ناتو و اوکراین شکست خوردهاند

یک شنبه هفته پیش «جوزپ بورل» مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا اقرارکرد که «اگر اروپا به خود نجنبد اوکراین در جنگ شکست میخورد(!) ... چون روسیه یک قدرت بزرگ است». و ما اضافه میکنیم که اگر اروپا تمام توان خود را برای اوکراین بسیج کند بازهم شکست خواهد خورد. به دیدۀ ما برای آمریکا، اروپا و اوکراین راهی جز مذاکره جهت دستیابی به صلح باقی نمانده است زیرا شرایط عینی و ذهنی کنونی برای غرب جز تمکین در مقابل خواستهای روسیه باقی نگذارده است. چرا؟

کمبود قوای نظامی و پیش روی روسیه

«رستم عمروف» وزیر دفاع اوکراین در مصاحبهای با روزنامۀ "بیلدسایتونگ" آلمان گفت: «از کلیه اوکراینیهائی که قادر به انجام خدمت سربازی هستند میخواهیم که خود را به مراکز نظامی معرفی کنند» به طور عمده او روی سخنش با اوکراینیهائی که به آلمان گریختهاند بود. زلنسکی رقم مورد نیاز ارتش را نیم میلیون سرباز ذکر کرده و گفته است که «به همین دلیل، ارتش اقدام به یک بسیج عمومی کرده است، که خود 2/12 میلیارد یورو هزینه برمیدارد و ما در فکر تهیۀ آن هستیم».

بی جهت نیست که او کاسه گدائی را در ایام سال نو مسیحی به دست گرفت و روانۀ واشنگتن گشت.

طبق گزارشات موجود صدها هزار نفر برای فرار از خدمت سربازی به خارج از کشور گریختهاند. تیم تحقیق بی بی سی در 17 دسامبر گذشته اعلام کرد که حتی 20 هزار سرباز اوکراینی از خدمت گریختهاند.

طبق آمار موجود هم اکنون در مجموع 14 میلیون اوکراینی کشورشان را ترک کردهاند. تنها در آلمان 197 هزار نفر که در سنین خدمت سربازی هستند به سر میبرند.

اکنون یگانهای گروههای جنوبی ارتش روسیه پس از 2 سال «مارنیکا» را کاملا آزاد کردند. روسیه اعلام کرد با استقرار در «مارنیکا» ما موفق خواهیم شد که مواضع ارتش اوکراین را از «دونتسک» بیشتر به عقب برانیم. پیش از آن ارتش روسیه در شهرهای «کوپیانسک» و «باخموت» پیشرویهائی داشت که نشان از آن دارد که ارتش روسیه ابتکار عمل و دست بالا را در جنگ دارد.

پوتین قبلا در کنفرانس مطبوعاتی سالانهاش در مسکو، بار دیگر بر تحقق بخشیدن به اهداف تعین شده در جنگ اوکراین تاکید کرد و گفت که تا دستیابی به آنها جنگ ادامه خواهد داشت. او در این کنفرانس به درستی بر وابستگی اوکراین به غرب تاکید کرد، زیرا «در اوکراین تولیدی صورت نمیگیرد، و تقریبا همه چیز را غرب به آنها میدهد». که دارد ته میکشد.

ناتو در کارزار اوکراین به بن بست رسیده است

در ماه گذشته «داوید آرخامیا» رئیس فراکسیبون حزب زلنسکی به نام «خدمتگزار مردم» در مصاحبهای از جو بایدن گلایه کرد که او به خاطر فشار لابی یهودیها و افزایش کمک به اسرائیل در جنگ غزه، کمکهای کیف را به حداقل رسانده است. او همان کسی است که در دور اول مذاکره با روسیه از طرف دولت اوکراین شرکت داشت و بعدها اعتراف کرد که «غرب به وی دستور قطع مذاکره را داد». بنا بر گفته او «روسها بر این نظر بودند که اگر ما عضو ناتو نشویم آنها جنگ را قطع خواهند کرد. اما بوریس جانسون به کیف آمد و گفت با روسها هیچ چیز امضا نکنید و به جنگ ادامه دهید«. غرب که برای رسیدن به اهداف شومش رذیلانه از جوانان اوکراین به عنوان گوشت دم توپ استفاده کرده و میکند، امروز که ارتش مورد حمایتش در مقابله با روسیه به گل نشسته است گناه را در اختلاف نظر میان زلنسکی و وزیر دفاع اوکراین «زالوشنی» خلاصه میکند.

