علل موفقیت رخنه‌گری و جاسوسی موساد در ایران

جاسوسی یکی از عرصه‌های جنگ میان قدرت‌های رقیب است. در سراسر جهان تمام قدرت‌های بزرگ، منطقه‌ای و یا ممالکی که توانائی‌های لازم را در این امر دارند، به جاسوسی برای پی‌بردن به اسرار رقیب مشغول‌اند. این امر هرگز مسئله پنهانی نیست. اغلب ممالک جهان دارای خدمات امنیتی و سرویس‌های جاسوسی هستند و با تعیین استراتژی و اقدامات مشخصی، که برنامه‌ریزی می‌کنند، تلاش دارند به اسرار طرف مقابل با انواع حیل دست پیدا کنند. این جنگ معمولاً پنهان است و در خفا صورت می‌گیرد و این خود از‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ماهیت این مبارزه برمی‌خیزد.

در این عرصه مبارزه، شکست هست و پیروزی هم وجود دارد. رقبا می‌توانند به اسناد مهم و یا کم‌تر مهم یکدیگر دست پیدا کنند. در استراتژی سازمان‌های جاسوسی آنها با سیاست دوراندیشانه و درازمدت حتی افراد دست‌پرورده را در «آب‌نمک می‌خوابانند» و با نفوذ در دستگاه‌های اداری دشمن تا می‌توانند از آنها اطلاعات جمع‌آوری می‌کنند. با این شیوه، جاسوسان خفته، که بعد از مدتی فعال می‌شوند، در شبکه نفوذی به عملیات می‌پردازند. سازمان‌های امنیتی از «پرستوها»، که مهرویان آموزش‌یافته هستند، برای برقراری رابطه جنسی با مقامات سیاسی، نظامی و یا علمی دشمنان خود بهره می‌برند و با نفوذ آنها در منابع دشمن به اسرار مورد نظر خویش دست می‌یابند. آنها حتی با جمع‌آوری تصاویر و اسناد روابط نامشروع از قربانیان خویش، آنها را تحت فشار قرار می‌دهند و مجبور به همکاری طویل‌المدت می‌کنند. همه این روش‌ها شناخته شده است و همه ممالک جهان از این آنها استفاده می‌کنند. این روش در میان دستگاه‌های دینی ایران، که مغزشان در امور مربوط به روابط جنسی آلوده است و هرکدام با «دانشنامه توضیح‌المسایل» به درجه اجتهاد رسیده‌اند، جایگاه خاصی می‌یابد.

ایران یکی از اهداف سازمان‌های جاسوسی کشورهای منطقه و بویژه غرب و اسرائیل است. تاریخچه خرابکاری این دشمنان ایران نشان می‌دهد که آنها در نیل به اهداف پلیدشان موفق بوده‌اند. ماهی نیست که سرویس‌های امنیتی اسرائیلی موفق به انجام عملیات تخریبی، ترور و صدمه زدن به مصالح ملی کشور ما نشده باشند. سازمان جاسوسی اسرائیل در ایران آزادانه و به دور از چشمان مأموران ضدجاسوسی ایران حرکت می‌کند و اهداف مورد نظر خود را برای تخریب انتخاب می‌کند و با خیال راحت آنها را نابود می‌‌سازد.

سازمان جاسوسی اسرائیل، «موساد» به قدری با اعتماد به نفس در ایران عمل می‌کند که حیرت‌انگیز است. رهبران اسرائیل به صراحت تهدید می‌کنند که قادرند در هر نقطه ایران هر هدفی را مورد ضربه قرار دهند و هر کس را ترور کنند. آنها با زبان تهدید اظهار می‌دارند که همه چیز را در ایران زیر کنترل دارند و بر اساس مصالح خویش به موقع عمل خواهند کرد. بطوری که عملیات این سازمان مکمل پیشرفت مذاکرات «برجام» در وین است. هرجا کار مذاکرات به بن‌بست می‌رسد، با اشاره اتحادیه اروپا و آمریکا سرویس‌های جاسوسی اسرائیل فعال می‌شوند و آن موانع را در ایران نابود می‌کنند و ایران را در مذاکرات در مقابل عمل انجام شده قرار می‌دهند. به این جهت ایران با پشتوانه ضعیف در این مذاکرات شرکت می‌کند. مسئولان سابق «موساد» اعلام کردند که در خرابکاری در نطنز، تأسیسات کرج، ربودن اسناد هسته‌ای ایران با کامیون و حداقل با شرکت بیست نفر دست داشته‌اند و هنوز هم به این کار خود ادامه می‌دهند. روشن است که این بیست نفر اسرائیلی وارداتی نبوده‌اند، بلکه ایرانیان خودفروخته‌ای بوده‌اند که انتقام‌جوئی از رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی را بر مصلحت ملی کشورشان ترجیح می‌دهند.

