استقبال از «رونالدو» مشت محکمی بر دهان ایران‌ستیزان

 

استقبال مردم ایران، ورزش‌دوستان و ورزشکاران از «کریستیانو رونالدو» فوتبالیست محبوب و سرشناس جهانی همان طور که انتظار می‌رفت ابزار مبارزه سیاسی ضدانقلاب در فضای مجازی شد. در یک طرف همان مزدوران بیگانه‌پرست قرار گرفتند که عربده دشمنی‌هایشان را با ورزش ایران و ورزشکاران ایرانی مدت‌هاست سر داده و برای لابی‌های اسرائیل بازاریابی می‌کنند تا ورزشکاران ایرانی را به خودفروشی و خیانت به میهن دعوت کنند و در سوی دیگر مردم ایران، دوستان و هموطنان صمیمی ما قرار داشتند که جز نفرت و انزجار نمی‌توانند احساس دیگری  به این ایران‌ستیزان عرضه کنند. این بیگانه‌پرستان ضدهویت ایرانی و هر آنچه ایرانی است، همان لشگر مزدوری هستند که در مجامع ورزشی جهانی سازمان‌یافته سر و کله‌شان پیدا می‌شود و تیم‌های ملی ایران را که نمایندگان میهن ما هستند به عنوان عمال حکومتی به هجمه می‌گیرند تا هویت ملی ایران، غرور ملی ما را مخدوش نمایند. اینان ماموران آگاه یا ناآگاه امپریالیسم وصهیونیسم جهانی هستند تا فرهنگ خودتحقیری، بی‌هویتی را به ایرانیان تزریق نمایند، زیرا کشوری که غرور و هویت ملی ندارد را بهتر می‌شود با تجاوز از بیرون تسخیر کرد. اینان همان کسانی هستند که امروز در قالب مبارزه با ورزش به میدان آمده‌اند ولی شناسنامه ننگین آنها پر است از حمایت از ترور دانشمندان هسته‌ای ایران، حمایت از تروریست‌های شاهچراغ، حمایت از داعش، آتش‌زدن، تخریب، مبلغان تئوری «کارخودشونه» و یا کسانی که دستآوردهای افتخارآمیز ایران در عرصه‌های فنی و علمی را «فتوشاپ» جلوه می‌دادند. می‌بینیم که این بی‌شرمان با ماشین‌های روبات، در فیسبوک جولان می‌دهند و حتی از این روش خود شرم هم ندارند. آنها تنها لیبرال‌ها، اصلاح‌طلبان و فرقه رجوی نیستند، بلکه چپ ضدکمونیست نیز در کنار آنهاست و در جام جهانی قطر کنار آنها ایستاده بود و از آنها دفاع می‌کرد.

پس رویدادهای اخیر که ما به آن می‌پردازیم ریشه عمیق سیاسی دارند و مبارزه‌ای میان خلق ایران و جریان‌های تجزیه‌طلب، ضدایرانی، تروریست، آشوب‌طلب، انحرافی و وابسته‌ به پروژه ورشکسته «زن، زندگی، آزادی» است که ورشکستگی خویش را در این مدت با هجوم به «رونالدو» جبران می‌کند.

«رونالدو» همیشه میلیونر نبوده است. وی در یک خانواده پرتغالی فقیر همراه با برادر و خواهرانش بزرگ شد و همه آنها در یک اطاق می‌خوابیدند. دبستان را نتوانست به علت فقر تمام کند و باید برای تامین زندگی خانواده کار می‌کرد. چه شب‌ها که سر گرسنه بر زمین نهاد، آموخت، با درد و رنج آشنا گشت و مزه بی‌عدالتی را در پرتغال و در جهان سرمایه‌داری در یک خانواده کارگری کشید. «رونالدو» اصل خویش را هرگز فراموش نکرد.

در بیان سرگذشت خود و این که انگیزه وی برای بازی فوتبال و عروجش به این قدرت چه بود بیان کرد: روزی در خانه کنار پدرم نشسته بودم و به تلویزیون نگاه می‌کردم در آنجا کاخ افسانه‌ای را نشان دادند که طبقات مرفه در آن پرسه می‌زدند. پدرم آهی کشید و گفت می‌شود که ما هم روزی در این کاخ‌ها زندگی کنیم. این آه پدر برای من انگیزه‌ای شد تا شرایط این رفاه را برای خانواده‌ام با تمام توان و شور و شوقم فراهم کنم.