واقعیت این است که فرماندۀ ارشد نظامی اوکراین در مجلۀ اقتصادی «بریتانیان» وضعیت کلی جنگ میان ناتو و روسیه را «وضعیت بن بست» ارزیابی کرد. از این رو طبیعی است که اختلاف نظر میان زلنسکی و «زالوشنی» روز به روز شدت یابد، تا جائی که بنابر روزنامۀ «فرانکفورته آلگماینه»، «زالوشنی» به آمریکا سفر کند و نزد «لوی آستین» وزیر دفاع آمریکا از دخالتهای نابجای زلنسکی در کار ارتش و تماسهای افقی وی با فرماندهان ارتش شکایت برد.

امروز که ناتو با سوءاستفاده از ارتش اوکراین در کارزار با روسیه به بن بست رسیده است، دیگر از جملاتی نظیر «ما تا هر زمان که لازم باشد به اوکراین کمک خواهیم کرد»! که از دهان «بایدن» و «بربوک» وزیر خارجه آلمان بیرون میآمد خبری نیست و زلنسکی بی نوا دست خالی در به در به دنبال کمک میگردد. بیجهت نیست که «جیمز اسناوریدیس» فرماندۀ سابق ناتو هشدار میدهد که «اوکراین به دلیل ضعف قدرت نظامی و کمبود تجهیزات مجبور به عقبنشینی خواهد شد و به این ترتیب نه تنها قادر به پس گرفتن سرزمینهای اشغال شده توسط روسیه نخواهد بود، بلکه ناچار خواهد شد که امتیازاتی نیز به آنها بدهد». او با وخیم شمردن وضع ارتش اوکراین، معتقد است که «حتی عملیات تهاجمی پر هزینه نیز زین پس قادر نخواهد بود که تغییری ماهوی در شرایط موجود پدید آورد» و در پایان به مثابه یک عامل غرب به اوکراین پیشنهاد میکند که «در ازای عضویت در اتحادیه اروپا، کریمه را به روسیه به بخشد»!

این ژنرال سابق ناتو در عین حال معتقد است که «اگر غرب به کمک نظامی خود به اوکراین ادامه دهد در بهترین حالت شاید بتوان به وضع موجود در جبههها تا بهار 2024 ادامه داد، اما قطع کمک غرب میتواند یک «سناریوی بسیار تاریک» برای اوکراین به همراه داشته باشد و ارتش ناچار به عقب نشینی شود.» او فراموش میکند که غرب 6 ماه آزگار اوکراین را تا دندان مسلح کرد تا با یک «ضد حمله» قادر به پس گرفتن زمینهای باخته شود، که نشد! کمکهای احتمالی آتی نیز سرنوشتی جز این نخواهند داشت و غرب به احتمال قریب به یقین درست به همین دلیل از دامنه کمکها روز به روز بیشتر میکاهد.

اخیرا حتی «زالوشنی» به عنوان فرماندۀ کل نیروی مسلح اوکراین اعتراف کرد که وضعیت در خط مقدم جبهه به بن بست رسیده است و اوکراین دست آورد چشمگیری نخواهد داشت .

چالش های زلنسکی

چالش زلنسکی تنها در شکست ضد حمله و در نتیجه به بنبست رسیدن کشور در عرصۀ نظامی و در همین رابطه عمیقتر شدن اختلافات با شهردار کیف «کلیچکو» و فرمانده ارتش «زالوشنی» نیست، بلکه خستگی مردم اوکراین از جنگ و اوضاع حاکم و ریزش پشتیبانی دول غرب، به ویژه آمریکا نیز او را از هر زمان بیاعتبارتر و خفت بارتر کرده است.

در چنین شرایطی آمریکا ناچارا در صدد بر آمده است که جانشینی برای زلنسکی پیدا کند. گویا دو ژنرال ارتش مدنظرند که یکی از آنها «زالوشنی» است.

«زالوشنی» نه تنها از پشتیبانی ارتش برخوردار است، نه تنها از پشتیبانی بسیاری از سیاستمداران از جمله «کلیچکو» برخوردارست، بلکه اکثریت مردم اوکراین نیز از او حمایت میکنند.

کار به جائی رسیده است که «پتروشنکو» رئیس جمهور فاسد پیشین و حزبش، تحت نام «اتحاد اروپائی» نیز فعال شدهاند. گویا او کاندیدای در آب نمک خواباندۀ دیگری است که آمریکا برای جانشینی زلنسکی در نظر گرفته است.

