مقالات توفان الکترونیکی نشریه الکترونیکی حزب کارایران شماره 124 آبان ماه 1395

www.toufan.org

*****************

کارگران آرام نخواهند گرفت

تجمع اعتراضی کارگرا ن در مقابل مجلس علیه اصلاحیه قانون کار

"قرارداد موقت بردگی کارگر"
"کارفرمایان بدانند کارگر خاموش نمیشه"

قانون کار فعلی ایران که پس از 12 سال از انقلاب بهمن 57 و به دنبال پیکارسرسختانه طبقه کارگر با حاکمیت سرمایه داری جمهوری اسلامی در 29 آبان 1369 به تصویب رسید ، در واقع توافق بر سر حداقل ها از جانب طبقه کارگر ایران بود؛ هر چند همین حداقل ها هم بدون ضمانت اجرائی "که همان حق تشکل آزاد و مستقل و حق اعتصاب و حق قراردادهای دسته جمعی باشد "، همواره مورد تعرض و دستبرد و تجاوز سرمایه داران و کارفرمایان قرار میگیرد ، همچنانکه در 25 سال اخیر شاهدش بودیم و هستیم.

فلسفه وجودی قانون کار دفاع از نیروی کار به عنوان بزرگترین ثروت یک جامعه و اساس و بنیان آن و جلوگیری از بهره کشی از کار دیگری و ریشه کن کردن فقر و محرومیت است.

نیروی کار سرمایه ای ملی است و دفاع از سرنوشت نیروی کار امری اجتماعی است. تفکر سرمایه داری نیروی کار را کالائی می داند مثل سایر کالاها که عرضه و تقاضای بازار باید سرنوشت آن را تعیین کند و سرنوشت آنرا امری فردی می داند که ربطی به جامعه ندارد . آنها می گویند فروشنده مصلحت و منافع خود را در نظر می گیرد و خریدار مصلحت و منافع خود را ، معامله هم وقتی انجام میشود که فروشنده و خریدار به توافق برسند. آنها می گویند قانون کاری که مدافع نیروی کار باشد هم مانع سرمایه گذاری و جذب سرمایه خارجی است و هم در نهایت مانع اشتغال زائی است و طبعا نباید چنین موانعی وجود داشته باشد. آنها از " آزادی " " توافق " کارگر و کارفرما ئی حمایت می کنند که در واقع مبتنی بر بدترین نوع اجبار و تحمیل است. اجبار فقر و گرسنگی ، اجبار بی خانمانی ، اجبار نداشتن مخارج دارو و درمان ، اجبار نداشتن مخارج تحصیل فرزندان . در واقع توافق نیست بلکه تحمیل ننگ و فلاکت و فاجعه به طبقه کارگر است. کسانی که از " آزادی " کارگر در انتخاب گرسنگی و دربدری حرف می زنند در واقع مستبدترین مدافعان سرمایه هستند. آنها می خواهند کارگر منفرد و تنها را به کام گرگ سرمایه دار بفرستند. کارگر وقتی به تنهائی با سرمایه دار روبرو می شود ، قطعا مظلوم واقع خواهد شد. سرمایه دار هرگز تنها نیست. او متکی به نیروی سرمایه و متکی به طبقه سرمایه دار و حمایت سیاسی حکومت است. اما کارگر اگر متشکل نباشد تنهای تنهاست و مجبور است برای زنده ماندن خود و خانواده اش تحت هر شرایطی نیروی کار و حتی هستی خود را بفروشد و توافق در چنین شرایط نابرابر بین کارگر و کارفرما فقط و فقط به نفع سرمایه دار تمام میشود و سرمایه دار می تواند او را به روز سیاه بنشاند ؛ همچنانکه دهها سال است که شاهد آن هستیم که چگونه پیمانکاران بیش از 90 در صد نیروی کار ایران را به فلاکت و بردگی کشانده اند.

در طی 25 سال اخیر تلاشهای فراوانی در جهت دستبرد و تجاوز به همین قانون کار حداقل ها صورت گرفته است که از جمله خروج کارگاههای کمتر از پنج نفر و سپس ده نفر و بعد کارگران قالیباف از شمول قانون کار و اجرای طرح استاد شاگردی بود.

لایحه اصلاحی و یا در واقع تخریبی و نابودی قانون کار که توسط دولت حسن روحانی به مجلس ارائه شد ادامه همان سیاست ضد کارگری دولت "عدالت گستر " احمدی نژاد است که در جهت ایجاد امنیت کامل سرمایه و برداشتن موانع از پیش پای آنان برای غارت و چپاول بی در و پیکر طبقه کارگر و نابودی کامل امنیت شغلی آنها صورت میگیرد .

یکی از محورهای اصلی طرح اصلاحی قانون کار در زمینه تسحیل اخراج و مربوط به ماده 27 قانون کار می باشد . قانون در این ماده می گوید : " هرگاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور ورزد و یا آئین نامه های انضباطی کارگاه را پس از تذکر کتبی ، نقض نماید ، کارفرما حق دارد در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات به وی پرداخته و قرارداد را فسخ نماید. در واحدهائی که فاقد شورای اسلامی کار هستند نظر مثبت انجمن صنفی لازم است. "

در پیش نویس اصلاحی " نظر مثبت " شوراهای اسلامی ، انجمن صنفی شورای حل اختلاف در اخراج کارگران را لغو کرده و می گوید: " پس از حداقل دو بار تذکر کتبی در کمتر از پانزده روز ، کارگر جدید جایگزین کند.

ازموارد دیگر طرح اصلاحی ماده 112 و 41 قانون است که بر اساس طرح اصلاحی پرداخت 70 در صد حداقل حقوق به کارآموزان و باز آموزان است که میتواند مدت آن تا سه سال باشد. از موارد دیگر اصلاحی لغو حق داشتن شورای اسلامی کار ، انجمن صنفی و یا نماینده کارگران است.

همچنانکه ملاحظه می کنید در ابتدا با نفی تشکل های مستقل کارگری و حق اعتصاب و حق قراردادهای دسته جمعی در قانون کار، ضمانت اجرائی آنرا از بین بردند و سپس با خارج کردن کارگران کارگاههای کمتر از پنج و سپس ده نفر از شمول قانون کار و پس از آن با واگذاری استخدام به شرکتهای پیمانکار برده داری حدود 90 در صد نیروی کار را از شمول قانون کار حذف کردند و حالا هم با اجرای طرح اصلاحی می خواهند هم امنیت شغلی ده در صد باقی مانده را کاملا از بین ببرند و هم حتی از شر تشکلهای زرد و فرمایشی اسلامی راحت شوند و به این طریق امنیت صد در صد سرمایه را برای تحمیل شرایط برده داری بی قید و شرط به طبقه کارگر مهیا سازند.

کارگران دراعتراض به این لایه پیشنهادی صبح روز سهشنبه  ۲۷ مهر ۱٣۹۵ درمقابل شورای اسلامی دست به تجمع زدند وبا شعارهای کوبنده خواهان لغو این اصلاح ارتجاعی قانون کار شدند. درزیر گزارشی ازاین تجمع را ملاحظه فرمائید:

اتحادیه ی آزاد کارگران ایران: "از ساعت ده صبح امروز و همزمان با آغاز بررسی لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار، جمعی از کارگران تهران با هماهنگی اتحادیه آزاد کارگران ایران دست به تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی زدند. در این تجمع که تا ساعت ۱۲ ظهر ادامه داشت کارگران شعار میدادند: لایحه این دولت بردگی کارگر – معیشت منزلت حق مسلم ماست – قرارداد موقت بردگی کارگر – اصلاح قانون کار به نفع سرمایه دار– امید کارفرماها کارگر خاموشه، تدبیر دولتمردان کارگر ارزونه - کارفرمایان بدانند کارگر خاموش نمیشه – دولتیان بدانند کارگر ارزون نمیشه و...

همچنین در این تجمع پلاکاردهای زیادی به چشم میخورد که بر روی آنها مطالبات کارگران و شعارهایی در اعتراض به لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار نوشته شده بود: بر روی بنر بزرگ این تجمع نوشته شده بود: ماخواهان اجرای فوری ماده ۴۱ قانون کار برای افزایش فوری دستمزدها، برچیده شدن قراردادهای موقت، حق برپائی تشکلهای مستقل کارگری و ایجاد تغییرات مناسب در قانون کار به نفع یک زندگی انسانی برای کارگران و مزد بگیران زحمتکش هستیم.اتهامات امنیتی باید از پرونده های فعالین صنفی خارج شود
با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار پایه های قانون تامین اجتماعی متزلزل خواهد شد
لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار یک بازگشت به عقب بی سابقه و تثبیت و گسترش بردگی محض ما کارگران ایران است.

با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار در مدت کوتاهی صدها هزار کارگر بصورت دسته جمعی اخراج خواهند شد و حق اعتراض از کارگران برای اخراج سازیها سلب خواهد شد
قانون کار فعلی عامل رواج قراردادهای موقت و بی حقوقی ما کارگران است، ما خواهان تغییر این قانون برای تضمین امنیت شغلی و اعمال مقاوله نامه های ٨۷ و ۹٨ سازمان جهانی کار در آن هستیم
بررسی لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار در کمیسیون اجتماعی مجلس باید فورا متوقف و این لایحه ضدکارگری معدوم باید گردد و...

در پی این تجمع و با توجه به اینکه تجمع کنندگان اعلام کرده بودند بدون حضور رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در میان شان به تجمع خود پایان نخواهند داد حدود ساعت ۱۲ ظهر با حضور یکی از اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس و توافق بر سر انتخاب سه نماینده از تجمع کنندگان جهت حضور در جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس، کارگران معترض به تجمع خود پایان دادند و نماینده های آنان پروین محمدی و ناهید خداجو از اعضای هیات مدیره اتحادیه ازاد کارگران ایران و اشرف بنائی از کارگران شرکت کننده در تجمع و نماینده پرسنل بیمارستان دکتر سپیر پس از قرائت بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون لایحه اصلاحیه دولت و با کف زدن تجمع کنندگان به داخل مجلس رفتند.

با حضور نماینده های کارگران تجمع کننده در مجلس، آنان ابتدا در لابی مجلس با خدادی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس و تقی زاده نماینده پارلمانی وزارت کار در مجلس به مذاکره پرداختند و با توضیح مواد ضدکارگری لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار، خواهان عودت آن از سوی مجلس به دولت شدند. در این مذاکره رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با تاکید بر اینکه قانونی در این مورد که مجلس بتواند بدون بررسی، لوایح دولت را برگرداند وجود ندارد و از مشروطیت تاکنون چنین اتفاقی نیافتاده است با تایید صحبتهای نماینده های کارگران بر احتمال برگشت این لایحه پس از بررسی اولیه تاکید کرد.

در ادامه این مذاکرات، با شروع جلسه بررسی لایحه اصلاحیه قانون کار در کمیسیون اجتماعی مجلس، نماینده های کارگران تجمع کننده به جلسه کمیسیون دعوت شدند و پس از معرفی آنان به عنوان نماینده های کارگران معترض در مقابل مجلس، پروین محمدی به نمایندگی از سوی بقیه به سخنرانی پرداخت. وی در این سخنرانی اظهار داشت: قانون کار در هر کشوری نماینده بربریت یا مدنیت در آن کشور است. شرایط کار کارگران و سهم آنان از زندگی در شرایط حاضر با وجود ۱۱ میلیون حاشیه نشین، میلیونها بیکار، اخراج سازیهای گسترده، دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر و ماهها عدم پرداخت همین دستمزدها، بیانگر بربریت در این جامعه است آنوقت شما با تصویب این لایحه درصدد رسمیت بخشیدن و تعمیق و گسترش این بردگی و بربریت هستید. وی در ادامه این سخنرانی اظهار داشت: شما تصور نکنید که اینجا آرام نشستید و میتوانید سندی را به تصویب برسانید که طبق آن میلیونها خانواده کارگری به قهقرا و مرگ رانده بشوند و آنوقت آنان ساکت بنشینند. وی در پایان سخنرانی خود خواهان عودت فوری این لایحه به دولت و ایجاد تغییرات مناسب در قانون کار برای پایان دادن به شرایط مصیبت بار موجود شد.
در این جلسه که هفده تن معاون وزیر کار و تعدای از اعضای شورایعالی و نماینده های عضو کمیسیون اجتماعی مجلس حضور داشتند تمامی سخنرانان از زوایای مختلفی مخالفت خود را با لایحه اصلاحیه دولت اعلام داشتند و این لایحه که قرار بود کلیات آن

در این جلسه به رای گذاشته شود، به رای گیری نرسید و کلیات آن مصوب نشد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام میدارد در صورت تداوم تلاش دولت برای تصویب لایحه اصلاحیه قانون کار، اعتراضات خود را گسترش خواهد داد و در صورت نیاز اقدام به فراخوان تجمع در مقابل مجلس خواهد کرد."

***

کارگران سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز با انتشار فراخوانی از تمام مزد بگیران، اعم از کارگران زحمتکش بخش های صنعتی، خدماتی، کشاورزی، معلمان، دانشجویان، پرستاران و مردم، که تغییرات ضد کارگری قانون کار آینده فرزندانشان را هدف قرار داده، درخواست کرده است با امضای طومار اعتراض به لایحه «اصلاح قانون کار» مخالفت خود را با این تغییرات ضدکارگری در قانون کار اعلام دارند.
کسانی که مایل به امضای این تومار هستند، اسامی خود را به ای میل زیر
vsyndica@gmail.com
و یا به آدرس تلگرام
pvsyndica@
ارسال نمایند.

