کاید غول، عضو کمیته مرکزی جبهه خلق برای آزادی
فلسطین،
در مورد شناسائی دولت فلسطین از طرف سازمان ملل
در یک نشست سیاسی در شمال غزه ، کاید غول اظهار داشت
که : ما در سال ۱۹۹۹ از مجلس مرکزی الفتح در خواست
کردیم که در سرزمینهای اشغالی سال ۱۹۶۷ ، از جمله قدس،
اعلام دولت فلسطینی نماید.
۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱
جبهه خلق برای
آزادی فلسطین یک گفتگوی سیاسی را در شمال غزه
ترتیب داد تا در مورد حق ملت فلسطین مبنی بر تشکیل دولت
مستقل خود بحث و بر رسی شود. در
این گفتگوی سیاسی ، تعداد زیادی از اعضا و
کادر های جبهه توده ای برای آزادی فلسطین و همچنین جمع کثیری از مردم
شرکت داشتند.
رفیق کاید غول عضو
کمیته مرکزی و مسئول تشکیلات منطقه غزه گفت : رفتن به سازمان
ملل برای درخواست تشکیل دولت فلسطینی بسیار
دیر شده است. وی گفت که جبهه
خلق در سال ۱۹۹۹، همزمان با پایان
یافتن قراد داد اسلو، درخواست تشکیل دولت فلسطینی در
سراسر سرزمین های اشغالی سال ۱۹۶۷، از جمله قدس را مطرح کرد اما
این درخواست تا کنون عملی نشده است.
رفیق غول توضیح
داد که شرایط امروز که رهبری الفتح می خواهد به این اقدام
دست زند بدین قرار است : از نظر خود فلسطینی ها ، مذاکرات
دوجانبه با اسرائیل و زیر نظر آمریکا با شکست روبرو
گردیده است. ، جنبش فلسطین در
حالت تشتت و تجزیه بسرمیبرد و از همه تجربیات گذشته بی
نصیب است. از طرف دیگر، اعمال سیاست فردگرائی نیز
وجود دارد و در عرصه فلسطین توافقی میان نظرات موجود نیست.
رفیق غول در مورد کشورهای
غربی اظهار داشت که آنان بر رهبری فلسطین فشار
میآورند تا همچنان به مذاکرات ادامه
داده بدون آنکه دستاوردی در مقابل فلسطینی ها ارائه دهند، در
حالی که در کشور های عربی تحولی بهار عربی آغاز
گردیده و دولتهای رسمی کشورهای عربی تمایل
دارند ما به سازمان ملل برویم. او اخطار کرد که این وضعیت
نباید تبدیل به فشاری بر فلسطینی ها گردد که
پیشنهادات زیان مندی را برای آینده فلسطین
بپذیرند.
در مورد وضعیت
سیاسی در اسرائیل، رفیق غول اظهار داشت که سه نظر در
اسرائیل درمورد رفتن فلسطین به سازمان ملل وجود دارد. نظری خواستار آنست که هیچ
امتیازی داده نشود تا رهبری فلسطین مجددا مجبور به مداکره
شود و این نظر رسمی دولت اسرائیل است. نیروهای
امنیتی و نظامی اسرائیل باور دارند که باید شهرک
سازی را برای دوره کوتاهی متوقف کرد تا فلسطینی ها
مجددا به مذاکره تن دهند. نظر سوم متعلق
به نیروهای چپ اسرائیل است. آنان معتقد اند که فشار آوردن
زیاد به رهبری فلسطین ممکن است به رابطه آنها با کشورهای
حامی آنها لطمه وارد آورد.
رفیق کاید غول بر
این نظر است که اگر دولت فلسطینی در درون مرزهای ۱۹۶۷ برسمیت شناخته شود
این امتیاز را خواهد داشت که بر عکس قرارداد اسلو که سرزمینهای اشغالی ۱۹۶۷ را سرزمینهای مورد
نزاع و اختلاف می بیند و نه
حق فلسطینی ها، از این پس از نظر سازمان ملل و مرجع جهانی
حاکمیت فلسطینی ها بر اراضی شان در مرزهای ۱۹۶۷ حق مطلق فلسطینی ها
خواهد بود و نه اراضی مورد منازعه و مذاکره، و بر طبق ماده هفتم میثاق
سازمان ملل، از آن پس دولت فلسطین میتواند برای خروج اشغالگران
از سرزمینهای ۱۹۶۷ متوسل بزور شود و یا سازمان ملل هم موظف به اعمال زور خواهد
شد، تا سرزمینهای فلسطینی را از اشغال در آورد.