از سوی دیگر بلینکن گفته است که اوکراین یک تیم رهبری قوی تشکیل داده است که در صورت ترور زلنسکی(!) کشور را به صورت شورایی اداره کند! آمریکا تمام چرخها رابرای جلوگیری از شکست اوکراین به گردش در آورده است. حتی عزیمت ژنرال سه ستارۀ آمریکائی «انتونیوآلتو» به اوکراین، پس از شکست ضدحمله زلنسکی، برای تدوین استراتژی جدید راه به جائی نبرده است. این ژنرال قبلا نیز از سال 2021 تا پایان سال 2022 در اوکراین فرماندۀ عملیات بوده است. ادعا میشود که او برای پیبردن به واقعیتهای موجود در جبهههای جنگ به اوکراین اعزام شده است، زیرا زلنسکی به اعتراف «کلیچکو»، این اواخر دروغهای زیادی به غرب گفته است.

روزنامه تاگس اشپیگل برلن از قول «یوری بوتوسوف» روزنامه نگار نظامی اوکراین از «توطئههای دفتر ریاست جمهوری در برخورد با فرماندهی ارتش» پرده برداشت. خود زلنسکی در این رابطه به «ساندی تایمز» گفته بود «اگر یک نظامی تصمیم بگیرد وارد سیاست شود... دیگر نمیتواند نظامی باشد». منظور او دخالت و انتقادات روز افزونی است که «زالوشنی» و هوادارانش از وی میکنند.

فشار بر روی زلنسکی هر روز افزایش مییابد و از تتمه محبوبیتش در میان مردم کاسته میشود. طبق یک همه پرسی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده «زالوشنی» از طرفداران به مراتب بیشتری برخوردار است.

کاهش کمکهای غرب

یکی از دلایل کاهش بارز کمکهای آمریکا و اروپا به اوکراین، همان طور که قبلا اشاره رفت، وضعیت اسفبار نظامی این کشور در جبهه نظامی و شکست فاحش در مقابل روسیه است. «کشورهای غربی از اوت تا اکتبر 2023 تقریبا 90% کمتر از همین بازۀ زمانی نسبت به سال قبل به اوکراین اسلحه تحویل دادهاند». (نقل از انستیتو اقتصادی کیل) در فاصلۀ زمانی یاد شده تنها 1/2 میلیارد دلار به اوکراین کمک شده که کمترین رقم از آغاز جنگ است. این نشان از آن دارد که آمریکا و اروپا آگاهانه از کمک به اوکراین طفره میروند. در همین رابطه وزیر دفاع آلمان «بوریس پیستوریوس» اذعان داشت که اتحادیه اروپا نمیتواند یک میلیون گلولۀ توپی را که به اوکراین وعده کرده بود تحویل دهد».

با توجه به کمک از آمریکا، اوکراین امیدوار است که 50 میلیارد یورو کمکی که اروپا قول داده عملی گردد. ولی روزنامۀ تاگس اشپیگل در این رابطه نوشت: «ارسال این کمک نیز غیرممکن به نظر میرسد». و اضافه میکند «این وضع موقعیت روسیه را قویتر میکند».

این راهم اضافه کنیم که اپوزیسیون آقای بایدن در ماه اکتبر جلوی ارسال 106 میلیاردی به اسرائیل و اوکراین را گرفت.

اما در این میان تنها میلیتاریستهای آلمان به ویژه وزیر دفاع «سوسیال دموکرات» و نیز حزب سبزها به خاطر اعمال سلطۀ اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی بر اوکراین، نقش دورویانهای ایفا میکنند. وزیر دفاع آلمان حجم کمک نظامی به اوکراین برای سال 2024 را از 4 به 8 میلیارد یورو افزایش داد، گرچه که خود دولت آلمان برای تصویب بودجۀ سال جدید با کمبود مالی لاینحل مواجه است!

این در حالی است که پیشنهاد کمک 61 میلیاردی آمریکا به اوکراین برای سال 2024 که جو بایدن به کنگره برده بود نیز مورد توافق قرار نگرفت. در پارلمان اروپا هم مخالفتهائی با ادامۀ کمک 50 میلیارد یوروئی به اوکراین به چشم میخورد. ویکتور اوربان نخست وزیر مجارستان اعلام کرد که در اجلاس سران 27 کشور اتحادیه اروپا با کمک مالی 50 میلیارد یوروئی این اتحادیه به اوکراین مخالف است و آن را وتو خواهد کرد.