***

اعتراض کارگران معدن چادرملو علیه لایه اصلاح قانون کار

روز سه شنبه ۲۱۰۰ نفر از کارگران معدن چادرملو طوماری علیه لایحه اصلاح قانون کار امضاء کردند و در آن از نمایندگان مجلس خواستند که با توجه به نقض آشکار حقوق کارگران در لایحه اصلاح قانون کار، از بررسی آن در مجلس صرفنظر و آن را به دولت برگردانند.دربخشی ازاین طومار آمده است:

"قانون کار به عنوان تبیین کننده حقوق اولیه و اساسی هر فرد از افراد جامعه از جمله کارگران کشور است که در اصول۲، ۳، ۹ و ۴۳ و همینطور در فصل سوم قانون اساسی نیز به آن اشاره شده، لذا قانون کار بعد از قانون اساسی به عنوان خط قرمز مردم و کارگران مطرح و تضعیف و نابودی آن مساوی با نابودی حاکمیت قانون و حقوق حقه ملت و جامعه کارگری و هیچ فرد و نهادی حتی دولت و مجلس نیز حق تضییع حقوق ملت را ندارند.در ادامه متن این طومار میخوانیم: طبق اصل ۹ قانون اساسی هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادیهای مشروع را هرچند با وضع قوانین و مقررات سلب کند.در پایان این متن، آمده است: لذا جامعه کارگری ایران که ۵۴ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهد از نمایندگان مجلس میخواهد تا لایحه اصلاح قانون کار را به دلایل ذیل کان لم یکن تلقی و آن را به دولت عودت کنند."

*****

برای آزادی کارگران دربند بکوشیم،بکوشیم فریاد کارگران زندانی باشیم

اعلامیه حزب کارایران در محکومیت جمهوری سرمایه داری اسلامی

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار اعلامیه ای۲۸مهر ماه ۱٣۹۵ حکم زندان شاپور احسانی راد و جعفر عظیم زاده را محکوم کرده و دراین بار چنین نوشته است:

"طبق این احکام بدوی، این دو فعال کارگری به دلیل فعالیت صنفی هر یک به تحمل یازده سال زندان محکوم شده اند. اینگونه احکام نقض ابتدایی ترین حقوق کارگری و بطور مشخص کلیه مقاوله نامه های بنیادین سازمان جهانی کار می باشند که دولت جمهوری اسلامی ایران هر ساله در مجامع بین المللی ادعا دارد که آنها را مراعات می نماید. این در حالی است که هر کارگری در ایران می داند که هیچ یک از مقاوله نامه های بین المللی مربوط به ابتدایی ترین حقوق کارگری از جمله حق تشکل و آزادی انجمن توسط وزارت کار و مجموعه دستگاههای امنیتی کشور مراعات نمی گردند و فعالین کارگری به انحای مختلف در معرض تعقیب، اذیت و آزار، اخراج و زندان قرار دارند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن محکومیت احکام صادره علیه نامبردگان، خواهان آزادی بی قید وشرط همه کارگران و فعالین کارگری می باشد".

کانون مدافعان حقوق کارگر درایران نیز با انتشار بیانیه ای با محکوم کردن این حکم خواهان آزادی این دو کارگر زندانی گردیده است. دربخشی ازبیانیه چنین آمده است:

"قوه محكوميت يازده سال زندان براي شاهپور احسانيراد و جعفر عظيمزاده، دو تن از فعالان كارگري در دادگاه ساوه، به دنبال محكوميت پنج ساله ابراهيم مددي و داود رضوي از سنديكاي شركت واحد  نشانگر آن است كه قوه قضائيه تصميم گرفته است با بالا بردن هزينههاي فعاليت كارگري و اجتماعي از اين پس با شدت عمل بيشتري برخورد كند....... قضائيه كه به گفته برخي از مقامات، ديگر قانون در آن حكمفرما نيست، به نيابت از دزدان و غارتگران اموال مردم به دادن احكام شداد غلاظ به معترضان وضع موجود ميپردازد. بسیاری از احكام، چه سياسي و يا عادي، بر مبناي توصيهها و پارتي بازيها و يا رشوههاي معمول صادر ميشود و طبیعی است که چنین احکامی مورد قبول مردم نخواهد بود. صدور اين احكام نه تنها فعالان اجتماعي و كارگري را كه از حقوق كارگران و زحمتكشان و مردم محروم . چپاول شده دفاع ميكند، ساكت نخواهد كرد بلكه آنان را در پيگيري مطالبات مردم و همچنين لغو اين احكام، مصممتر خواهد كرد."

کارگران قهرمان ایران که به طور کلی مبارزات تاریخی گرانقدر و همپای آن تجارب تشکیلاتی و سندیکائی فراوانی را پشت

سرگذاشته اند ، برای نیل به مطالبات و آرمانﻫﺎﻯ خود طی نسلﻫﺎﻯ گذشته متشکل و متحدانه مبارزه کرده و در این راه قربانیان بی شماری را در راه آمال و اهداف خود به جای گذاردهﺍند. وضع وخیم اقتصادی ایران همراه با سرکوب هر نوع آزادیﻫﺎﻯ صنفی، سیاسی و اجتماعی بر دوش این طبقه که آفریننده ثروت و پیشرفت و ترقی است سنگینی می کند. با این حال کارگران ایران هرگز برای احقاق حقوق خود از تکاپو نیافتاده و با اعتصاب، تحصن، راهپیمائی و کم کاری هر چند غیر متشکل، هم اکنون در صف مقدم مبارزات اجتماعی در این برهه از تاریخ ایران قراردارند. صدها اعتصابات کارگری در سالهای اخیر نشان از رشد جنبش کارگری دارد که تشکیل سندیکاهای مستقل از دولت را در رأس برنامهﻫﺎﻯ خود قرار داده است. تأسیس سندیکای شرکت واحد، سندیکای هفت تپه و اتحادیهﻫﺎﻯ مشابه و پیکار متحد کارگران در این سندیکاها نمونهﻫﺎﻯ درخشان و گام ارزشمندی است که رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی را به وحشت انداخته است. سرکوب مستمر تشکلات نوپای کارگری و دستگیری رهبران آن تا کنون نتوانسته است خللی در ارادۀ این کارگران شریف و مبارزوارد سازد.

حزب کارایران (توفان) از مبارزات عادلانه فعالین کارگری برای ایحاد شرایط بهتر دفاع میکند و کوشش آنها برای تشکیل سندیکای کارگری را تحسین مینماید. ما همه احراب و سازمانهای برادر ، فعالین کارگری و تشکل ها و افراد مترقی جهان را فرا میخوانیم که همبستگی خود را با مبارزات کارگران ایران بیان کنند ضمن محکوم کردن حکم بیشرمانه یازده سال زندان برای دوکارگر شریف ومبارز ایران، شاپور احسانی راد و جعفر عظیم زاده ، خواهان آزادی فوری وبی قید این دو کارگر زندانی وهمه فعالین کارگری ومدنی ایران گردند. فقط با تشدید مبارزات زحمتکشان ایران و حمایت واقعی بین المللی است که میتواند رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی را به عقب نشینی وادارد و سرکوب توده ها را متوقف سازد.

دست رژیم سرمایه داری وضد کارگری جمهوری اسلامی ازکارگران کوتاه باد!

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بدست مردم ایران!

حزب کارایران (توفان)

۲۸مهر ماه ۱٣۹۵
****

مصاحبه با هوشمند حسنی ، کارگر با تجریه وقدیمی درجنبش کارگری ایران در مورد وضعیت کنونی جنبش کارگری (3 )

پرسش : آقای حسن روحانی وعده می داد که حل مسئله هسته ای درقالب طرح "نرمش قهرمانانه" رهبر،طرح برجام ، باعث ایجاد قراردادهای تجاری وسرمایه گذاریهای خارجی و رونق اقتصادی میشود.نظر شما در رابطه با تاثیر طرح برجام بر زندگی کارگران و سطح دستمزد آنها چیست؟

پاسخ : در این رابطه به چند نکته باید توجه داشت ، اولاً " برجام" به هیچ وجه یک" توافق" یا" قرار داد" از موضع برابری قدرت و در جهت منافع طرفین نبود بلکه تحمیل اجحافاتی امپریالیستی و استعماری در شرایط ضعف کامل و آچمز شدن حاکمیت در اثر تحریم نفتی و بانکی و در جهت پایمال کردن حقوق طبیعی و قانونی ملت ایران در رابطه با غنی سازی اورانیوم و تاسیسات آب سنگین و تحمیل مجموعه ای از قراردادهای اقتصادی و سیاسی در جهت منافع امپریالیستهای آمریکائی و اروپائی بود.دوماً انحصارات امپریالیستی در جائی سرمایه گذاری میکنند که بالاترین نرخ سود را بدست بیآورند. سرمایه گذاریهای انحصارات امپریالیستی در کشورهائی نظیر فیلیپین و بنگلادش و پاکستان و هندوستان و کامبوج و در صنایعی نظیر نساجی و کفاشی و یا سرمایه گذاری آنها در عرصه کشاورزی یا معادن در افریقا و آمریکای جنوبی به دلیل نرخ بسیار بالای استثمار نیروی کار و چپاول ذخائر طبیعی این کشورها و تضمین سود حداقلی ششصد درصدی است. چنین سرمایه گذاریهای خارجی نه در جهت منافع ملی و نه در جهت منافع طبقه کارگر این کشورهاست بلکه دقیقاً عکس آن است. بستن قراردادهای تجاری و گسترش واردات کالاهای مصرفی و سرمایه گذاری های احتمالی خارجی در صنایع نفت و گاز و برخی معادن نه تاثیری در بهبود وضعیت اشتغال دارد و نه تاثیری در جهت ارتقاء سطح زندگی و دستمزد کارگران.

پرسش : با توجه به تعرض سیاستهای نئولیبرالی به وضعیت معیشتی کارگران و با توجه به ضعف تشکل ها وپراکندگی آنها ، چه شکل از سازماندهی را برای پیشبرد کار به کارگران توصیه میکنید؟

پاسخ: تغییرات دائمیِ ارتجاعیِ قانون کار و تبدیل آن به شیر بی یال و دم و اشکمی که با نفی قراردادهای دسته جمعی و حق اعتصاب و باز گذاشتن دست کارفرما برای بستن قراردادهای سفید امضاء و موقت و اخراج سریع و بی درد سر کارگر، شرایط امنیت کامل برای سرمایه و تضمین سود و همچنین بی حقوقی وعدم امنیت شغلی و اجتماعی نیروی کار را جهت تحمیل هرگونه شرایط به آنها

،فراهم کرده است. در کنار چنین وضعیتی خصوصی سازیها چه در عرصه تولیدی و چه خدماتی و آموزشی و درمانی و همچنین سیاست حذف یارانه ها و رها سازی قیمتها و حذف تعرفه های گمرکی و سرازیر کردن واردات به کشور، ضمن تکمیل کردن پازل سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیستی ، طبقۀ کارگر را در بین دولبۀ بُرندۀ قیچی سرمایه قرار داده است. این هجوم تجاوزکارانه به حقوق طبقه کارگر چه در عرصه کار و چه در عرصه زندگی اجتماعی همچنان ادامه دارد و آنها را محکوم به زندگی زیر خط فقر و حتی بخشاً زیر خط بقاء نموده است.

جمهوری اسلامی برای حفظ وضع موجود و افزایش نرخ سود سرمایه داران، طبیعی است که باید مانع متشکل شدن و سازمانیابی کارگران شود و از هر ترفندی در این عرصه سود جوید . این ترفندها از یک سو ایجاد تفرقه در بین کارگران ( موقتی و رسمی / دفتری و تولیدی / زن و مرد / با سابقه و کم سابقه / سنی و شیعه / بومی و غیر بومی / با سواد و کم سواد .... ) ، ایجاد تشکلهای زرد و فرمایشی مثل دارودسته های وابسته به خانه کارگر، و از جانب دیگر شناسائی و سرکوب کارگران آگاه و مبارز توسط حراست و سایر دستگاههای امنیتی رژیم است.

با یک نگاه سطحی به شرایط عینی و واقعی جامعه و توازن قوای طبقاتی، باید متوجه این نکته شد که راههای قانونی و علنی برای ایجاد تشکل مستقل کارگری وجود ندارد. بنابراین تنها راه ایجاد سندیکاهای کارگری ، احیاء و یا ایجاد آنها، متناسب با شرایط سرکوب فاشیستی، به شکل مخفی به منظور تداوم کار و حفظ فعالین سندیکائی است.