«یوسی کوهن»، رئیس پیشین «موساد» نیز در ارتباط با سرقت آرشیو هسته‌ای ایران گفته است: ۲۰ مأمور «موساد»، که اسرائیلی نبودند، در عملیات مشارکت داشتند و همه زنده هستند و تنها برخی از آنها از ایران خارج شده‌اند. وی افزود: گاوصندوق‌های حاوی اسناد آرشیو برنامه هسته‌ای ایران در ظرف چند دقیقه گشوده شدند و مأموران «موساد» در ایران با فرماندهی عملیات در تل‌آویو مستقیم تماس داشتند و تصاویر اسناد فارسی و محتوی گاوصندوق‌ها را مخابرۀ در لحظه می‌کردند. وی با تبختر اعلام کرد: اسرائیل با «نفوذ اطلاعاتی» خود تمامی برنامه‌های حکومت ایران در زمینه‌های هسته‌ای را زیر نظر دارد.

مسئولان ایرانی مجبور به اعتراف شدند که «برق کل تأسیسات، از جمله کارگاه‌های همسطح زمین و سالن‌های غنی‌سازی زیرزمینی قطع شد». و همین اعتراف ساده از نفوذ گسترده مأموران اسرائیلی در نهادهای امنیتی ایران خبر می‌دهد. آنها برای خرابکاری به اطلاعات بسیاری دقیقی مسلط‌‌اند. «احمدی نژاد» رئیس دولت‌های نهم و دهم در افشاگری‌های اخیر خود اعتراف کرده است که «شبکه نفوذی» اسرائیل در نهادهای امنیتی رخنه کرده‌اند و «بالاترین فردی، که مسئول کنترل جاسوسان اسرائیل در ایران است، خودش جاسوس اسرائیل از کار درآمده است». اینکه هنوز چند صد نفر جاسوس اسرائیلی در سازمان‌های امنیتی و یا مراجع سیاسی و نظامی ایرانی با عمامه و یا بدون عمامه حضور دارند، روشن نیست، ولی هشدار داده شده که اسرائیل قادر است نه تنها استادان و دانشمندان ایران و نه تنها دانشمندان هسته‌ای، بلکه سیاستمداران ایران حتی تا مقامات بالای کشور را ترور کند.

«بنی گانتز»، وزیر دفاع اسرائیل، در عرصه پیشرفت مذاکرات هسته‌ای «برجام» در وین گفت: «ما با متحدان آمریکایی خود از نزدیک همکاری خواهیم کرد تا اطمینان حاصل شود که هر توافق تازه با ایران منافع حیاتی جهان و ایالات متحده را تأمین خواهد کرد، و از مسابقه خطرناک تسلیحاتی در منطقه ما جلوگیری خواهد کرد، و از کشور اسرائیل محافظت خواهد کرد».

باید پرسید علل این وضعیت چیست و چرا مسئولان جمهوری اسلامی قادر نیستند با این هجوم جاسوسان مبارزه کنند؟

به نظر ما دلیل عمده این امر فاسد بودن دستگاه حکومتی و فعال مایشاء‌بودن مافیای در قدرت است. رژیمی، که به مردم‌اش تکیه نداشته باشد و مورد نفرت عمومی باشد، طبیعتاً قادر نیست بر ضد دشمنان ایران وارد عمل شود.