این دولت که با روسیه روابط حسنه دارد و هیچگاه در تحریمهای اروپا علیه روسیه شرکت نکرد و کماکان سوخت خود را از روسیه تامین میکند، نه تنها مخالف عضویت اوکراین در ناتو است، بلکه با عضویت او در اتحادیۀ اروپا نیز مخالف است. علت وتوی کمک 50 میلیارد یوروئی اروپا به اوکراین از جانب اوربان را نیز باید در این رابطه جستجو کرد.

مذاکره با روسیه تنها راه باقی مانده

با توجه به شرایط یاد شده در بالا شایعات زیادی مبنی بر مذاکره با روسیه بر سر آینده اوکراین بر سر زبانهاست. دلیل اصلی را نیز همانگونه که قبلا اشاره رفت باید در شکست اوکراین- ناتو در جنگ با روسیه حستجو کرد.

«جی دی ونس» سناتور جمهوریخواه آمریکا گفت: «هر انسان عاقلی متوجه میشود که اوکراین قادر به عقب راندن روسیه به مرزهای 1991 نیست و مناقشه باید با مذاکره حل شود و بهتر است این کار در اسرع وقت صورت پذیرد». (تکیه از توفان)

خواست ضرورت مذاکره با روسیه با هدف پایان بخشیدن به جنگ اوکراین هم در آمریکا بالا گرفته و هم در سایر کشورهای عضو ناتو.

اما زلنسکی که بدون کمکهای غرب قادر به نفس کشیدن نیست بر این نظر است که «تاخیر در کمک به اوکراین به نفع پوتین است»! او این جمله را در سفر اخیرش به آمریکا بیان کرد. او با علم به اینکه آمریکا کمکها را قطع کرده است، اضافه کرد «شما میتوانید روی اوکراین حساب کنید، ما هم امیدواریم که بتوانیم روی کمک های شما حساب کنیم»!! به بیان ساده: ما نوکر شمائیم، کمک کنید و ما خدمت میکنیم! اما کاسهگدائی که او با خود به آمریکا برده بود خالی برگشت. سال پیش اعضای کنگره آمریکا یکپارچه ایستاده برایش کف میزدند، امسال اصلا به کنگره راهش ندادند!

واقعیت اینست که آمریکا از آغاز جنگ اوکراین 110 میلیارد دلار به اوکراین کمک کرده است، ولی اکنون جمهوریخواهان با تقاضای جو بایدن مبنی بر یک کمک 61 میلیاردی به مخاللفت برخاستهاند. همانطور که قبلا اشاره رفت اخیرا سران کشورهای اروپائی در بروکسل نیز نتوانستند بر روی کمک 50 میلیارد یوروئی به اوکراین در سال جدید به توافق برسند.

شرایط رقت بار اوکراین را میتوان در نکات زیر خلاصه کرد:

- به ته دیگ خوردن کفگیر کمکهای آمریکا و اروپا،

- زمینگیر شدن اقتصاد این کشور،

- مهاجرت میلیونها اوکراینی به خارج از کشور،

- کشته و زخمی شدن بیش از500 هزار سرباز در جبهه که عملا قربانی مطامع غرب شدهاند،

- منهدم شدن عدوات جنگی،

- و بالاخره تشدید حملات روسیه که اکنون به خارکف و کیف رسیده است و...

در نتیجه این کشور عملا به لبۀ پرتگاه سقوط رسیده است. لذا برای زلنسکی و امپریالیستهای ناتوئی به رهبری آمریکا راهی جز قبول شکست، پذیرفتن صلح و در عین حال سر فرود آوردن در مقابل واقعیت جهان چند قطبی، با تمام عواقب و عوارضش باقی نمانده است.

نقل ازتوفان شماره ۲۸۷ارگان مرکزی حزب کارایران بهمن ماه۱۴۰۲

^{www.toufan.org}

^{وبلاگ توفان قاسمی}

^{http://rahetoufan67.blogspot.se/}

^{وبلاگ ظفرسرخ}

^{http://kanonezi.blogspot.se/}

^{http://toufan.org/ketabkane.htm}

^{سایت آرشیو نشریات توفان}

 ^{http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm}

^{توفان در توییتر}

^{https://twitter.com/toufanhezbkar}

^{توفان در فیسبوک}

^{https://www.facebook.com/hezbekar.toufan.3/}

^{توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی}

^{https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts}

^{توفان درشبکه تلگرام}

^{https://telegram.me/totoufan}