پرسش: برخیها عملکرد اتحادیه های صنفی کنونی را کافی نمی دانند، آنها را رفرمیستی وسازشکار قلمداد میکنند وبجایش طرح شورای کارگری را درمقابل آن قرارمیدهند. لطفا شرح دهید اتحادیه های کارگری کنونی درچه شرایطی قراردارند و سراسری شدن این اتحادیه ها درشرایط امروزی تا چه اندازه با واقعیت می خواند؟کدام راه حل را شما توصیه میکنید؟

پاسخ : سندیکا یا اتحادیه کارگری یک تشکل صنفی است که طبقه کارگر بوسیله آن مبارزات روزانه و دائمی خود را برای کسب حقوق صنفی خود انجام می دهد.اتحادیه چشم و گوش آنها را باز می کند و به کارگران آموزش می دهد که راه پیروزی بر دشمن طبقاتی اتحاد و مبارزه و تقویت روحیه استقامت و مبارزه جوئی است.کارگران در این تجمع می فهمند که یکدست صدا ندارد و باید رفقای کارگر خود را برای کسب حقوق خویش و بهبود شرایط زندگی جلب نمایند. آنها متوجه خواهند شد که حقوق کسب شده ای نظیر 8 ساعت کار روزانه، بیمه بازنشستگی، بیمه بیکاری، بیمه درمانی، بیمه معلولیت در نتیجه کار، ارتقاء متناسب حقوق با افزایش سطح تورم، پرداخت دستمزد در زمان بیماری، ممانعت از اخراج کارگران که در قانون کار قبل و بعد از انقلاب منعکس بود و هست؛ همه و همه از نتایج کار دستجمعی و فعالیت سندیکائی و مبارزه نسل های قبلی کارگران و خود آنهاست. این مبارزه متحد همیشه در چارچوب مناسبات سرمایهﺩاری باقی می ماند و به مصالحه با سرمایهﺩاران و دولت می انجامد. هدف از مصالحه کنار آمدن با استثمارگران در شرایط مناسب تر است. چپ روها فکر می کنند که هر اعتصابی باید به انقلاب ختم شود. آنها سازش با کارفرما را در خاتمه هر اعتصاب در شرایطی که تمام خواستها و یا حتی بخش عمدهﺍﻯ از خواستهای کارگران بر آورده شده است را “گاوبندی“ و “سازش گندیده“ با بهره کشان می نامند حال آنکه دستآورد هر اعتصاب کارگری وابسته به درجه فشار کارگران به سرمایه داران، توانائی ادامه اعتصاب، ایجاد موج همبستگی در میان سایر کارگران و مردم و... می باشد. پیروزی را باید کشان کشان آورد. اعتصاب الزاما با پیروزی همراه نیست. در یک شرایط نامناسب، اعتصاب می تواند بشدت شکست بخورد و به ایجاد موج ناامیدی در عناصر کارگری و سرخوردگی در عناصر نااستوار منجر شود. این است که برای پیروزی اعتصاب باید آنرا از قبل تدارک دید. سازمان سراسری اتحادیه های کارگری که کلیه این تشکلهای صنوف گوناگون را در بر بگیرد یکی از سلاحهای بُرنده کارگران در تضمین تداوم اعتصاب، بُرد تبلیغاتی و بسیج نیروی همبستگی است.ادامه دارد

*******

درحاشیه حکم دادگاه ضد انقلاب اسلامی و 16 سال زندان برای نرگس محمدی

مطابق گزارش شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم ۱۶ سال زندان دادگاه بدوی نرگس محمدی توسط ریاست قاضی صلواتی تأیید شد. با این حکم «صلواتی» دادگاه تجدیدنظر بدون کوچکترین تغییری در حکم پیشتر، نرگس محمدی را که به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جُرم علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس و در مورد اتهام «تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام» به ۱۰ سال حبس محکوم شده بود، مورد تأیید قرارداد. هنوز جوهر این حکم خشک نشده بود که همین شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر حکم شش سال حبس اسماعیل عبدی دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران (تهران) که قبلا توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب با اتهام "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" و "تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی" صادر

شده بود، نیز تایید شد. این احکام سنگین برای نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی و شاپور احسانی راد و جعفر عظیم زاده فعالین کارگری و معلمین کشور که جُرمشان تنها دفاع از احقاق حقوق از دست رفته است، نمیتوانست موجب اعتراضات گسترده نیروهای مترقی و نهادهای حقوق بشر داخل و خارج از کشور نشود. نرگس محمدی خود در پی اعلام حکم دادگاه تجدیدنظر اعلام داشت که «به گناه و جرمی مرتکب نشدهام که مستحق چنین احکام سنگینی باشم. زندان را تحمل خواهم کرد، اما حتی یک روز آن را قانونی، انسانی و اخلاقی نمیدانم.»

در رأی صادر شده از جانب دادگاه تجدید نظر، اشاره رفته است که نرگس محمدی در امر حقوق بشر رویکرد سیاسی داشته است. باید پرسید کدامیک از مواد مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر خارج از حوزه سیاسی است که نرگس محمدی به آن رویکرد سیاسی داشته است؟ «اعلامیه جهانی حقوق بشر» یک سند سیاسی است و فعالیت مدافعان حقوق بشر در چهارچوب آن نمیتواند امری سیاسی نباشد. صرفنظر از برداشتهای متفاوت از متن اعلامیه حقوق بشر، هسته اصلی و اساسی آن آزادی و محترم شمردن حرمت ذاتی انسان و حقوق برابر و سلب ناپذیرآن را مبنا قرار داده است. علیرغم این سران اسلامی ایران ابایی ندارند از اینکه متن اعلامیه حقوق بشر را محصول فرهنگ غرب و روح آن را مغایر با اسلام بهنمایاند. در جمع بندی از «بررسی تفاوتهای حقوق بشر در اسلام با اعلامیه جهانی حقوق بشر» آمده است که «این اعلامیه، آزادی مطلق انسانها را معتقد است. در حالی كه اسلام چنین امری را نمیپذیرد... جامعه اسلامی ایران به دلیل فرهنگ، دین و مذهب خاص و ویژه خود نیازمند حقوقی متناسب با جامعه دینی خود است». حاکمیت ایران این حق را به خود میدهد «در امر حقوق بشر رویکردی سیاسی» داشته باشد این در حالیست که نرگس محمدی را به جُرم اینکه در امر حقوق بشر رویکرد سیاسی داشته است به حبس طولانی مدت محکوم میکند! در همین رابطه سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، بهرام قاسمی، بیانیه اروپا درباره این حکم قضایی را امری مداخله جویانه خواند و آن را برای مذاکرات حقوق بشری ایران و اروپا غیر سازنده تلقی کرد و اعتراض نهادهای حقوق بشری را بهانهای برای دخالت در امور داخلی ایران ارزیابی کرد. اینکه امپریالیسم هم از «حقوق بشر» استفاده ابزاری میکند بر همه کس روشن است. بسیاری از نهادهای مستقل و مبارزان و فعالین حقوق بشر در ایران مواضع ضد امپریالیستی دارند ولی آیا اساسا میتوان نهادهای مستقل حقوق بشر را مشمول چنین سیاستی دانست؟

در نظام سرمایه داری اسلامی ایران قوای سه گانه عملا در اختیار حاکمیت است و آن را برای صیانت از قدرت خویش بکار می اندازد. تا پیش از تصویب «قانون جُرم سیاسی» تشخیص و تخصیص جَرایم سیاسی بر عهده قضات دادگاههای "انقلاب" بود که حکم متهم از قبل از تشکیل دادگاه صادر شده بود و تشکیل دادگاه برای آن است که ترس و وحشت را موجب شود. در تمامی این محاکم نمایشی احکام صادر شده مبنای قانونی نداشتند. مطابق تعريف لايحه قوه قضائيه، «جُرم سياسي فراتر از تخلفات و شامل اقدامات مجرمانه است» و بر همین اساس قضات دادگاه های انقلاب دست به صدور احکامی میزنند همسو با اولویتهای سیاسی خواه آنکه آن را امري قضائي بنمایانند. با تعریف و تصویب «قانون جُرم سیاسی» که از برکات دولت «تدبیر و امید» روحانی است، دست قوه قضاییه برای سرکوب هر حرکت اعتراضی نسبت به گذشته بازتر خواهد شد و مبنای «قانونی» به خود میگیرد، آتش آن حتی دامان «خودی»ها را هم خواهد گرفت. این گام دیگری است در جهت تأمین عدم استقلال قوه قضاییه. حاکمیت با تصویب این قانون از آن به مثابه ابزاری جهت گسترش هراس در جامعه استفاده خواهد کرد. در «قانون جرم سیاسی» که جدیدا طرح قانونی آن مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفت و طی نامهای به وزیر کشور و وزیر دادگستری این قانون برای اجرا ابلاغ شد، آمده است که «هر یک از جرائم مصرح در ماده (۲) این قانون چنانچه با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاستهای داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربهزدن به اصل نظام را داشته باشد جرم سیاسی محسوب میشود» (تکیه از توفان). با تصویب این قانون هر رفتاری با انگیزه نقد عملکرد حاکمیت بدون آنکه مرتکب، قصد ضربه زدن به اصول و چهارچوبهای بنیادین نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد، جرم سیاسی محسوب میشود. بدین ترتیب هرگونه انتقاد به وضعیت موجود در جامعه ایران که طبیعتا نمیتواند نظام و دستگاه سیاسی را در کانون نقد خود قرار ندهد، شامل «اقدامی مجرمانه» میشود.

آنچه که مسلم است این است که لبه تیز شمیر «قانون» نه متوجه اختلاسهای میلیاردی است که اقتصاد کشور را به ورطه ورشکستگی و نابودی کشیده است، و نه به سمت «نیروهای خودسر» متمایل است که «آسایش عمومی را برهم میزنند». این «قانون» تنها برای بریدن زبان اعتراض آزادیخواهانی مانند نرگس محمدی بکار گرفته میشود. این تنها دفاع نرگس محمدی از کرامت انسانی نیست که باعث «ضربه زدن به اصول و چهارچوبهای بنیادین نظام جمهوری اسلامی» شده است! بلکه مسبب اصلی و عامل بی ثباتی نظام، خود سران حاکمیت ایران هستند که از بدو به قدرت رسیدن به جای تکیه بر مردم و با مردم در برابر خواستهای دموکراتیک آنان ایستادند و بسیاری را به جوخههای مرگ فرستادند و تا به امروز با زور سر نیزه بر قدرت تکیه زدهاند. آنچه امروز نرگس محمدی بیان میدارد، اشاره به واقعیاتی است که اینجا و آنجا از زبان برخی «خودی ها» بارها شنیده شده است؛ وضعیت نابسامانی که مسولیت آن تنها و تنها متوجه حاکمین ایران است، بانی فقر و رنجهای روزافزون اقشار مختلف مردم به ویژه کارگران و زحمتکشان، طبقه ای که بار سنگین تأمین معیشت جامعه گُرده او را خم کرده است!

نرگس محمدی در اعتراضیه خود براستی به این امر چنین اشاره میکند: «آیا نهادینه شدن فقر در میان ملتی که سرزمینشان سرشار از مخازن و معادن و استعدادهای کمنظیر انسانی است، محصول کار من فعال حقوق بشر است که باید در محاکم پاسخگو باشم، یا نتیجه عملکرد حکومتی است که مرزی برای رعایت حریم خصوصی افراد جامعه متصور نیست و حقوق فردی، مدنی و سیاسی شهروندانش را نه تنها رعایت نمیکند، بلکه با رویکردی امنیتی- نظامی به آنها دستاندازی میکند و صدای هر معترضی را با زندان و بازداشت

پاسخ میگوید؟.... قوه قضاییه ایران به وضوح و روشنی جای متهم و شاکی را عوض کرده و عاملان فرهنگی- اقتصادی- اجتماعی مشکلات و آسیبهای اجتماعی را مصون از پرسش و محاکمه و قربانیان و منتقدان واقعی را به حبس و مجازات میکشد.»

نرگس محمدی را از تماس با خانواده اش محروم میسازند و به حبس انفرادی طولانی میبرند. آنگاه که صدای اعتراض او برمیخیزد، سخنگوی قوه قضاییه با بیشرمی تمام میگوید «کجای قانون داریم که زندانی باید از تلفن استفاده کند؟» در صورتی که مطابق «قانون جُرم سیاسی» ممنوعیت بازداشت و حبس به صورت انفرادی و در صورت لزوم نباید بیش از پانزده روز باشد. برای زندانی سیاسی حق ملاقات و مکاتبه با بستگان طبقه اول در طول مدت حبس محفوظ است و همچنین حق دسترسی به کتب، نشریات، رادیو و تلویزیون.

مگر مطالبه نرگس محمدی به عنوان یک مادر برای تماس با فرزندانش خارج از زندان خواستی غیرقانونی است که راه ارتباط او را با فرزندانش میبیندید! رژیم ایران به هیچ چیز پایبند نیست حتی به آن قوانینی که خودشان بعد از سر و کلهزدنهای فراوان به تصویب میرسانند.

سران اسلامی ایران در گردونه ندانمکاریها و سیاست سرکوبگرانه خود آنچنان گرفتار گشتهاند که تلاششان برای خاموشکردن موج اعتراضات و خواستهای دموکراتیک مردم ایران راه به جایی نخواهد برد و در این گردابی که در آن گیر افتادهاند، برای حفظ دستگاه زر و زوری که بیش از سه دهه است برای خود ساخته اند راهی جز تشدید جو سرکوب و خفقان در برابر خود نمیبینند، از اینرو است که به بهانههای واهی راه را بر مبارزان راه آزادی میبندند، تو گویی با اجرای احکام سنگین از نوع اعدام، حبسهای طولانی مدت که با شکنجههای جسمی و روحی همراه است، میتوان مقاومت مبارزین را شکست و در دل جامعه ترس و وحشت انداخت و آنها را از فعالیتهای سیاسی باز داشت و به سکوت واداشت!

حزب ما ازمبارزات خستگی ناپذیر فعالین کارگری، معلمین و حقوق بشر در ایران دفاع میکند و نیروهای مترقی را فرامیخواند تا در یک کارزار مستقل و وسیع افشاگرانه از نقض حقوق بشر در ایران به آزادی فوری وبی قید شرط خانم نرگس محمدی و تمامی زندانیان سیاسی کمک رسانند.

*******************

دویاد داشت کوتاه سیاسی

برجام ،خصوصی سازیها وگسترش فقروفساد

مدتهاست که براساس اصل۴۴ قانون اساسی که اصلی جعلی و بر خلاف اهداف انقلاب بهمن میباشد، حاکمان غاصب انقلاب ۵۷، سعی در تصاحب اموال ملی، عمومی و یا دولتی دارند. و در این رابطه با یکدیگر در گروه بندیهای مافیائی درون حاکمیت برای کسب مال «باد آورده» مسابقه گذاشتهاند. باد آورده، از آن جهت که همگی گمان میکنند که اموال عمومی در ایران، غنیمت گرفته شده از دشمن است که خدا میخواسته است مومنان، آن را به غارت برند.

علت خصوصی سازی به شکل «غارت همه جانبه» در ایران، دو چیز است. یکم آنکه، حاکمان، مسئولین و مدیران در جمهوری اسلامی معتقد به مالکیت خصوصی ، آن هم از نوع بی در و پیکرش میباشند و هیچگونه قانونمندی را در تولید و توزیع و … بر نمی تابند و البته چیزی به نام اموال دولتی و یا ملی نمی شناسند زیرا در قوانین اسلامی تنها از بیت المال سخن به میان آمده است که آن هم در دست خلیفه، یا همان ولی فقیه و آیت الله ها می بایست باشد.