رژیم جمهوری اسلامی به مردم ایران حقیقت را نمی‌گوید و تصور می‌کند که با دروغگوئی و صحنه‌سازی می‌تواند از قدرت اسرائیل در ایران بکاهد و یا ضعف خود را بپوشاند. این در حالی است که نه تنها مقامات اسرائیلی رسماً از موفقیت‌های امنیتی خویش در ایران صحبت کرده‌اند، بلکه اغلب نشریات و خبرگزاری‌های معتبر جهانی جزئیات عملیات موفق و تخریب جاسوسان اسرائیلی را در ایران منتشر کرده‌اند. هم نشریه «نیویورک تایمز» و هم «زود دویچه سایتونگ» آلمان و نیز «خبرگزاری دویچه وله» و همچنین «بی بی سی فارسی» و سایر منابع خبری از موفقیت‌های اسرائیل در نابودی تأسیسات هسته‌ای کرج نام می‌برند و آنوقت مأمور جمهوری اسلامی در صدا و سیمای ایران ظاهر می‌شود و این اخبار را تکذیب می‌کند.

«نورنیوز»، پایگاه خبری منتسب به شورای عالی امنیت ملی ایران، اعلام کرد «اقدام خرابکارانه علیه یکی از ساختمان‌های سازمان انرژی اتمی در اطراف کرج با شکست روبرو شد و هیچ‌گونه خسارت مالی و جانی نیز به دنبال نداشت».

رژیم نامشروع و حیله‌گر ج.ا. برای فریب مردم مدعی می‌شود که جاسوسان را دستگیر کرده است. او چند انسان بی‌گناه را شکنجه کرده به پشت تلویزیون می‌آورد که به گناه‌های ناکرده اعتراف کنند، تا این جانی‌ها بتوانند «قدرقدرتی» خویش را به رخ مردم بکشانند. «احمدی نژاد» اعتراف دارد که به وزیر وقت اطلاعات گفته است که آوردن یک زندانی در تلویزیون و اخذ اعتراف از او «مسخره» است و یک نفر به تنهایی قادر نیست این ترور را انجام بدهد. به گفته رئیس جمهور پیشین ایران، «احمدی نژاد» حداقل ۵۰ نفر چنین ترور دقیقی را پشتیبانی کرده‌اند.

