زندان، شکنجه ومرگ

سه دهه رژیم اسلامی

به برکت رژیم تبهکار جمهوری اسلامی مصائب مردم میهن ما از اندازه بیرون است، آنها امنیت ندارند، وضع آموزش و بهداشت اسفناک است، مسکن ندارند و اجاره خانه سرسام آور است، از بی حقوقی و خودسریﻫﺎﻯ مافیای رژیم رنج می برند و سالﻫﺎست که از گرانی به ستوه آمدهﺍند و اکنون با اجرای طرح یارانه ها قیمت کالاها به ویژه کالاهای مورد نیاز عمومی مانند نان، گوشت، حبوبات، میوه و سبزیجات، قند و شکر، و لبنیات وهمینطور آب و برق ... به طور سرسامﺁوری بالا رفته است درحالی که دستمزد کارگران و زحمتکشان، حقوق آموزگاران و کارمندان جزء دولت در سطح نازلی باقی مانده است. مردم ما به زحمت گذران زندگی خود و خانوادۀ خود را سرهم می کنند و اکنون در چنان تنگنائی قرارگرفتهﺍند که حتا تهیۀ نان خالی و سکونت در یک اطاق کوچک نیز از توانائی آنان بیرون است.

رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی یک رژیم مافیائی است و تا دلتان بخواهد دروغ می گوید و هیچ پاسخی برای نیازمندیﻫﺎﻯ ابتدائی مردم ندارد جز به کار گرفتن زور و سرکوب و حفظ امنیت برای آقازادهﻫﺎ و سرمایهﺪاران گردن کلفت. تشدید بحران اقتصادی درایران وچگونگی راه خروج ازاین بن بست و نابسامانی اجتماعی به تشدید نزاع درحاکمیت سیاسی انجامیده و هردو جناح خامنه ای و احمدی نژاد علیرغم اختلافات آشکار بر سرچگونگی برون رفت ازاین بحران اما کوچکترین تردیدی در سرکوب وحشیانه مردم و تشدیدفضای ترس و ارعاب ندارند و متحد عمل میکنند. بازتاب تشدید سیاست چماق وسرکوب را می توان اینروها در بازداشتهای خودسرانه خبرنگاران ، وبلاگ نویسان و روشنفکران جامعه، صدور کیفر خواست، فشار بر زندانیان سیاسی ،اعدام ،فشار بر خانواده های داغدیدگان بویژه مادران عزادار پارک لاله ، فشار بر دانشجویان دانشگاهها و دستگیری فعالان کارگری مشاهده کرد.

هدی صابر روزنامهنگار زندانی و فعال ملیمذهبی شنبه (۲۱ خرداد) دراثر فشارهای زندان وایست قلبی جان باخت . هدی صابر و امیر خسرو دلیر ثانی یکی دیگر از فعالان ملی مذهبی در اعتراض به مرگ هاله سحابی در جریان برگزاری مراسم تشییع جنازه عزت الله سحابی از دهم خرداد دست به اعتصاب غذا زده بودند.

منصوره بهکیش از حامیان مادران عزادار روز یکشنبه ۲۲ خردادماه مورد یورش ماموران وزارت اطلاعات قرار گرفت و همراه با تعدادی دیگر دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین شکنجه گاه وزارت اطلاعات منتقل گردید.او پیش از این به خاطر شرکت در اعتراضات مادران پارک لاله (مادران عزادار) دستگیر شده بود و چند روز پس از آن به دلیل بی گناهی آزاد شد. 6 تن از اعضای خانواده منصوره بهکیش:زهرا بهکیش و همسرش سیامک اسدیان، محمود بهکیش،محمد بهکیش،محسن بهکیش و علی بهکیش همگی آنها در دهۀ ۶۰ توسط جمهوری جنایتکار اسلامی به شهادت رسیدند. فعالین حقوق بشردرایران،دستگیری، بازداشت ،نگهداری در سلول انفرادی،بازجویی و تحت شکنجه روحی قرار دادن او را محکوم کرده اند خواستار اعزام مراجع بین بین المللی و بازدید از زندانهای قرون وسطائی و ضد بشری جمهوری اسلامی شده اند.

اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سیاسی در اعتراض به مرگ هدی صابر و هاله سحابی و همینطور شهادت نامه 64 تن از زندانیان سیاسی بند 350 اوین درمورد علت مرگ هدی صابر و اعتراض به اعمال وحشیانه و ضد انسانی رژیم نسبت به زندانیان ازجمله حوادثی است که این روزها در عرصه داخلی و بین المللی بازتاب داشته است.

