانده پهلوی مبارزه میکردند.

این رفقا در سال ١٣٤٩ مورد شناسایی و پیگرد شدید رژیم فاشیستی شاه و ساواک قرار میگیرند که متعاقب آن قریب به ٦۰ نفر ازرفقای ما طی چند تهاجم به تهران٬ خراسان و اصفهان توسط دژخیمان پهلوی دستگیرمیشوند. رفیق جعفرنژاد که از اعضای فعال شاخه بجنورد بود و در بین دهقانان زحمتکش بجنورد و در پوشش آموزگاری به فعالیت انقلابی مشغول بود بالطبع نمیتوانست مورد کینه و نفرت آدمکشان رژیم پهلوی نباشد وازاین جهت تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار نگیرد. ووقتیکه ساواک مشهد در مقابل اراده پولادین رفیق که از آرمان خلق و از اندیشه انقلابی مارکسیسم – لنینیسم نشات میگرفت٬ نتوانست کاری از پیش ببرد٬ او را به تهران انتقال داده و به دژخیمان اوین میسپارند. رفیق جعفرنژاد مدتهای مدید تحت بدترین شکنجه های جلادان اوین قرار میگیرد٬ اما اسرار خلق را در سینه محفوظ میدارد و لب از لب باز نمیکند. او ذلت تسلیم بر دژخیمان را به مرگ پرافتخاروغرور آفرین٬ به مرگ پرافتخار در راه خلقهای ایران و در راه طبقه کارگر ترجیح میدهد و عاقبت پس از شکنجه های  وحشیانه وطولانی در ١٣ دی ١٣٤٩ به شهادت میرسد و باخون خویش نهال احیای حزب طبقه کارگر ایران٬ حزب کار ایران(توفان) را آبیاری میکند.

رژیم شاه از بیم خشم مردم هیچ گاه از این جنایت رذیلانه نامی نبرد و حتی پیکر تکه پاره شده وی را نیز به خانواده اش تسلیم نکرد. ما رهروان راه پرافتخار این رفیق ارزنده خاطره تابناک او را هیچگاه فراموش نکرده و نام و راهش را با فعالیت مستمر در سازمانی که او بدان عشق میورزید و در آرزوی احیاء آن بود جاودانه زنده خواهیم داشت. باشد تا با یاد آوری مبارزات قهرمانانه توفانی های جانباخته که عاشقانه جانشان را فدای کارگران و زحمتکشان وسوسیالیسم کردند ومعرفی تاریخ زندگی  آنها به نسل جوان ایران که هم اکنون پرچم پیکارعلیه دژخیمان رژیم جمهوری اسلامی را برافراشته است، راه پرافتخارشان را ادامه دهیم.

یاد رفیق نصرالله جعفرنژاد گرامی باد!

ننگ و نفرت بر دورژیم ارتجاعی و مستبد پهلوی و جمهوری اسلامی!

زنده باد سوسیالیسم این پرچم رهایی بشریت!

حزب کارایران(توفان)

دی ماه 1388

نقل از توفان الکترونیکی شماره 42 دی 88

www.toufan.org