ورزشکاران زیادی در جهان هستندکه مظهر بیان عدالت، شرافت، فداکاری، روحیه انسانی می‌باشند. محمدعلی مشت‌زن نابغه جهان که در مقابل هیکل تنومند امپریالیسم آمریکا ایستاد و حاضر نشد برای کشته شدن و کشتن مردم ویتنام در تجاوز جنایتکارانه آمریکا در این کشور شرکت کند از این زمره است. وی در پاسخ خبرنگاران که چرا به ویتنام برای سربازی نمی‌رود گفت: «هیچ ویتنامی تا کنون مرا کاکا سیاه نخوانده است». وی با فشار آمریکای قلدر از قهرمانی جهان محروم شد ولی در نزد مردم جهان قهرمان باقی ماند. محمدعلی تنها یک قهرمان مشت‌زنی نبود، مشت خورده بود، لگدمال شده بود و به قول خودش به عنوان سیاه در میدان بکس برای سفیدان با کتک خوردنش تفریحات آفریده بود تا در کنار مردم قرار گیرد از مبارزه خلق‌های علیه امپریالیسم و صهیونیسم دفاع کند. محمدعلی نام استعماری خود «کاسیوس کلی» که نام‌گذاری برده‌داران به خود می‌دانست را تغییر داد و به دین اسلام گروید و تا آخرین روز زندگی در کنار مردم مستمند و ستم‌دیده قرار داشت و به عنوان محبوب‌ترین ورزشکار قرن بیستم شناخته شد. وی بر ضد نژادپرستی و خفقان در آمریکا مبارزه کرد و تسلیم نشد. محمدعلی قهرمان مردم بود و قهرمان مردم باقی ماند و ارتجاع جهانی قادر نشد این محبوبیت و احترام عمیق مردم از وی را سلب کند.

غلامرضا تختی پهلوان جوانمرد ایرانی به علت نزدیکی‌اش با مردم، جمع‌آوری کمک‌های زلزله برای مردم بوئین‌زهرا، حمایت از دکتر محمد مصدق و مخالفت با رژیم منفور پهلوی جای ویژه‌ای در قلب مردم ایران داشت و نماینده مردم ایران در تمام مجامع بین‌المللی بود. مردم حتی شکست‌های ورزشی وی را ارج می‌نهادند و از وی تجلیل می‌کردند زیرا تختی هویت ملی آنها بود. هستند بسیاری ورزشکاران که تنها ورزشکار نیستند، انسان‌های والائی بوده که در خدمت کشورشان قرار می‌گیرند و نه خودفروختگانی نظیر علی کریمی‌ها که عضو گروه 8 به رهبری رضا پهلوی  شد و بر ضد ایران، برای تجزیه ایران، تخریب ایران، استقرار فضای تروریسم، بازگشت پهلوی و بی‌هویت‌ها تبلیغ می‌کرد و هنوز هم می‌کند. این عده رفتنی و مردنی هستند.

با این مقدمه باید نفرت ایران‌فروشان و خودتحقیران را که حتی از روی کینه‌توزی، به شورت فوتبال «رونالدو» نیز گیر داده بودند ارزیابی کرد. «رونالدو» دوست مردم فلسطین و دشمن صهیونیسم اسرائیل بود و این اعتقادات خویش را رسما در میدان‌های ورزشی به منصه ظهور گذارد. وی در گردهمآئی‌های حمایت از فلسطینی‌ها در کنار سایر ورزشکاران محبوب و جهانی ضدصهیونیست شرکت می‌کرد، از دست دادن به ورزشکاران صهیونیست سر باز زد، با آنها عکس نگرفت، و این فوق ستاره پرتغالی رئال مادرید چند سال پیش کفش‌های طلای خود را برای حمایت از کودکان فلسطینی فروخت و درآمد آن را صرف ساخت مدرسه و مرکز خیریه در غزه کرد. این قهرمان را با ورزشکاران مزدور ایران که قربانی لابی‌های اسرائیل هستند و در زیر پرچم دشمنان ایران رژه می‌روند مقایسه کنید. وی حتی در پایان بازى پرتغال با رژیم صهیونیستی در اسرائیل، حاضر به تعویض پیراهنش با بازیکن تیم مقابل نشد و در پاسخ به سوال خبرنگار الجزیره ورزشی مبنی بر این که «شما در خاک اسرائیل هستید یا فلسطین؟» گفت: من در خاک فلسطینم.

«رونالدو» همچنین چندی پیش عنوان کرد: «طرفداری از کودک فلسطینی را با حمایت رئیس‌ اسرائیل عوض نمی‌کنم».

«رونالدو» فقط یک فوتبالیست نیست تجلی متمرکز و مظهر مجسم آرزوها و رویاهای مردمی است که از درون هیچ‌بودگان برخاسته، به خانه بالائی‌ها راه پیدا کرده، از یاری به قربانیان اجتماعی سر باز نمی‌زند. نمایش عشق مردم ایران به «رونالدو» در عین حال نفرت از صهیونیسم و وطن‌فروشان است.