ولی علت دوم، مهمتر و وحشتناکتر از علت یکم میباشد و آن فشار و اجباری است که از طرف امپریالیست ها، از طرف بنگاه های تولیدی، مالی و تجاری ، از طرف شرکتها و بانک های بینالمللی به جمهوری اسلامی وارد میشود تا امکان سرمایهگذاری مطمئن و بدون خطر را برایشان فراهم کند. در این رابطه جمهوری اسلامی در مذاکرات و قرارداد پنهانی «برجام»، از موضع ضعف به تمامی خواستههای غیر عادلانه امپریالیست ها گردن گذاشته و آنها را به دست اجرا سپرده است.

جناح های رژیم ، مسئولین و مدیران در جمهوری اسلامی در این راه آنچنان با سرعت پیش میروند و بر سر نه تنها خصوصی سازیها، بلکه «خصوصی خوری» با یکدیگر کورس گذاشتهاند که گویی هرکدام سعی دارد تا زمانی که هنوز سرمایه های خارجی از راه نرسیدهاند حداکثر چپاول را انجام داده باشند. در این رابطه روزی نیست که خبری از دزدی، اختلاس، رشوه، تجاوز، … وتقسیم غنائم جنگی توسط قوم مغول در ایران به گوش نرسد. اگر در گذشته هر از چند گاهی خبر از دزدیها به بیرون درز پیدا میکرد و رقمها، چند میلیونی و یا چند صد میایونی بود، در حال حاضر، هر روزه اخبار دزدیهای نجومی چند هزار میلیاردی افشاء میشود که دیگر برای کوچکتر نمایاندن، ارقام آنها را به دلار و یورو میگویند که آن هم میلیاردی ست. استفاده از واژه «نجومی» به دنبال ارقام کاملاً بهموقع بود زیرا در غیر اینصورت معلوم نبود در آینده از چه اعدادی می بایست استفاده میکردند زیرا همین الان نیز مسئولین بورس در خواندن اعداد، به هنگام گزارشها مشکل پیدا می کنند.

ایران در سال ۹۵ رکوردار تعداد دزدیهای افشاء شده در عمر ۳۷ ساله جمهوری اسلامی است. البته از حق نگذریم مقدار دزدیها نیز روز به روز کلان تر شده و صد البته کسی از مسئولین نیز باقی نمانده که از خوان رنگین ایران بی نصیب مانده باشد.

به گفته «محمود صادقی نماینده مجلس» محکومیت قطعی دولت احمدی نژاد در دادگاه ۴۸۰۰۰ میلیارد میباشد که از این مقدار ۱۲۰۰۰ میلیارد آن مربوط به خود احمدی نژاد می باشد.

«عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران» از دستگیری چهار نفر در ارتباط با اختلاس ۸۰۰۰ میلیاردی صندوق ذخیره فرهنگیان خبر می دهد. او همچنین بانکها را بستر ساز فساد میخواند و عنوان میکند که مبلغ ۹۰۰۰ میلیارد وام بانکی داده شده است که وام گیرندگان ورشکست شدهاند . یعنی دیگر باید از خیرش گذشت!. زیرا تمامی وام گیرندگان بزرگ متصل به قدرتند و توان باز پس گیری از آنها وجود ندارد.

«عسگر اولادی» از قاچاق ۱۵ میلیارد دلاری در سال میگوید در حالی که «لاریجانی رئیس مجلس» آن را ۲۰ میلیارد دلار می داند. واقعیت آن است که رقمها آنقدر بزرگند که گویا چند میلیارد دلار بیشتر و یا کمتر برای مسئولین فرقی نمیکند و مهم آن است که برادران قاچاقچی در امن امان و در پناه قانون جنگل اسلامی به غارتشان ادامه دهند. به این میگویند صادرات و واردات یا همان تجارت که خدای مکه آنرا بسیار نیکو می پندارد.

ولی فساد فقط در بانکها و بیمه ها نیست. صندوق ذخیره، صندوق قرض الحسنه،امداد امام، مؤسسات خیریه و … و هر نهاد مالی که انگشت بر آن بگذارید خواهید دید که فساد سراپای آن را فرا گرفته است. رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس میگوید که تنها ۷۰۰۰ مؤسسه خیریه! نامشخص! وجود دارد که بعضی از آنها شرکت هواپیمائی! نیز دارند و البته هیچ مالیاتی نیز نمیدهند وحتی وقتی چهل در صد از بزرگترین بنگاه کشور تحت عنوان سهام عدالت به مردم! داده میشود حتی یک ریال نیز به واسطه این سهام به کسی پرداخت نمی شود. درواقع به زبان شیرین فارسی ، همه ملا خور شده است.

در یکی از آخرین افشاگری ها، مشخص شده است که «رئیس قوه قضائیه» که خود و مجموعه دستگاه تحت ریاستش می بایست حافظ قانون باشند و نگذارند که حقی از خلق الله پامال شود خود دارای حسابهای بانکی فراوانی میباشد که مجموعاً ۱۰۰۰ میلیارد به حسابهایش واریز شده است که مشخص نیست به چه دلیلی این میزان پول به حسابهای گوناگون ایشان واریز شده است. ولی تا کنون سه نفر از افشاء کنندگان دستگیر شده و در بازداشت به سر می برند.

و این همه، زمانی رخ میدهند که اکثریت مردم زیر خط فقر زندگی میکنند تا جایی که بسیاری از مردم توان پرداخت شهریه مدرسه را ندارند و کودکانشان از تحصیل باز میمانند و یا به خاطر عدم پرداخت آن به توسط مسئولین مدرسهها تنبیه بدنی و اخراج می شوند. در حالی که مدرسه و تحصیل برطبق قانون می بایست مجانی باشد.

دانشجویان در اولین روز سال تحصیلی دست به اعتراض زدند زیرا بر اساس قانون پرداخت سنوات، دانشجویان موظف هستند که سنوات خارج از زمان تحصیل رایگان را بپردازند که این برحلاف قانون اساسی است. واگذاری بخشی از خدمات رفاهی و خوابگاهی دانشگاهها به بخش خصوصی در سالهای اخیر، دانشجویان را با پرداخت اجاره بهای خوابگاه و غذا و نرخ آموزش روبرو کرده است. که تماماًمخالف قانون اساسی ولی در جهت منافع سرمایه داران و تحت فشار و اجبار کشورهای امپریالیستی و بنگاه های قدرتمند بینالمللی است.

اوضاع بهقدری وحشتناک و غیر قابل تحمل شده است که حتی کسانی، به دلیل شدت فقر دست به فروش کودکان خود میزنند که آخرین نمونهاش در کرمان بود که خانوادهای اقدام به حراج! نوزادان خود کرده بود.

«غلامرضا تاجگردون، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس» گفته است: "وقتی دلواپسان فقط با دادن یک مجوز وام پنج میلیارد دلاری چنین فریاد وااسلاما سر میدهند، فکر میکنید میشود حرف چند صد میلیارد دلاری را جا انداخت؟ طوری صحبت میکنند که گویی سرمایه گذاری خارجی یعنی کفر."

ایشان اضافه میکنند که «بر اساس آمارهای مرکز آمار دو میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بیکار بودهاند. اما کارشناسان میگویند که با در نظر گرفتن آمارهای اشتغال ناقص، تعداد بیکاران ایران دستکم پنج میلیون نفر (۵۰۰۰۰۰۰) است.»
جمهوری اسلامی در مذاکراتی که نتیجه آن «برجام» میباشد به خاطر منافع حقیرانه بورژوازی دلال و مافیایی-اسلامی، به آنچه برایش دیکته کردهاند گردن گذاشته است و به همین دلیل بهخصوصی سازی و یا به عبارتی «خصوصی خوری» و بلعیدن هر آنچه هست شدت بخشیده است.

وقتی که آنچه امپریالیستها [یا آنچنان که جمهوری اسلامی مینامد «سرمایه گذاران خارجی» که حتماً بزودی نام «کارآفرینان خارجی» را بر آنان خواهند گذاشت] دیکته میکنند، شروعش چنین باشد، تصور کنید بعد از آمدنشان با زخمتکشان ومیهنمان چه خواهند کرد.

برای رهایی از خوابی که جمهوری اسلامی و امپریالیستها برای ایران دیده اند، تنها یک راه وجود دارد و این راه از انقلاب سوسیالیستی تحت سرکردگی طبقه کارگر می گذرد.

تجاوزجنسی و نظام «مقدس» اسلامی

در چهار گوشه جهان از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب در تمامی جنگهای طبقات ستمگر و بهره کش، تجاوزجنسی به عنوان سلاحی علیه مردم و مبارزان به کار گرقته شده و می شود. در جنگهای جهانی اول و دوم ارتش های متجاوز کشور های امپریالیستی

برای درهم شکستن مقاومت مبارزین کشورهای تحت اشغال ازاین «سلاح ویرانگر»، که از سلاح های کشتار جمعی هم وحشتناک تر است، بهره برده اند. در جنگ تجاوزکارانه آمریکا در عراق سربازان ارتش متجاوزدر ابو غریب چه جنایاتی که مرتکب نگردیده اند.تجاوز جنسی به زنان ومردان وحتا تجاوز به کودکان عراقی درمقابل چشمان پدر ومادرشان،بر کسی پنهان نمی باشد. سخن از ایران خودمان است ایرانی که از" نظام مقدس" جمهوری اسلامی، از آخوندهای معمم و مکلا ، ازقاضیان و قانون گذاران، از مجریان قانون، از آنانی که ۳۸ سال است که در این مرز و بوم حکم میرانند و بر جان و مال وناموس مردم چنگانداخته اند. آنانی که حتی به خودی ها نیز رحم نمیکنند وجامعه را به پرتگاه سقوط کشانده اند.پرسش این است میهن ما تحت حاکمیت اسلامی به کدام سوروان است وچه وظیفه ای بر دوش نیروهای انقلابی است.

در سال ۸۸ زیر نظر قاضی مرتضوی در کهریزک علاوه بر شکنجه های قرون وسطائی به عدهای از زندانیان تجاوز کردند و از آنجائی که افشاگران این جنایت از رهبران خودی ودرونی واز پیکره نظام بودند سر و صدای زیادی به پا کرد. ولی این نه اولین در نوع خود بود و نه آخرین آن. در گذشته نیز از شکنجه مخالفین حتی در مورد خودیها نیز مانند دار و دسته «سعید امامی دریغ نکردند وبا خوراندن داروی نظافت وی راراهی بهشت کردند.».

مرتضوی بعد از ۷ سال از آنچه در کهریزک رخ داده پوزش میخواهد ولی نه برای آنکه پشیمان شدهاست و یا قصد آن دارد که چنین جنایتی را مجددا مرتکب نگردد.خیر! مرتضوی و اربابانش دربیت رهبری میخواهند ازکنار جنایتی که رخ داده است به به بگذرند و آن را عبور کنند ماستمالی نمایند ، میخواهند مردم را فریب دهند. زیرا در همان زمانی که مرتضوی به دروغ معذرت خواهی میکند ، در زندانهای جمهوری اسلامی زندانیان را شکنجه می دهند، اعدام میکنند و احکام غیر عادلانه صادر می کنند و کسانی را که جنایات و غارتگریِ نمایندگان خدا بر روی زمین را افشاء میکنند به زندان میاندازند و آنها را با توهین و تهدید و ارعاب مورد آزار و شکنجه قرار می دهند.

چندی پیش در پی افشاگریهای هر روزه که گویا دیگر برای سران جمهوری اسلامی امری عادی شده و به سرگرمی آنها مبدل گشته است، نشریات روز از غارتگری در شهرداری و شورای شهر تهران خبر دادند که تا کنون نه تنها از محاکمه دزدان و مفسدان آن خبری نیست، بلکه از فعالیت تعدادی از رسانهها نیز ممانعت به عمل آورده اند و آقای«یاشار سلطانی» مدیر مسئول سایت «معماری نیوز » نیز کماکان در زندان به سر میبرد و بدتر آنکه دزدان و بزه کاران و غارتگران مدعی شدهاند و شکایت کردهاند و دستگاه قضاء و قاضی القضات که خود و برادرانش از «چهل دزد تهران» میباشند افشاگران را متهم میکنند و یکی از اتهاماتشان گویا این است که آبروی نداشته مؤمنین را بر باد دادهاند و حال آقای قناعتی عضو شورای شهر تهران که یکی از این مومنان آبرودار ومعصوم میباشند، در مورد آقای یاشار سلطانی میگوید « باید یک هفته خواهرش دست داعش باشد تا بفهمد»! اما مشخص نکرد آیا منظورش داعش مستقر در کهریزک میباشد، آیا منظورش همکاران سابق آقای مرتضوی میباشند و یا همکاران امنیتی و بازجویان «سعید امامی»؟. شاید هم منظورشان معلم و قاری محبوب بیت رهبری آقای «سعید طوسی» می باشد. این آخری دیگر تحفه ای است برای خودش که آبروئی برای نظام نکبت اسلامی باقی نگذاشته است.!

آقای «سعید طوسی» نه به کنیزان! و غلامان! که در جنگ با کفار، غنیمت! گرفته شده باشند و نه به مخالفین سیاسی بلکه به کودکان و نوجوانانی که برای آموزش قرآن به او سپرده شده بودند تجاوز کرده است. عملی زشت و بیمارگونه که طبق قوانین اسلامی جزایش اعدام است. این کودکان و نوجوانان را حتی در پارتی های شبانه! و یا در مجالس لهو و لعب دستگیر نکرده بودند که بخواهند برای آموزش اسلام عزیز آنها را به وسیله اوباش پاسدار و یا مجرمان داخل زندانها، تحت هدایت زندانبانان، مورد تجاوز قرار دهند، تا تأدیب شوند. اینان به وسیله خانوادههای مذهبی، برای آموزش قرآن به مراکز مذهبی نزدیک به بیت رهبری سپرده شده اند. اما برای جمهوری اسلامی فرقی نمیکند زیرا فساد، ذاتی مذهب ونظام سرمایه داری ومافیایی حاکم است. استدلال آنها این است که، وقتی خدا در بهشت هزاران هزار حور و غلمان به مؤمنین پاداش میدهد ، چرا مؤمنین داعشی در این جهان از حور و غلمان بی بهره باشند!؟.