کاید غول برای
این اقدام تازه مسئولان فلسطینی بر روی بعضی از
پایه های قانونی تکیه کرد از آن جمله مصوبه شماره ۱۸۱ که در سازمان ملل به تصویب
رسیده مبنی بر اینکه در سرزمین فلسطین دو دولت
باید تشکیل شود، ۴۷
در صد اراضی برای دولت فلسطین و 53 درصد
برای یهودیان، و همچنین مصوبه ۱۹۴ که اعلام میدارد: برسمیت شناختن دولت اسرائیل
منوط بر این است که پناهندگان فلسطینی بر سرزمینهای
خود باز گردند، و مصوبه شماره ۶۰۰۵ سال ۱۹۸۷ که در آن کناره غربی رود اردن و نوار غزه را
سرزمینهای فلسطینی میداند، وبسیاری
دیگر مصوبات که به نفع فلسطینی ها است. وی سپس به احتمالات دیگری در
این زمینه پرداخت از جمله تاکتیک جدید دولت آمریکا
برای به تعطیل کشاندن شناسائی دولت فلسطین در سازمان ملل،
اما دولت آمریکا برای چنین امری به ۹ رای موافق نیاز دارد تا بتواند برسمیت شناختن
دولت فلسطینی را وتو کند. اما هم اکنون دولت آمریکا
میداند که اکثریت اعضای شورای امنیت سازمان ملل
مخالف این خواست او هستند و این در حالی است که احتمال دارد
کشورهای چهارگانه نیز که
میکوشند به نوعی مسئله فلسطین را حل و فصل کنند پیشنهاد
به تاخیر انداختن این مسئله در شورای امنیت را بدهند و از
طرفهای درگیر بخواهند که مجددا بر اساس برسمیت شناختن اراضی
سال ۱۹۶۷ وارد مذاکره مجدد شوند بدون
اینکه دولت فلسطینی بطور کامل از طرف سازمان ملل برسمیت
شناخته شود. کاید غول همچنین
اظهار داشت که ممکن است درخواست فعلی دولت فلسطین برای
مدتی به تاخیر انداخته شود، در اینصورت میتوان موضوع را
به مجمع عمومی سازمان ملل احاله داد تا سازمان ملل کشور فلسطین را
بعنوان عضو خود برسمیت بشناسد که البته این عمل نیز
تغییر چندانی در وضع موجود ایجاد نخواهد کرد.
رفیق کاید غول در
بخشی دیگر از سخنان خود اظهار داشت که در شرایط فعلی ما
باید سریعا در جهت ایجاد وحدت در بین خود اقدام
کنیم زیرا این امر به ما امکان خواهد داد تا در برابر فشارها
مقاومت کنیم، چونکه با ادامه
سیاست فعلی که ما از نظر اقتصادی به آمریکا و غرب وابسته
هستیم نخواهیم توانست به عملی مثبت دست بزنیم و این
وضعیت باعث شده تا فاصله زیادی بین طیفهای
مختلف جامعه فلسطین بوجود آید.
سپس رفیق نجیب
مجدلاوی عضو علی البدل کمیته مرکزی جبهه سئوال کرد که
آیا حال زمان مناسبی
برای بردن مسئله فلسطین به سازمان ملل هست و آیا برای این
اقدام آمادگی لازم وجود داشته است و نتایج حاصله از نظر داخلی و
بین المللی و برای
مبارزه مقاومت فلسطین و اسرائیل چه میتوانند باشد؟
در جریان این
گفتگو حاضران نیز به اظهار نظر پرداخته و تاثیزات مختلف اقدامات
فعلی بر روند مبارزات مردم فلسطین را از زوایای مختلف
مورد بررسی قرار دادند.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 141 آذر ماه 1390 دسامبر 2011، ارگان مرکزی حزب
کارایران
صفحه
حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت. www.toufan.org
نشانی
پست الکترونیکی(ایمیل).
toufan@toufan.org