تصورش را بکنید هم اسرائیل، هم آمریکا و اتحادیه اروپا و نیز چین و روسیه، هم ممالک مجاور ایران و هم خود جمهوری اسلامی می‌دانند که ادعاهای اسرائیل درست هستند و رهبران جمهوری اسلامی دروغ می‌گویند. مردم ایران نیز در شبکه مجازی به این اخبار و تصاویر دسترسی دارند و شهود در صحنه نیز تأثیرات بمب‌گذاری‌ها را دیده‌اند، پس چه نیازی هست که این رژیم این همه دروغ به مردم ایران تحویل دهد! یکی از مشکلات این رژیم از روز نخست این بوده است که مردم ایران را به چشم بیگانه می‌دیده است. شما در ایران هیچ مقامی را پیدا نمی‌کنید که مسئولیت کارهای خویش را بپذیرد و به مردم پاسخ‌ٔ‌گو باشد. به این ترتیب این «شکست‌ناپذیری» و «خطاناپذیری» مسئولان غیر قابل نظارت و خودسر و «همه فن حریف»، که برای مردم کشورشان ارزشی قایل نیستند، خود به نقاط ضعف و رخنه، به شکاف‌های نفوذی دشمن بدل می‌گردند. در همه دنیا، اگر جاسوسان در دستگاه‌های امنیتی رسوخ کنند، مسئولان و یا وزرای مربوطه در مقابل مجلس پاسخ‌گو هستند و باید جُل و پَلاس خود را جمع کرده و با استعفاء به خانه روند. در ایران این ترس از استعفاء و حسابرسی مطرح نیست. عده‌ای در قدرت‌اند که فکر می‌کنند ایران ملک طِلق دارودسته مافیائی آنهاست. آنها، «هوای همدیگر را دارند» و متقابلاً مورد حمایت قرار می‌دهند. حاج آقا «فلان» نمی‌تواند به دامادش، که آقازاده آیتﷲ «بهمان» است انتقاد کند و غیره... آنها از همدیگر حساب پس نمی‌گیرند و پس نمی‌دهند. وقتی به جای رابطه سیاسی، که می‌بایست متکی بر منافع ملی و آسایش مردم و پیشرفت ایران باشد، رابطه خونی و خانوادگی یک عده سرمایه‌دار مافیای در قدرت حاکم گردد، مسئولیت‌پذیری به سرابی بیش نمی‌ماند و در کنار این دستگاه فاسد، که همه دزد و دروغ‌گو هستند و هر کدام به علت فقدان امنیت و حاکمیت قانون در پی فرار از ترس خشم مردم می باشند، آنوقت عرصه فعالیت سازمان‌های امنیتی بسیار گسترده و موثر خواهد شد. کسی که با این سوءپیشینه و دشمنی با ایران و ایرانی در رأس امور قرار می‌گیرد و با دروغ، دزدی، بی‌قانونی، تجاوز به مال و ناموس مردم، با سینه سپر‌کردن و گردن کلفتی پله‌های ترقی را طی می کند و با رانت‌خواری کشور را به حضیض ذلت می‌کشاند، خودش بهترین طعمه «موساد» است که «آینده‌اش» را تأمین می‌سازد. کسی که در دامن مردم احساس امنیت نمی‌کند، در آغوش «موساد» از امنیت کامل برخوردار است. آنوقت پرسش این است که چرا نباید این افراد چک‌های سفید سازمان‌های جاسوسی را قبول کنند؟ عناصر فاسد در حکومت، که به کشور و ملت‌شان علاقه ندارند و تنها به کیسه پول خود توجه می‌کنند و می‌دانند که سایر «همسنگرانشان» نیز قاتل، دزد، دروغ‌گو و از خانواده سرمایه‌داری مافیائی در کشور هستند، چرا باید یک لحظه منافع کشورشان را بر منافع جیب‌شان ترجیح دهند؟ اسرائیل، که از این ضعف رژیم‌های فاسد و عناصرخودفروخته استفاده می‌کند، در ایران نیز از این فرصت‌طلبان، که تنها به اعتبار خویشاوندی خونی و یا «عقیدتی» با سند قهوه‌ای رنگ نقش مُهر نماز بر پیشانی به قدرت رسیده‌‌اند، کمال استفاده را می‌برند و تا رأس حکومت نفوذ می‌کنند. اسرائیل آمار سپرده‌های بانکی این خودفروختگان حکومتی را در خارج از ایران به یاری آمریکا در دست دارد و به راحتی می‌تواند آنها را با تهدید افشاء آنها عیاشی خانواده‌هایشان در محافل عیش و نوش خارج از کشور به همکاری وادارد. اسرائیل و امپریالیسم از شیوه زندگی به‌ریز و به‌پاش و هوسرانی این «مؤمنان» راهزن در خارج از کشور با خبر هستند و اسناد افشاء آنها را برای نرم کردن و اجبار به خیانت‌شان در دست دارند.