واقعیت این است که تا جمهوری سرمایه داری اسلامی در ایران حکمفرما باشد دربر روی همین پاشنه خواهد چرخید. تنها راه رهائی ازاین وضعیت موجودسرنگونی این نظام فاسد در کلیتش است. در شرایط کنونی دفاع از مطالبات متنوع روز ودمکراتیک مردم وپیوند آن با مبارزه علیه عفریت خارجی امری حیاتی برای پیشبرد مبارزه سیاسی است. تنها ازاین طریق است که می توان با گامهای سنجیده وهوشیارانه توده وسیع مردم به ستوه آمده را به راه صحیح هدایت کرد. نیروهای آزادیخواه و ضد امپریالیست ومستقل درشرایط کنونی ، شرایطی که مردم ایران ازیک سو درچنگال مرتجعین خونریز حاکم اسیرند و ازسوی دیگر درمحاصره امپریالیسم آمریکا ومتحدینش قراردارند ، باید متحد عمل کنند و براین اصول پای فشارند. افشای نیروهای امپریالیستی و پارکابیهای اپوزیسیون خودفروخته چلبیها ورجویها وسلطنت طلبان وناسیونال شونیستهای تجزیه طلب ازاهم وظایف نیروهای دمکرات ومستقل ومیهندوست ایران است. تنها دراین بستر است که می توان با فداکاری وپیکاری خستگی ناپذیر به نیروی شایسته ومورد اعتماد مردم بدل گشت و درقلوب همه شیفتگان دمکراسی واستقلال جای گرفت. راهی جز این راه برای کسب حقوق دمکراتیک وحفظ استقلال وتمامیت ارضی ایران متصورنیست.

******************************

یادی ازرفیق مهدی شیرخدا

رفیق مهدی شیر خدا در سال ١٣٤٢ در روستای بیزکی از توابع کیاکلای شهرستان بابل در خانوادهﺍﯼ زحمتکش و بی زمین چشم به جهان گشود. او دوران تحصیلات ابتدائی را در این روستا گذراند و پس از آن جهت تحصیل متوسطه به قائمشهر رفت. او در سال ١٣٥٨ با حزب کار ایران (توفان) آشنا شد و آغاز به مبارزه در صفوف آن کرد. پس از ایجاد تشکیلات دانش آموزی شنبه سرخ٬ رفیق به عضویت آن در آمده و با کوشش و فعالیت به وسعت دادن این تشکیلات و بسیج دانش آموزان در آن پرداخت. کارهای شبانه روزی وی در حول تشکیلات شنبه سرخ و حزب و فروش نشریات آنها به طور علنی در این شهر باعٽ شد تا به وسیلهﯼ ارتجاع شناسائی و سرانجام در آبان ١٣٥٩ دستگیر گردد.

رفیق در طول هفت ماه در بند بودن٬ از زندانی به زندان دیگر و سرانجام به سیاهچالی در اطراف بیابانﻫﺎﯼ سیستان و بلوچستان تبعید گشت.

تمام فشارها و تبعید کردنﻫﺎ به خاطر مقاومت بی نظیر رفیق مهدی بود. او پس از ٧ ماه زندانی٬ سرانجام در اردیبهشت ٦۰ از زندان آزاد می گردد. رژیم در مدت زندانی بودن رفیق ازهیچ جنایتی در قبال خانوادهﯼ وی فرو گذار نکرد.

بعد از خرداد ٦۰ که دیکتاتوری عریان و فاشیستی بر جامعهﯼ ما حاکم شد٬ رفیق درست ٣ ماه پس از آزادی مجدد دستگیر و روانهﯼ زندان قائمشهر گردید. عمق کینهﯼ رژیم نسبت به رفیق و اندیشهﯼ پاکش٬ مارکسیسم ــ لنینیسم٬ باعٽ گشت که او را پس از سه ماه تحمل شکنجه و مقاومت قهرمانانه در شهریور ٦۰ به شهادت برسانند. رفیق مهدی جان خویش را در راه آرمان والای طبقهﯼ کارگر و حزبش (توفان) فدا نمود. او بین مرگ سرخ و شرافتمندانه و زندگی ننگین٬ مرگ سرخ را با سینهﯼ باز به آغوش کشید.

آری او از بین ما رفت با این امید که رفقا راهش را ادامه داده و پرچم ظفرنمون مارکسیسم ــ لنینیسم را همواره سر پا نگهدارند. او در راه رسیدن به این هدف جان باخت و ما رفقای متشکل در حزب کار ایران ضمن گرامی داشت خاطرهﯼ او و با درس آموزی از مقاومت٬ شجاعت٬ جسارت و پذیرفتن مرگ سرخ به جای زندگی ننگین از رفیق٬ راهش را تا استقرار سوسیالیسم ادامه خواهیم داد.

یاد رفیق مهدی گرامی وراهش پررهرو باد

پیروز باد مارکسیسم ــ لنینیسم

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بدست مردم ایران!

برگرفته از کتاب مرغان پر کشیده توفان.

یاد نامه ای از شهدای توفان . چاپ دوم اردیبهشت 1393

http://toufan.org/Lohe_janbasan.htm

******************************************

مبارزه فمینیستی با “فرهنگ مردسالارانه وفرهنگ ناموس پرستی ”سیاستی درخدمت اسلام هراسی وراسیسم

نامه اعتراضی یک رفیق به حزب کمونیست سوئد( م ل)

نامه زیرتوسط یکی از فعالین حزب در سوئد در نقد مقاله انحرافی حزب کمونیست سوئد(KP) که به دفاع ازامینه کاکا باوه ، نماینده پارلمان وعضوحزب چپ سوئد( این حزب در گذشته با انشعاب از بلوک احزاب رویزیونیستی به اورو کمونیسم و سپس به حزبی کاملا متمایل به حزب سوسیال دمکراتیک سوئد تحول یافته است – توفان) بر خاسته است ، ارسال گردید. ما بخاطر اهمیت این موضوع ورشد روزافزون خارجی ستیزی ،فاشیسم وراسیسم در اروپا که با حربه اسلام هراسی صورت میگیرد به انتشار این نامه مبادرت می ورزیم :

"خانم امینه کاکاباوه که ازپناهندگان کرد ایران ونماینده پارلمانی "حزب چپ سوئد"است سالهاست پرچم "فمینیستی"مبارزه با "فرهنگ ناموس پرستی وخشونتهای زن ستیزانه" را برافراشته و به اسلام هراسی وخارجی ستیزی دامن زده است .وی با راست ترین نیروهای ارتجاعی واحزاب امپریالیستی" سکولار" همسنگراست وازحمایت این محافل راسیستی حامی تروریسم دولتی غرب برخوردار می باشد. سر وصدای اخیری که دررسانه های سوئد وفضای مجازی رخ داده است درمورد فیلم راسیستی وخارجی ستیزی بود که در صفحه فیسبوک ایشان به اشتراک گذاشته شد . منبع این فیلم نفرت انگیزحزب نئوفاشیست اروپای شمالی است که بطور گسترده ای آن را درعرصه مجازی پخش وتبلیغ کرده است. پیام این فیلم ، اسلام هراسی وآفریقایی هراسی وانگشت اتهام به سوی مردان سومالیایی بعنوان شهروندان "زن ستیز" است که آهنگ آن دارند با تغییر قانون اساسی سوئد یک دولت بنیاد گرای اسلامی را در سوئد بنا نهند . نصب لینک این فیلم خارجی ستیزدر صفحه فیسبوک امینه کاکاباوه با افشا گری شدید نشریه ضد راسیستی "اکس پو" روبروگشت و موجب گردید که "حزب چپ سوئد" فورا علیه این حرکت نابخردانه و انحرافی اتخاذ موضع کند وبه انتقاد شدید ازاو بپردازد. احزاب راست بورژوایی وحزب ترتسکیست سوئد وشماری از اعضاء وکادرهای "حزب چپ سوئد" نیز به دفاع از امینه کاکاباوه پرداخته اند. از سوی دیگربسیاری از شخصیتها و نهاد ها وانجمن های مترقی سوئد این عمل کاکاباوه را محکوم و خواهان اخراج فوری وی از حزب چپ گشتند. متاسفانه دراین میان حزب کمونیست سوئد (KP) که مدعی دفاع از مارکسیسم لنینیسم است نیز بعد از چند هفته تاخیر با انتشار مقاله ای بسیار متناقض و برخوردی انتزاعی به دفاع ازامینه کاکاباوه پرداخت که این امر سبب اختلافاتی دردرون این حزب گردید که در هفته نامه "پرو.لتر" ارگان مرکزی این حزب بازتاب یافت. نامه زیر نقدی بر مواضع حزب کمونیست سوئد است که به دفتر مرکزی این حزب ارسال گردید. خلاصه این نامه به قرار زیر است:"

"دفاع از نظرات آلوده به اسلام هراسی امینه کاکاباوه ، انحراف به راست است"

رفقای عزیز، حزب شما در هفته نامه "پرولتر" شماره 36 برابر با 14 سپتامبر در مقاله ای به دفاع از مبارزه امینه کاکاباوه "علیه فرهنگ ناموس پرستی ومردسالاری" درمناطق حاشیه نشین برخاست وچنین نوشت:

" برای "حزب چپ" که مدعی فمینیستی ترین عضو پارلمان سوئد است ، فی نفسه باید از مبارزه امینه کاکاباوه حمایت کند. درحالی که این حزب وی را یک بار سنگین برای تشکیلات خود می بیند. زیرا اوفیلم راسیستی را در صفحه فیسبوکش انتشار داده است. ولی آنچه تعیین کننده است مسئله دفاع ازحقوق زنان ومبارزه علیه برخوردهای زن ستیزانه است. دراین رابطه حق با کاکاباوه است وباید از اودفاع نمود."

متاسفانه حزب کمونیست سوئد به رغم مواضع رادیکا ضد امپریالیستی وپرچم دار بودن شعار"طبقه علیه طبقه" مواضعی را اتخاذ کرده که اساسا نادرست وبرخوردی انتزاعی است بطوریکه بوته را می بیند اما جنگل را نمی بیند! رفیق "روبرت ماتیاسیون" ، دبیر اول حزب درپاسخ به یکی از اعضا و منتقدین حزب ، "کریستینا تور" در نشریه پرولتر شماره 37 می نویسد: " نشریه مرکزی حزب" پرولتر"، موضع سیاسی کاکاباوه را مورد نقد قرارداده ونظر غلط و پروامپریالیستی اوپیرامون جنگ سوریه را نادرست ارزیابی کرده است". اما باوجوداین روبرت ماتیاسون از "مبارزه کاکاباوه وسایر احزاب سیاسی سوئد برعلیه نیروهای ارتجاعی درمناطق فقیر وحاشیه نشین حمایت میکند." با این مقدمه کوتاه نظرم را بطورمختصر دراین رابطه فرموله میکنم به این امید که گامی ولوکوچک درتنویر افکار برداشته باشم:

یکم اینکه ما کمونیستها اصولا علیه تمام اشکال ستمگرانه وزن ستیزانه وفرهنگ ناموس پرستی چه درشکل اسلامی یا مسیحی پیکار میکنیم. ما کمونیستها متفق القول هستیم که پدیده حاشیه نشینی ودرانزوا قرارگرفتن مهاجرین وپناهندگان، نتیجه طبیعی دیکتاتوری سرمایه است ونه اعمال دیکتاتوری مردان بر زنان. امینه کاکاباوه ، نماینده پارلمان وعضو"حزب چپ" در 22 ژوئن 2016 درروزنامه عصر سوئد، " اکسپرسن" می نویسد:

درمناطق حاشیه نشین سوئد ، دیکتاتوری مردهای مسلمان، فرهنگ ناموس پرستی، سلطه مردها واختناق مذهبی درحال رشد است"

وی آژیر خطر را به صدا در آورده وتلاش دارد افکار عمومی را بسوی مبارزه علیه مردان مسلمان بعنوان یک پدیده جدی و تعیین کننده ترین معضل حاشیه نشینی سوق دهد. چنین نگاهی به مسئله حاشیه نشینی، انحراف ازمبارزه طبقاتی است واین امرموجب شکاف وانشقاق درصفوف زنان ومردان درپیکارمشترکشان برعلیه دیکتاتوری سرمایه داری انحصاری نئولیبرالیسم بعنوان عامل اصلی بروز فقر وخشونت وبیکاری، راسیسم، خارجی ستیزی واسلام هراسی میگردد. کاکاباوه درباتلاق مسائل فرعی درمناطق حاشین نشین فرورفته و همه مردان مسلمان را به یک چوب زده و به اسلام هراسی دامن میزند.

دوم اینکه آنچه را باید دقیقتر روشن کنم این است که کاکاباوه به دکترین "جنگ تمدنهای" پرفسور ساموئل هانتینگتون سمپاتی دارد واز نظرات ارتجاعی او الهام می گیرد. طبق تحلیل ساموئل هانتینگتون" اسلام دارای "مرزهای خونینی است" وبرای اثبات این نظر خود مدعی است که "حکومتهای اسلامی در دو سوم از 62 نزاع منطقه ای شریکند ومسبب این نابسامانیهای امروزی اند . هانتینگتون ازهمین منظر نزاعی که درخاورمیانه درگرفته است را به اسلام ومسلمانها نسبت میدهد . با الهام ازاین نظریه ارتجاعی ونژاد پرستانه است که جنگ تجاوزکارانه علیه افغانستان و سایر ممالک اسلامی درخاورمیانه توسط هوادران چنین اندیشه استعماری در قالب "اسلام هراسی و سکولاریسم" و"ممانعت از توحش و بربریت" مورد حمایت قرارگرفته است.