«رونالدو» در بخشی از اروپا به علت مواضع مترقی خود و توانائی و محبوبیت‌اش، دیوار سانسور ارتجاعی ممالک امپریالیستی در مورد فلسطین و اسرائیل را می‌شکافد و در ممالک پرتغال و اسپانیائی زبان، نفوذ معنوی فراوان دارد.

قهرمانان در ذهن مردم ناگهان زاده نمی‌شوند. نیروی فرد به تنهائی قادر نیست بر مشکلات غلبه کند و این است که تحقق آرزوها و رویاهایش را در توان جمع می‌بیند و همین سابقه‌ی تاریخیِ تلاشِ جمع، منشاء بقاء بشریت بوده است که در حافظه تاریخی انسان نقش بسته است. پیروزیِ جمع، حماسه می‌آفریند و دامنه مرز تخیل را گسترش می‌دهد. از این رویاها و آرزوها که به دست فرد مقدور نیست ولی در مغزها و قلب‌ها رخنه کرده است نیروی جمع به مثابه قدرت لایزال متولد می‌گردد که در نیروی قهرمانان تجلی می‌یابد. قهرمان تنها فرد نیست مظهر مجسم آرزوهای مردم و همه آحاد انسانی و قدرت عمومی است. نیروئی است که در مقابل خطر شکست‌ها، ناامیدی‌های به کار گرفته می‌شود و دروازه پیروزی و تحقق آرزوها را می‌گشاید. قهرمان مظهر قدرت مردم به قدرت نامتناهی در فرهنگ‌ها بدل می‌شود. قهرمانان نماینده عدالت، شرافت، مردانگی، حمایت، جسارت ... می‌شوند و این است که توده‌ها در قالب آنها بیان آرزوها و رویاهای خویش را می‌یابند و می‌سازد. توانائی‌هائی به وی نسبت می‌دهند که آرزوهای قلبی خود آنهاست. این که تختی، محمدعلی و یا «رونالدو» به قهرمانان توده بدل می‌شوند از آسمان نیفتاده است. اینکه در اساطیر ایرانی رستم و سهراب و سیاوش خلق می‌گردند بیان آمال توده‌ها مردم و مظاهر قدرت جمعی جامعه است.

حمایت مردمی از «رونالدو» و نه تنها در ایران، در اغلب ممالک جهان و به ویژه ممالک عرب و اسلامی از این حقیقت ناشی می‌شود. این که مردم با شور و شوق به استقبال قهرمانان خود می‌روند نشانه خودتحقیری نیست، نشانه عظمت و تحقیر کردن مزدوران ایرانی است که از ضربه به صهیونیسم، از ورشگستگی پروژه تجزیه‌طلبانه ضدایرانیِ «زن زندگی آزادی» گیج شده‌اند و آسمان و ریسمان به هم می‌بافند تا از اهمیت استقبال مردمی از «رونالدو» در ورود به ایران با توهین به مردم میهن ما بکاهند و در شیپور صهیونیسم، امپریالیسم و دشمنان ایران بدمند. اپوزیسیون مزدور ایرانی که هنرش در تخریب ایران، اقدام بر ضد منافع ملی ایران، همدستی با ارتجاعی‌ترین محافل سیاه امپریالیسم و صهیونیسم جهانی بوده و حقوقش را محافل امنیتی اروپا و آمریکا تعیین می‌کنند، صدایشان از غضب و نفرت ضدایرانی دورگه شده است و هرچه دشنام در طویله‌های سیاسی خود یاد گرفته‌اند نثار «رونالدو» می‌کنند. حضور «رونالدو» و حمایت مردمی از وی تودهنی به مزدورانی است که در خارج و داخل بر ضد تیم ملی فوتبال ایران بودند و ورزشکاران ایرانی را تیم‌های حکومتی جلوه می‌دادند. این خودفروخته‌های بیگانه‌پرست، خودتحقیر، ضد هویت ملی را باید مستمرا افشاء کرد تا تاریخ به فراموشی دچار نشود.

 

 

 

نقل ازتوفان شماره ۲۸۴ارگان مرکزی حزب کارایران آبان  ماه ۱۴۰۲

www.toufan.org

وبلاگ توفان قاسمی

http://rahetoufan67.blogspot.se/

وبلاگ ظفرسرخ

http://kanonezi.blogspot.se/

http://toufan.org/ketabkane.htm

 سایت آرشیو نشریات توفان

 http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm

 توفان در توییتر

https://twitter.com/toufanhezbkar

توفان در فیسبوک

https://www.facebook.com/hezbekar.toufan.3/

 توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی

https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts

 توفان درشبکه تلگرام

https://telegram.me/totoufan