البته این فقط همه امکانات اسرائیل در ایران نیست. اسرائیل مانند سایر ممالک امپریالیستی از جمله آمریکا و یا آلمان بر روی مخالفان، که جان‌شان از دست این رژیم به تنگ آمده است، سرمایه‌گذاری می‌کند. شما حتی شاهد هستید که خانواده قربانیانی، که فرزندانشان را در مبارزه علیه امپریالیسم و صهیونیسم و یا مبارزه با رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی از دست داده‌اند، در وجوشان آنچنان نفرتی نسبت به این رژیم ریشه دوانده که در مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی از تحریم و تجاوز به ایران حمایت می‌کنند و ابائی ندارند که در کنار جنایتکاری اسرائیل، که دشمن فرزندان و یا همسران آنها بوده‌اند، قرار بگیرند. مردمی که به علت گرسنگی دین و ایمانی ندارند و با مشتی دروغ‌گو و دزد و فاسد روبرو هستند که منافع ایران را در پای منافع قشری حریص و سرکوب‌گر قربانی می‌کنند، از هرگونه دشمنی و ضربه زدن به این رژیم احساس رضایت دارند. بسیاری از مردم به جائی رسیده‌اند که با دشمنان ایران نیز احساس همبستگی می‌کنند و نابودی منافع ایران را ضربه زدن به جمهوری اسلامی به حساب می‌آورند و این احساس نفرت از این حکومت در کنار نیازهای مالی زمینه بسیار آماده‌ای برای سربازگیری سازمان‌های جاسوسی فراهم می‌سازد. سازمان جاسوسی «موساد»، چه در داخل ایران و چه در خارج ایران، با تماس با ایرانیان از طریق شبکه مجازی و یا حضوری و هزینه کردن مخارج گزاف تیم‌ها و شبکه‌های تبلیغاتی، جاسوسی در خارج از کشور ایجاد می‌کند و آنها را به ایران می‌فرستد و یا در ایران فعال می‌سازد تا بتواند در زمان‌های بحرانی از آنها حداکثر استفاده را بنماید. «موساد» با رخنه در سازمان‌های اپوزیسیون، خریدن رهبران آنها و در دست گرفتن مهار آنها قبح اخاذی از بیگانگان را از بین برده، به طوری که اپوزیسیون خودفروخته خارج از کشور به خودفروختگی خود افتخار می‌کند و اخاذی در مبارزه با جمهوری اسلامی را توجیه می‌نماید و در کنار اسرائیل قرار می‌گیرد. اپوزیسیون انقلابی ایران، که مورد سرکوب خشن جمهوری اسلامی است، باید با این اپوزیسیون خودفروخته نیز، که در ناز و نعمتِ کمک‌های بیگانه غوطه می‌خورد، مبارزه کند. اینکه «موساد» قادر است تا به این حد در سلول‌های امنیتی رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی نفوذ کند و به مصالح ایران صدمه زند مسئول مستقیم‌اش خود رژیم فاسد سرمایه‌داری جمهوری اسلامی است که زمینه جاسوس‌پروری را آماده ساخته است. مداخله در حریم خصوصی و شیوه زندگی مردم، اعزام چاقوکشان لباس شخصی برای سرکوب کارگران و اعتصاب کنندگان، بازنشستگان، آموزگاران، زنان و دختران و نظایر آنها، تنها زمینه‌ساز قدرت گرفتن دشمنان مردم ایران است. با ادامه چنین وضعی متأسفانه روزی فرا خواهد رسید که مردمی پیدا شوند که یوغ بیگانه را بر یوغ خانواده‌های مافیائی در قدرت، که درآغوش «پرستوها» خفته‌اند، ترجیح دهند. راه مقابله با جاسوسان تکیه به مردم است، رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی باید به حقوق انسانی مردم احترام بگذارد آنها را به رسمیت بشناسد، از دخالت در امور زندگی خصوصی مردم دست بردارد، مفسدان را با گرفتن رشوه در دستگاه قضائی تبرئه نکند، بلکه مجازات نماید؛ نه اینکه مجازات مفسدان را فقط به مخالفان حکومتی خود محدود کند. رژیم باید به مردم ایران، در مقابل هر کاری که می‌کند، پاسخ‌گو باشد و از دروغ دست‌بردارد و تصور نکند که مردم احمق هستند و فریب این شگردهای تکراری آنها را خواهند خورد. رژیم باید حقوق سندیکائی کارگران را برای ایجاد اتحادیه مستقل حرفه‌ای کارگران به رسمیت بشناسد، احزاب را آزاد کند و از دخالت بی‌شرمانه در انتخابات دست بردارد. رژیم جمهوری اسلامی نباید از «موساد» بترسد، بهتر است از مردم ایران به‌هراسد و به این مردم نجیب، که به خاطر مصالح ملی کشورشان این همه نجابت، صبر و تحمل به خرج داده‌اند، تمکین کند تا بتواند باتلاق جاسوس‌پروری در داخل و خارج ایران را خشک نماید.

برگرفته ازتوفان شـماره 257 مرداد ­ماه 1400 اوت 2021

ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)

صفحه حزب کار ایران(توفان) در شبکه جهانی اینترنت

www.toufan.org

نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)

toufan@toufan.org

لینک چند وبلاگ حزبی

وبلاگ توفان قاسمی

http://rahetoufan67.blogspot.se/

وبلاگ ظفرسرخ

 http://kanonezi.blogspot.se/

 وبلاگ کارگر آگاه

 http://www.kargareagah.blogspot.se/

  سایت کتابخانه اینترنتی توفان

http://toufan.org/ketabkane.htm

 سایت آرشیو نشریات توفان

 http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm

 توفان در توییتر

https://twitter.com/toufanhezbkar

توفان در فیسبوک

https://www.facebook.com/hezbekar.toufan.3/

 توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی

https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts

 توفان درشبکه تلگرام

https://telegram.me/totoufan