کاکاباوه از"حزب کمونیست کارگری منصور حکمت" که یک حزب مدافع امپریالیسم وصهیونیسم اسراییل است الهام میگیرد وهمان نظرات را اشائه میدهد. حزب کمونیست کارگری به رهبری منصور حکمت بیشرمانه ازتجاوز به افغانستان درقالب فرمول ارتجاعی "سناریوی سیاه وسفید" دفاع نمود. امپریالیسم وصهیونیسم دراین دکترین انحرافی، جبهه سناریوی سفید محسوب میشوند واسلام سیاسی وبنیادگرایی، سناریوی سیاه. امینه کاکاباوه ازاین سیاست استعماری درخاورمیانه دفاع میکند. وی ازمبارزه جنبش مقاومت فلسطین بخاطر رنگ اسلامی علیه اشغالگران صهیونیست اسرائیل حمایت نمی کند.وی که اینهمه از فرهنگ ناموس پرستی ومردسالارانه و حقوق زنان سخن می گوید وبرایشان دلسوزانی میکند، اما درمورد قتل عام زنان غزه وجنایات بیشمار و ضد انسانی صهیونیستها سکوت کرده است. کاکاباوه مدافع سیاستهای استعماری وجنگهای تجاوزکارانه امپریالیستی علیه "دول یاغی"ا درمنطقه است. وی ازهمین منظر موافق تحریم ایران ازجمله در عرصه ورزشی است. کاکاباوه درآستانه مسابقه دوستانه فوتبال مردان بین ایران وسوئد در مارس 2015 بیانه ای صادر کرد وازدولت سوئد طلب نمود که این مسابقه دوستانه را لغوکند. وی همانند اپوزیسیون خودفروخته عراقی دردوران تدارک جنگ امپریالیستی علیه رژیم صدام حسین ، خواهان تحریم و سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی توسط امپریالیسم است. کاکا باوه ازدولت دست نشانده پروامپریالیستی و پروصهیونیستی وخودمختار کردستان عراق که باهمکاری جرج بوش وچنی درشمال عراق پدید آمد حمایت میکند. یقین دارم درصورت تجاوز نظامی آمریکا واسرائیل به رژیم "زن ستیز، غیر متمدن ،مردسالار و بنیادگرای اسلامی ایران" حمایت خواهد کرد. طبق این فمینیست تازه به دوران رسیده ، برانداختن چنین رژیمهایی به هر قیمتی عمل صحیحی است.

سوم اینکه نیروهای چپ ومترقی در شرایط کنونی وظیفه سنگینی بر دوششان است و باید پیشاپیش پرچم مبارزه علیه فقر وناعدالتی در مناطق فقیر نشین ومنزوی را برافراشند واز زحمتکشان ومردم محروم قاطعانه وشفاف دفاع نمایند. چپ باید پرچم دار مبارزه علیه هر نوع ستم وتبعیض علیه زنان باشد و تمام اشکال زن ستیزی را به چالش گیرد. چپ باید خود راسا ابتکار مبارزه آگاه گرانه علیه نیروهای مسلمان افراطی که اقلیت کوچکی درجامعه هستند، علیه بیکاری و بی مسکنی وفقر را بطور کنکرت ومشخص دردست گیرد و ازآلت دست شدن نیروهای راست سیاسی که پیشداورانه وتحت نام مبارزه علیه "فرهنگ ناموس پرستی وقتل های ناموسی" سنگر گرفته ، تبدیل نگردند. مبارزه با مذهب باید درکادر مبارزه طبقاتی وتاریخی صورت گیرد ونه با برافراشتن پرچم "اسلام هراسی" واعلان جنگ علیه مذهب . چنین سیاستی فقط به سود نیروهای امپریالیستی ونئولیبرال تمام خواهد شد. ما باید درمحل کار و زیست خود برعلیه گرایشات مذهبی وفشار برزنان مبارزه کنیم وهمزمان مبارزه علیه راسیسم وفاشیسم ونئو لیبرالیسم را در سر لوحه کارمان قراردهیم. ما هرگز نباید تحت عنوان مبارزه با گرایشات ارتجاعی ومذهبی با حزب نئوفاشیست سوئد، دمکراتهای سوئد، یا احزاب راست سنتی لیبرال ومحافظه کار ودمکرات مسحیحی وافرادی نظیر امینه کاکاباوه که جبهه راست و "سکولار ومدرن" را علیه فرهنگ ناموس پرستی وجبهه سیاه را تشکیل داده اند، بپیوندیم. چپ باید کلیت یک معضل اجتماعی را مورد نقد و بررسی قراردهد ومبارزه علیه دیکتاتوری سرمایه بزرگ را مهمترین دلمشغولی خود بداند ودردام دکترین ساموئل هانگتینتون درقالب اسلام هراسی درنغلطد.

چهارم اینکه انتشار نظرات متناقض دریک نشریه کمونیستی را نادرست میدانم و نتیجه مترتب بر چنین سیاستی جز میدان دادن به لیبرالیسم وهرج ومرج در حزب نیست و ادامه این سیاست حزب را فلج وازتکامل باز خواهد داشت. رهبری حزب موظف است نظر واحدی را درکادر مرکزیت دمکراتیک لنینی درنشریه بازتاب دهد وهمه اعضاء موظف به اجرای آن هستند. این تنها شیوه اصولی وکمونیستی در یک حزب پرولتری است . خواننده نشریه باید نظر واحد حزب را که ازطریق کمیته مرکزی رهبری میشود ، بداند وخط گیرد ونه ازطریق مقالات متناقض با امضای فردی حزب.چنین شیوه ای به زیان حزب است، جز سردرگمی برای اعضاء وخوانندگان نشریه ثمری نخواهد داشت.بعنوان یک کمونیست توقع ای بیش ازاین از یک نشریه کمونیستی دربرخورد به مسئله حاشیه نشینی وسیاستهای ارتجاعی امثال امینه کاکاباوه دارم. امیدوارم نقد رفیقانه مرا به فال نیک بگیرید وبه عمق آنچه درفضای ملتهب اروپا جریان دارد، بیشتر توجه کنید. برایتان آرزوی موفقیت دارم.با سلامهای رفیقانه نوذر نوریا ن سپتامبر 2016

*********************

سیاست ریاکارانه و جنگ افروزانه امپریالیسم آمریکا در انتقال داعش ازموصل به سوریه

(جنگ موصل، جنگی برای تسلط بر سوریه وعراق)

امپریالیسم آمریکا از جنگ رهائیبخش یک ائتلاف بزرگ علیه گروه دولت اسلامی داعش درموصل سخن می گوید و هرعملیات هوائی وبمباران مناطقی درموصل را یک پیروزی بزرگ برای جبهه ضد تروریستهای آدمخوار اسلامی قلمداد میکند. درمورد تلافات غیر نظامیان وویرانی اماکن عمومی وغیر نظامی در موصل کمتر سخن می رود . از توحش وبربریت داعشیان گزارشات متنوعی دررسانه های غربی منتشر میشود وکوچکترین سخنی به اهداف پلید و ریاکارانه آمریکا ومتحدینش نمی رود. لیکن همین رسانه ها در حلب به گونه دیگری برخورد میکنند. جنگ رژیم سوریه ومتحدینش علیه داعشیان در حلب راجنگی وحشیانه علیه غیر نظامیان وویرانی بیمارستانها ومدارس و مردم عادی جلوه میدهند و سوریه و روسیه متهم به جنایتکاران جنگی میشوند. نبرد بی امان ارتش سوریه علیه تروریستهای داعش محکوم میشود و تحریمهای جدید ضد انسانی وجنایتکارانه ای را علیه ملت سوریه به تصویب می رسانند. رياكاري أمريكا و رسانه هاي شستشوی مغزي غرب حد و مرزي نمی شناسد."نبرد عليه داعش در موصل براي أزاديست ،اما نبرد دولت سوريّه و متحدينش عليه داعش در حلب مغاير أزادي است !!!" تروريستهاي خوب در سوريّه ،تروريستهاي بد در موصل !! ". اگر مبارزه دولت عراق علیه داعش و تروریستهای خارجی درخاک عراق مشروع وحق اوست معلوم نیست چرا چنین مبارزه ای در خاک سوریه برای دولت بشار اسد نامشروع ومغایر رهائی از قید آدمخواران تروریست باشد؟حقیقت این است که پشت سر هر هیاهوی "حقوق بشری و" ضد تروریستی" امپریالیستی منافعی پنهان شده که ندیدن آن نتایج شومی ببارخواهد آورد.اگر امپریالیستها حقیقت را بگویند آن وقت درک مسائل سیاسی برای مردم بسیار راحت است. مثلا بگویند ما دزد و غارتگر و جنایتکار وبی وجدا ن هستیم، سرمایه ناموسمان است، عراق را با خاک یکسان کردیم تا بر نفت و ثروتش حاکم گردیم، لیبی را ویران کردیم تا نفتش را غارت و کشور را به پایگاه نظامی برای کنترل آفریقا تبدیل کنیم، افغانستان را اشغال کردیم برای محاصره ایران و روسیه وچین و انتقال لوله های نفت و گاز از آسیانه میانه.، جنگ علیه سوریه را درقالب جنگ نیابتی وتسلیح داعش وشیخکهای خلیج فارس را برای سرنگونی رژیم بشار اسد وسرانجام اشغال لبنان و ایران و محاصره روسیه وچین تدارک دیدیم .... آنوقت حل وهضم مسئله برای مردم آسان می بود ودچار سردرگمی نمی شدند.لیکن آنها (امپریالیستها)بجای این حقایق در شیپور تبلیغاتی به ما می گویند:" برای دمکراسی، حقوق بشر، آزادی، صلح و امنیت، مبارزه با تروریسم و دیکتاتوری ، پیشگیری از اعدام "...وارد موصول عراق و سوریه و یا افغانستان ولیبی... شده ایم تا بصورت دمکراتیک" تروریستها" را نابود کنیم!

حال با توجه به اینکه آمریکا خودش موجب تولد داعش است واكنونٌ با انتقال اين جانوران به سوريّه تلاشي بس عبث دَارد تا مانع نابودي فرزندان ادمخوارش درحلب شود چه هدف دراز مدتی را آمریکا دنبال میکند، آیا تجزیه سوریه وعراق وتسلط کامل براین دوکشوردر دستور کار امروز آمریکا قراردارد؟ نقش محور عربستان وترکیه در عراق و سوریه و بمباران موصل کدام است. برای درک صحیح این سیاست ریاکارانه وجنگ افروزانه آمریکا ومتحدین اش مقاله تحلیلی زیر که درسایت نویسندگان اردنی منتشر وتوسط احمد مزارعی ترجمه گردیده است را دراختیار خوانندگان گرامی قرارمی دهیم به این امید که در تنویر افکار امید افتد :

جنگ موصل، جنگی برای تسلط بر سوریه وعراق

در لحظه ای که به آرامش مشغولی، خیال کن تهدیدهائی که مسئولان کشورهای عراق ، عربستان، ترکیه و../ ابراز میدارند درباره آزادی موصل نبوده بلکه برای آزادی فلسطین است.خیال کن ارتشها، هواپیماها وموشکهائی که در زیر تسلط واوامر این حاکمان است ، همه با تمام توانائی به اسرائیل حمله کنند، تنها در یکشب دولت نتناهو اسرائیل وشهرکهای یهودی نشین از انظارپنهان خواهد شدواثری از آنها باقی نخواهد ماند.

اما درهمین حال که تو درخیال بسر میبری ، بیکباره یک هواپیمای اسرائیلی در آسمان کشورت ظاهر میشود وترا از خیال در میآورد، شما بیکباره متوجه میشوی که همه آن نیروها ئی که تو خیال کرده بودی برای آزادی فلسطین بسیج شده بودند، بر عکس شده وهمه بعد از آزادی موصل به جان یکدیگر افتاده اند.بیشترین کسانیکه ازمسیر موصل بعد از آزادی وحشت دارند "عثمانیها"هستند، اردوخان آشکارا اعلام داشت که آنکارا " شیعی شدن شهر موصل را نخواهد پذیرفت".وزیر خارجه ترکیه چاووش اوغلو نیزاز ریاض تآکید کرد: " ضروری است که مردم موصل را میان داعش وملیشیای شیعه قرار ندهند که یکی را انتخاب کنند".از این نظر ارتش ترکیه از "بعشیقه" که ده سال است به اشغال خود درآورده ،خارج نخواهد شد ، ارتش ترکیه اردوگاهی در شمال عراق از دهسال پیش تآسیس نموده است، وما در بیش از ده منطقه درعراق حضور داریم.وزیر خارجه عربستان نیز کمتر از چاووش اوغلو "نگران" نبود ، وی

نیز پس از پایان جلسه وزرای خارجه کشورهای خلیج، اظهار داشت ، اگر حشد الشعبی که طرفدار ایران هستند، درجنگ برای آزادی موصل شرکت کند شکی نخواهد بود که کشتارهای مذهبی در موصل به راه خواهد افتاد.

اما مگر "داعش" سنی مذهب نیست ؟

بله، آنها سنی هستند اما از نوع سنی دینی وسیاسی که با عربستان اختلافاتی دارند . اما با ترکیه چطور؟ آنچنانکه تا کنون مشاهده شده داعشیها با ترکیه حنفی مطابقت بیشتری دارند وبهمین دلیل ترکیه اجازه داد داعش وهزاران سلفی تند رو از مناطق آسیای میانه واز طریق مرزهای خود وارد سوریه وعراق شده وبه تخریب این دو کشور بپردازند.