محکوم کردن دکتر فریبرز رئیس دانا استاد د انشگاه و عضو کانون نویسندگان به یک سال زندان به اتهام دفاع از کمونیسم و حمایت ازمحرومان جامعه وانتقادات شجاعانه وی از سیاستهای نئولیبرالی و طرح اجرای هدفمند کردن یارانه ها ... اینها همه سند محکومیت رژیمی است که بعد ازبیش از سه دهه درمسند قدرت نتوانسته به کوچکترین حقوق دمکراتیک مردم پاسخ گوید وچاره کار را زندان و شکنجه و اعدام می بیند. مردم کشور ما امروز در عرصه های گوناگون و متنوع با رژیم آدمخوار اسلامی درگیرند و با وی دست و پنجه نرم میکنند. این بگیر وببندها نشانه قوت نظام منفور ولایت فقیه که حافظ منافع سرمایه داران و قشر نازک انگلی جامعه است نمی باشد. رژیم سرمایه داری مافیائی جمهوری اسلامی درتمامی عرصه های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و بین المللی دربن بست و انزوا بسر می برد و خود را درمقابل اعتراضات مردم ضعیف می بیند. این رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی است که اکنون در موضع تدافعی قرار دارد و از آینده خود بیمناک است. رژیم درپی تدارک انتخابات مجلس وریاست جمهوری است و هیچ برنامه و راه حلی برای خروج ازاین بحران نداردو سرزمین ما را به جولانگاه مشتی اراذل و اوباش و آدمکش تبدیل کرده، راه رشد و ترقی را به روی مردم ایران بسته است، مبارزین را به شکنجه گاهﻫﺎﻯ کهریزک و اوین می فرستد، دستش به خون گرامی ترین فرزندان خلقﻫﺎﻯ ایران آغشته است و هیچ درس عبرتی از رژیمهای منفور پهلوی و مبارک نگرفته و نخواهد گرفت. چنین رژیمی سرانجامی جز سرنگونی فضیحت بار ندارد.

امروز برای پیشبرد امر مبارزه، تشکیلات و اتکاء به نیروی سازمانیافته و سراسری و جلب حمایت اقشار زحمتکش و جوانان و زنان مترقی و آزادیخواه امری ضروری است. بدون کوچک ترین تردید رژیم منحوس و مرتجع سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی به زباله دان تاریخ خواهد پیوست. مهم تحقق کامل اهداف و آمال و آرزوهای تودهﻫﺎﻯ زحمتکش و آزادیخواه و مبارزی است که طی صد سالۀ اخیر از انقلاب مشروطه و جنبش ملی شدن صنعت نفت گرفته تا انقلاب 57 برای آن اهداف مبارزه کردهﺍند. مردم ایران از رژیم جمهوری اسلامی متنفرند و ارهر فرصتی سود جسته ، به میدان می آیند و اراذل و اوباش کاربدستان حاکم را به چالش میگیرند. تجربه جنبش عظیم 22 خرداد و سرکوب خونین آن نشان میدهد که مردم ایران هوشیارانه تراز گشته عمل می کنند و نمی خواهند تحت شعارهای بی محتوا به زیر بیرق کسانی روند که خواهان حفظ همین رژیم اند ودعوایشان با مستبدین حاکم نه برسرحقوق پایه ای توده زحمتکشان بلکه بر سرقدرت و غارت ثروت بنفع جناحی از بورژوازی است. بی اعتنائی مردم به فراخوانهای رنگارنگ هواخواهان میرحسین موسوی بمناسبت دومین سالگرد 22 خرداد دلیلی براین مدعاست.

راه رستگاری مردم ایران برای برون رفت ازاین بن بست نه توهم به این جناح و یا آن جناح رژیم بلکه برچیدن کلیت نظام جمهوری اسلامی از طریق سازماندهی پایه ای و دراز مدت درمحلات و کارخانه ودانشگاه.....وبا ایفای نقش اصلی و قاطع و تعیین کنندۀ طبقۀ کارگر و رهبری حزب سیاسی او امکان پذیر است و راه دیگری متصور نیست.

نقل از توفان الکترونیک شماره 60 نشریه الکترونیکی حزب کارایران تیر ماه 1390

www.toufan.org

toufan@toufan.org