سئوال دیگر: شیعیان حشد شعبی چه کسانی هستند ؟

این درست است که حشد الشعبی ائتلافی است که در غالب خوداز تشکلات شیعی وکمی هم از تشکلات سنی درست شده است، اما آنچه که آنکارا وریاض را خشمگین میکند نه شیعی بودن آنها بلکه نزدیکی سیاستهای حشد الشعبی با ایران است.(2)

از توضیحات بالا روشن میگردد که جنگ ودرگیری بر سرموصل نه مذهبی بلکه در درجه اول سیاسی میباشد. علت وحشت آنکارا وریاض این است که آزادی موصل با شرکت گسترده حشد الشعبی باعث اختلال در معادله قدرت درون عراق شده و در نتیجه به نفع هم پیمانان ایران گردد، ومهمتر اینکه واشنگتن بیشتر از آنکارا وریاض نگران آن است که آزادی موصل بوسیله حشد الشعبی موجب دو تغییر بسیار مهم گردد:

یکم - بهم خوردن تعادل قوای داخلی عراق در جهت مخالف مصالح آمریکا وهم پیمانانش

دوم - شکست برنامه آمریکا پس از آزادی موصل که در نظر دارد جنگجویان داعشی را از موصل به طرف دو استان رقه ودیر الزور فراردهد واز آنها در جهت مبارزه با ارتش سوریه استفاده کند ، صاحبنظران سیاسی وهم پیمانان منطقه ای وجهانی آنها در دمشق براین باورمتفق القولند که آمریکائیها درنظر دارند تا دو استان رقه ودیر الزور را که هم مرز با اردن، وترکیه هستند ، تبدیل به دولتی نموده تا بتوانند بوسیله این دولت سوریه را از عراق جدا کرده که در نتیجه هم عراق وایران نیز از سوریه جدا خواهند شد.

اکنون روشن میشود که درگیری در مورد موصل ، در واقع درگیری میان سه محور منطقه ای است: 1 - محور ترکیه وعربستان . 2 - محور آمریکا - اسرائیل . 3 - محور ایران - سوریه

محور آمریکا به طور طبیعی شامل اسرائیل نیز خواهد شد، میان آمریکا وتل ابیب بعضی اختلافات تاکتیکی وجود دارد اما اتحاد استراتژیکی میان آنها برقرار وبسیار محکم است وهدف نهائی هردو تضعیف سوریه وعراق بوده تا بتوانند ابتدا آنها را تجزیه کرده وسپس آنها را تبدیل به جمهوریهای موز، بر اساس تفکرات مذهبی ، قبیله ای وطایفه ای کنند که در آنصورت ایران نیز در منطقه تنها خواهد ماند ومعلوم است چه خواهد شد.

محور ایران وسوریه، بطور طبیعی شامل همه سازمانها واحزاب مقاومت توده ای وعربی که مخالف اسرائیل وسازمانهای تروریستی هستند میگردداین محوردر عین حال از پشتیبانی سیاسی ونظامی روسیه در بعضی از قضایا وومواضعی که اینها با یکدیگر منافع مشترک دارند نیز برخوردارند. محور ترکیه عربستان از حمایتهای کامل وگسترده آمریکا برخرداراست ، آمریکا بویژه در درگیری میان ایران وعربستان در سطح کشورهای اسلامی نیز در کنار عربستان ایستاده است ، آمریکا همچنین از عربستان در برابر ترکیه اطلسی و یا روسیه، درصورت بروز اختلاف مصالح با آنها، حمایت خواهد کرد.

علی العموم در مجموع درگیریهای موجود با طرفهای گوناگون ومیدانها جنگی که جریان دارد،آمریکا دچار تزلزل وسرگردانی است ، اما چرا ؟ :

نزدیک شدن دوره ریاست جمهوری اباما به پایان خود، در نتیجه شروع مرحله انتقالی که اباما ترجیح میدهد دست به آنچنان اقدامات تندی نزند که موجب دردسرهای فراوان برای حزب دموکرات ، تضعیف شخص هیلاری کلینتون ودر نتیجه ازدست دادن شانس انتخاباتی وی گردد.از این نظر آمریکا میکوشد درگیریهای منطقه را شعله ور نسا خته ودر جهت منجمد کردن درگیریها حرکت کند وآنها را برای چند ماهی به تآخیر بیندازد تا رئیس جمهور تازه انتخاب شده وپس از انتخاب معاونان وسروسامان دادن به اوضاع سیاسی در کاخ سفید، تصمیمات مناسب را در زمینه های مختلف، اتخاذ کند.

در مقابل دومحور ترکیه - عربستان، و سوریه - ایران، میکوشند تا از این فرصت ضعف مسئولان کاخ سفید برای تصمیم گیری استفاده کرده ، ودستاوردهائی برای خود فراهم کنند که با انتخاب رئیس جمهور تازه آمریکا شاید برایشان مقدور نباشد.در پایان باید گفت که درگیری با درجه بندی وحرارت وجود دارد، اما مستمر است ودر حال اوج گیری است. 26 مهر 1365 مترجم: احمد مزارعی ، سایت نویسندگان اردنی

*********************

انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا ، انتخابی بین وبا وطاعون است

وباید تحریم گردد

یک بار دیگر در هشتم نوامبر 2016 ، مردم آمریکا را به پای صندوق های رای می کشانند تا به یکی از دو نامزد انتخاب شده برای آنها رای بدهند . قرار است که رئیس جمهور "منتخب مردم" بمدت 4 تا 8 سال بر گرده جامعه سوار شود و شیره کارگران و مردم عادی و کم در آمد را بکشد.

دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوری خواه وهیلاری کلینتون نامزد حزب دمکرات در مقابل هم صف آرایی کرده وهفته پایانی کارزار انتخاباتی خود را میگذرانند. این دو کاندید ریاست جمهوری از نظر مردم نفرت انگیز ترین و غیر قابل اعتماد ترین کاندید در تاریخ آمریکا هستند. هر دو آنها حقه باز ، دو رو ، جاه طلب ، دروغگو ، و قدرت طلب هستند. کارزار انتخاباتی این دو نامزد و مناظرات تلویزیونی آنها ار منحط ترین و ننگ آورترین کارزار هائی است که مردم آمریکا بیاد میآورند. در مناظرات تلویزیونی چیزی جز لجن پراکنی بر علیه همدیگر ، اتهام ، تهدید , تحقیر طرف مقابل دیده نمیشود .اما هر دو کاندید درطفره رفتن از مسائل مربوط به مشکلات مردم و دردهای جامعه مهارت خوبی دارند.

دونالد ترامپ در نطق های انتخاباتی خود سعی میکند که با شعارهای فاشیستی مانند " آمریکا مقدم است " ، " مهاجران خارجی جنایتکار اند " ، برای "تسلیح بیشتر" ، " اقتصاد ملی گرا" ، " سلطه گری" خود را با خشم و انزجار مردم از سیستم اجتماعی موجود پیوند زند. او به مردم اخطارمیدهد که انتخابات آتی تنها شانسی است که در آن مردم میتوانند قدرتمندان حامی هیلاری کلینتون را شکست دهند و باعث نجات کشور آمریکا شوند. رئیس کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ مدیر سایت اینترنتی برایت بیت دات کام است . این سایت مرکز تجمع عده ای دست راستی ، سفید پوست ناسیونالیست با تمایلات نئو نازی است. دونالد ترامپ با شعارهای نژادپرستانه فاشیستی وشونیستی و راه حل های ارتجاعی از خشم ونارضایتی از کل نظام پوسیده استثمارکننده که جز فقر و بیکاری و نومیدی برای مردم ببار نیاورده است بهره برداری میکند.او بر مناطق فقر زده آمریکا انگشت گذاشته و سرمایه داران را مسبب غارت این مناطق و تبدیل آنها به بیابان خشک و خالی میداند.

کارزار انتخاباتی هیلاری کلینتون و کلا حزب دمکرات آمریکا در آماده کردن شرایط برای امکان شعارهای فاشیستی توسط دونالد نرامپ نقش عمده ای دارند. زمانی که حزب دمکرات برنی سندرز را کنار گذاشت ، سندرز از جوانان بریده از نظام دو حزبی خواست که از هیلاری کلینتون حمایت کنند . دونالد ترامپ از فرصت استفاده نمود و خود را تنها کاندید مخالف شرایط موجود معرفی نمود .او سعی میکند که با شعارهای فاشیستی و ضد دولتی بخشی را که طرفدار سندرز وبر ضد وال استریت است را بطرف خود جلب کند.

این ادعای ترامپ که مخالف نظام است و به نفع مردم آمریکا فعالیت میکند یک دروغ و عوامفریبی محض بیش نیست. او یک میلیاردری است که صاحب چندین آسمان خراش در نیویورک ، کازینوی مجلل در لاس وگاس و چندین رسانه خبری تبلیغی برای هنرپیشگان مشهور هالیوودی است و به بانکداران قدرتمند و میدیای وابسته به کمپانی ها و قدرتمندان مالی وابسته است. او ضد کارگر و خواهان برخورد شدید با هر اعتصاب کارگری است.

هیلاری کلینتون هرگز در کارزار انتخاباتی خود به عوامفریبی ترامپ اشاره نمیکند زیرا خود بیش از ترامپ به بانکداران وال استریت ، الیگارشی مالی ، رسانه های سرمایه داری وابسته است. کلینتون در افشاگری بر علیه ترامپ از روشهای ارتجاعی استفاده میکند و اسناد بیرون آمده از ویکی لیک در مورد ارتباط کلینتون با بانکداران را را توطئه پوتین و ترامپ معرفی میکند. افشاگری دونالد ترامپ برعلیه هیلاری کلینتون بعلت آنکه هیلاری بین مردم فردی فاسد و دروغگوو وابسته به نظام شناخته شده است از نفوذ بیشتری برخوردار می باشد.

افشاگری کلینتون بر علیه ترامپ نامزد جمهوری خواه آنچنان بی توان و کم نور است که دست راستی های جمع شده بدور جرج بوش پسر مانند دونالد رامسفلد به حمایت کلینتون برخاسته اند.

باید گفته شود که مردم به نطق های ترامپ گوش میدهند نه بخاطر آنکه خواهان راه حل فاشیستی برای مشکلات خود و جامعه هستند بلکه بخشی از مردم و کارگران بخاطر فساد ذاتی و نهادینه شده در حزب دمکرات و عوامفریبی کاملا آشکار شده باراک اوباما در طول 8 سال گذشته آلترناتوی جذابی در پیش روی خود نمی بینند.

هیچکدام از کاندیداهای ریاست جمهوری سخنی جدی از دردهای مردم و راه حل های واقعی برای آنها بر زبان نیاورده اند. هیچک از آنها سخنی از تعمیق بحران اقتصادی جهانی نمی گویند، بحرانی که مردم بسیاری از کشورهای جهان را به فقر کشاند ، بحرانی که

قروض غیرمالی جامعه جهانی را از سال 2000 تا کنون 2 برابر کرده و به سطح 150 تریلیون دلار رسانده است ، بحرانی که موجب فربه تر شدن بانکها با پرداخت 3 تریلیون دلار از پول مردم به آنها توسط اوباما گردید، بحرانی که شواهد نشان میدهند که عمیقتر خواهد شد. نه هیچکدام از نامزدها از منافع مردم دفاع نمی کنند.

مهمترین مسئله ای که مردم جهان امروز با آن روبرو هستند مسئله جنگ است که در مناظرات تلویزیونی و نطقهای انتخاباتی سخنی در باره آن شنیده نمیشود.

آری ، پس از بر زمین نشستن گرد و غبار انتخاباتی ، رئیس جمهور " منتخب" مردم صرفنظر از اینکه از کدام دو حزب در قدرت به جلوپرتاب شده باشد ، باید سیاستهای نظام غارت امپریالیستی را نمایندگی کند و از جان و دل در اجرای آنها بکوشد.

در انتخابات 8 نوامبر اگر هیلاری کلینتون به کاخ سفید راه یابد ، که احتمال آن زیاد است , یکی از منحط ترین و منفورترین و جنگ افروزترین نمایندگان فعلی حزب دمکرات به قدرت رسیده است. هیلاری بارها اعلام کرده است که خواهان ایجاد " منطقه پرواز ممنوع " در سوریه است ، خواستی که چند سال است که نظام امپریالیستی آمریکا بدست اوباما دمکرات در حال عملی کردن آن است. هیلاری بطور آشکار شدیدا ضد عرب ، ضد ایرانی ، و طرفدار بی قید وشرط تجاوزات رژیم فاشیستی صهیونیستی اسرائیل در خاورمیانه است. کلینتون بارها بر علیه روسیه موضع گرفته و تهدید کرده است. هیلاری بهمراه دولت اوباما بر تبلیغات ضد روسی خود افزوده است . جان کری وزیر امور خارجه اوباما خواستار محکوم کردن روسیه برای ارتکاب جنایت جنگی بخاطر " بمباران شهروندان سوریه " شده است !

در سیاست داخلی ، هر دو کاندید ریاست جمهوری خواهان سرکوب شدید مبارزات مردم برای یک زندگی شرافتمندانه ، برای افزایش حقوق ، برای شغل ، بر علیه بیکاری ، بر علیه افت سطح زندگی مردم ، بر علیه میلیتارزه کردن جامعه ، بر علیه کشتار شهروندان بدست پلیس وحشی و... هستند. هر دو کاندید خواهان محدود کردن آزادیهای دمکراتیک برای مردم و فربه تر کردن میلیاردرها و کمپانی ها با دستبرد زدن به معیشت مردم هستند ، یکی با چماق فاشیستی و دیگری با قوانین خود ساخته نظام.

در سیاست خارجی ، برای هر دو کاندید ، اجرای سیاستهای سرمایه داری کلان آمریکا در دستور روز است . یک سیاست خارجی مداخله گرتر ، تجاوزگرانه تر ، وحشیانه تر و جنگ افروزانه تر بر علیه روسیه و چین و کشورهای "یاغی" در دستور کاراست.

باید اذعان داشت که بورژوازی در قدرت در زمانی که در بحران بسر میبرد تاکتیک نامزد کردن یک کاندید فاشیست را باجرا در میآورد تا از یکطرف قبح اعمال دولتی حرکتهای فاشیستی را دربین مردم و جامعه بشکند و نیروهای دست راستی را برای بسیج برای روز مبادا تشویق نماید و از طرف دیگر با ایجاد نگرانی و هراس در جامعه ، مردم را از مبارزات و مطالبات خود باز داشته و آنها را بسوی نامزد دیگربکشاند. زمانی که رسالت نامزد فاشیست به پایان رسید تاریخ مصرف او هم تمام شده و این کاندید انتخابات را بنفع کاندید دیگر خواهد باخت.

راه یافتن هیلاری کلینتون و یا دونالد ترامپ به کاخ سفید هیچ دردی را از دردهای تلنبار شده مردم آمریکا و جامعه جهانی رادرمان نخواهد کرد. وظیفه مردم آمریکا و نیزوهای مترقی آن ایجاد تشکلی است که بر علیه دو حزب حاکم دمکرات و جمهوری خواه بطور قاطع دست به مبارزه زده و آنها را بین مردم افشا نماید و با برنامه انقلابی یک آلترناتیو ضدسرمایه داری در پیش چشمان مردم قرار دهد. وظیفه نیروهای مترقی جهانی تشدید مبارزه بر علیه سیاستهای مداخله گرانه و جنگ افروزانه امپریالسم آمریکا ، مبارزه علیه غارت منابع کشورها بدست عده ای چپاولگر بین المللی ، مبارزه علیه هژمونی طلبی آمریکا ، مبارزه علیه جنگ و برای صلح و آزادی و سوسیالیسم است. انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا ، انتخابی بین وبا وطاعون است وباید تحریم گردد.

****

نه به رفراندم دولت مانوئل خوان سانتوس !

مقاله ای از حزب کمونیست کلمبیا (مارکسیست-لنینیست)

متن نهائی توافقنامه بین چریکهای فارک (FARC-EP) و دولت خوان مانوئل سانتوس به امضا رسید و در 2 اکتبر در یک همه پرسی به رای گذاشته خواهد . مارکسیست لنینیست های آگاه کلمبیا با شرکت فعال در بحث های سیاسی که در مناطق مختلف کشور در جریان بود از اینکه توده ها از شرکت در روند مذاکرات باز داشته شده اند شدیدا انتقاد کردند.

از همان ابتدای ، شرکت شهروندان در روند مذاکرات محدود به مشورت با آنها بود ، هم حکومت و هم فارک مدام بر این نکته اصرار داشتند که طرح یک سیاست ملی و جامع که آلترناتیو ها و پیشنهادات مختلف بر روی درگیریهای مسلحانه و سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در کشور را منعکس کند برای مذاکرات صلح مضر است.

.......

علیرغم آنکه دولت بر تسلیم فارک اصرار داشت ، فارک (FARC-EP) بر این نکته تاکید میکرد که تصمیم شان برهمزیستی با دولت چنانچه آنها را بعنوان یک نیروی سیاسی برسمیت بشناسد شکستی برای فارک نخواهد بود. باید گفته شود بر عکس، صلح

مطلوب ، صلح همراه با عدالت اجتماعی که در مذاکرات در نظر گرفته شده باشد مغایراست با نیت خوب ، البته در بهترین حالت ، که با امتناع از تغییرات ساختاری و بسط آزادی و بهروزی برای توده های وسیع شهر و روستا همراه باشد.

نه مطالبات مردم وسازمان هایشان از دولت برای متوقف کردن اجرای سیاستهای نئو لیبرالی که موجب شورش اجتماعی در کشور شده اند در مذاکرات در نظر گرفته شده اند و نه سخنی در مورد تقاضای افزایش دستمزد ، توقف چپاول منابع طبیعی توسط انخصارات بزرگ ، در مورد خصوصی سازی و راه حل واقعی برای مشکل اشتغال و بهداشت و آموزش و پرورش در توتفقنامه وجود دارد. همینطور در توافقنامه هیچ ماده ای در مورد بمباران شهروندان ، کشتار و نقض حقوق بشر و نقض قوانین بین المللی ، نادیده گرفتن وظائف دولتی و ایجاد برخورد علیرغم شکایات مکرر سازمانهای مردمی وجود ندارد.

تشکلهای مردمی چند توافقنامه ای که با دولت بامضا رسیده اند را به انتقاد کشیدند ، این توافقنامه ها انتظارات یک مبارزه مردمی برای صلح و عدالت اجتماعی و ایجاد فضای دمکراتیک که در آن بطور واقعی حقوق مردم و سرنوشت یک ملت برسمیت شناخته شود بر آورده نمیکنند.

سراب اصلاحات ارضی همه جانبه

اصلاحات ارضی همه جانبه که برای تغییرات ساختاری درشهرستانها و روستاهای کشور پیشنهاد شده اند مقدار7 میلیون هکتار زمین ، 3 میلیون هکتار از صندوق زمین ، ایجاد چند منطقه مخصوص برای کشاورزی ، و برنامه ریزی برای آن با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی را شامل میشود . طبق توافقنامه ، این اصلاحات قرار است که فقر زدائی کرده و سطح تولید کشاورزی را بالا ببرد.

کسانی که این بخش از توافقنامه در آنها هیجان و تصورات بزرگ ایجاد کرده است نمیدانند که ماهیت و مضمون اقدامات پیشنهاد شده در اساس باین وابسته است که چه نیروی دولتی مجموعه سیاستهای اقتصادی و سیاسی را تعیین و تصویب کند و بودجه آنرا مشخص نماید. اصلاحات جامع پیشنهادی چیزی جز توصیه نامه به رئیس جمهور کشور و دولت آن نیست و و تنها موقعی میتوتند باجرا در آید که دولت کلمیبا سیاستهای اقتصادی و سیاسی بویژه سیاست کشاورزی خود را در زمینه سرمایه گزاری انحصاری - مالی و گلوبالیزسیون اقتصادی در سطح وسیعی تعدیل نماید .

همجنین توافقنامه اصلاحات جامع روستائی ، مسئله تمرکز زمین در دست عده ای معدود و ظبط املاک ، وابستگی صنعتی ، قیمت گزاری جهانی بر روی محصولات کشاورزی ، و توافقنامه های خارجی امضا شده توسط دولت کلمبیا را بدست فراموشی می سپارد.

با انتقاد از سراب طرح جامع اصلاحات کشاورزی در توافقنامه ، ما باردیگر بر حمایت خود ازمبارزه توده ای برای یک اصلاحات ارضی دمکراتیک و دفاع از لیست مطالبات ارائه شده به دولت توسط " اجلاس کشاورزی " تاکید میکنیم و متذکر میشویم که عبارات " شرایط بهتر زندگی و فقر زدائی" که در توافقنامه با دولت بعنوان سنگ بنا یاد میشوند عباراتی هستند که از مضمون تهی اند و وجود بحران و دلائل قهر و مشکلات ساختاری در کشوررا ریشه یابی نمیکنند.

ترفند مشارکت سیاسی

اگر اثراتی را که " شرکت سیاسی" در قطبی کردن صحنه سیاسی کشور بوجود می آورد در نظر گرفته شوند متوجه خواهیم شد که شرکت سیاسی موضوعی بسیار بحث برانگیز است. در هر صورت ، حکومت و فارک (FARC-EP) تصمیم گرفته اند که به درگیریهای بین خود پایان داده و همصدا برای تعمیق و فراگیرتر کردن دمکراسی بکوشند.

ما بهمراه بسیاری از کلمبیائی ها امید داریم که حقوق مردم و آزادی های سیاسی در کشور برقرار و گسترش یابند اما این خواست حکومت و فارک نمیتواند ما را سردرگم و مغشوش کند و بدفاع از بنیان های نظام طبقه حاکمه ای بکشاند که تاریخا برای فریب توده ها هزاران ترفند در مورد " دمکراسی موجود دمکراسی برای همگان است " بکار گرفته است.

مشارکت سیاسی در کشور بدون یک قانون اساسی که مردم را به عنوان اساس تشکیل دهنده حکومت برسمیت بشناسد نه تنها یک مغلطه بلکه بمعنی مقید کردن مردم به دفاع از الگوی دمکراسی مشارکتی در قانون اساسی 1991 است که در آن توده ها برای مشروعیت دادن به سیاستهای دولتی بکار گرفته شده اند.

.......

عدالت انتقالی در تضاد با جنایت سیاسی و حق شورش

توافق بر سر قربانیان و عدالت ، عدالت انتقالی با تشکیل یک دادگاه ویژه صلح

در این مورد ارمغان توافقنامه چنین است.

در حوزه قضائی سه نوع مجازات در نظر گرفته شده است :

1- برای آنهائی که به گناهکار بودن خود اعتراف میکند

2- برای آنهائی که دیر به گناهکار بودن خود اعتراف میکنند

3- برای آنهائی که هیچ اعترافی به گناهکار بودن خود نمی کنند.

مجازات برای

گروه اول : " محدودیت آزادی و حقوق" برای مدت 5 تا 8 سال وباید " کار و فعالیت کاری "داشته باشند.

گروه دوم : محرومیت از آزادی بمدت 5 تا 8 سال

گروه سوم : " زندان در شرایط عادی تا حد 20 سال "

توافقنامه بر این تاکید دارد که به شورشیان عضو سازمانهائی که توافقات نهائی صلح را امضا کرده اند و کسانی که توسط دادگاه متهم و یا محکوم به جرمهای سیاسی شده اند عفو عمومی اعطا خواهد شد. جنایاتی مانند " جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت ، نسل کشی ، گروگان گیری وسلب آزادی از دیگران ، شکنجه ، اعدام فراقضائی ؛ ناپدید کردن اجباری ، مقاربتهای خشونت آمیز و خشونت جنسی ، کوچ اجباری , بکارگیری کودکان همانطور که در کنوانسیون رم تصریح شده است مورد بخشش و عفو قرار نخواهند گرفت. همچنین جنایات عادی که ارتباطی با فعالیتهای سیاسی و شورش ندارند شامل عفو و بخشش نخواهند شد و کنگره دولت در مورد آنها تصمیم خواهد گرفت.

با در نظر گرفتن این مقررات دادگاه ویژه صلح باید گفته شود که

1- چون حق شورش و چریکها بعنوان نیروی درگیر این حق در کشور برسمیت شناخته شده است دولت در یک تبانی ماهرانه قوانین مصوبه دادگاه های کلمبیا ، کنوانسیون رم , دادگاه جهانی جزائی را پذیرفته است.

2- قوانین دادگاه ویژه بعنوان مکانیسم عدالت انتقالی را بسختی میتوان در مورد دولتمردان که خود دست به جنایات زده و حقوق افراد را بطور جدی نقض نموده ، دست به تروریسم دولتی زده اند ، نیروهای شبه نظامی بر علیه مردم متشکل کرده اند اعمال نمود.

3- چارچوب قانونی توافقات دادگاه ویژه با قوانینی که برای چندین سال است مورد حمایت و استفاده دادگاه وابسته به قانون اساسی کلمبیا است و جنایات سیاسی دولتمردان را نفی میکند مرز بندی روشنی ندارد.

4- طراحی دادگاه ویژه بر اساس بخشیدن و فراموش کردن جنایتکاران جنگی ، نظامیان و شبه نظامیان جنایتکار ، حامیان مالی جنگ که مسئول آواره کردن مردم و ظبط املاک و اشاعه امید واهی هستند صورت گرفته است.

5- عفو و بخشش توسط کنگره کلمبیا تعریف شده و مشروط به بزمین گذاشتن اسلحه و دست کشیدن از بسیج توده ای خواهد بود.

با توجه به موضوع بزمین گذاشتن اسلحه و دست کشیدن از بسیج توده ای کاملا مشخص است که فارک (FARC-EP) با حمایت از یک مدل سیاسی فاشیستی در کلمبیا بااتخاذ مواضع نه به جنگ ، علیه جنایت سازمان یافته ، و دست کشیدن از قهر سیاسی علیه یک نظام غیر دمکراتیک و غیرمنصفانه حاکم بر ما و با محکوم کردن شورش بر حق و و حق تعیین سرنوشت مردم برای آزادی ، به اردوکاه بورژوازی پیوسته است . برای پیوستن به مدافعان نظام ، فارک را از صورت بسیج بودن خارج کرده اند و به تحویل دهنده سلاح و قرائت کننده توافقنامه تبدیل نموده اند و این فقط به نفع اربابان سیاسی است و نه بنفع چریک هائی است که دست به مقاومت زده و بارها شکست ناپذیری خود را در مقابل تهاجم نابودگر و فاشیستی دشمن طبقاتی بنمایش گذاشته اند .

ما خواهان یک کارزار وسیع سیاسی برای رد رفراندم هستیم و کارگران و توده های مردم را ، بویژه در شرایطی که توافقنامه امضا شده بین فارک و دولت هیچ قدمی به جلو برای برقراری صلحی پایدار و با ثبات برنداشته است ، به تحریم فعال فرامیخوانیم.

با رد همه پرسی ، ما همه مردم کلمبیا را فراخوان میدهیم تا وحدت عمل خود را برای بسیج و مبارزه برای برگزاری یک مجلس موسسان ملی تقویت کنند ، مجلس موسسانی که در آن مردم قانون اساسی جدیدی که در آن دروازه ها را برای فضای دمکراتیک سیاسی ، صلح ، عداالت اجتماعی باز شوند به تصویب برسانند.

زنده باد مبارزات مردم کلمبیا !

نه به همه پرسی خوان مانوئل سانتوس !

ما خواهان تشکیل مجلس موسسان هستیم !

حزب کمونیست کلمبیا (مارکسیست-لنینیست)
کمیته اجرایی مرکزی
2016 سپتامبر 2

*******

گلچینی از بگومگوها در فیسبوک

"بواسیر ناپلئونی و مهروعطوفت همایونی!"

میگویند کسی که از ابتدا نا بینا به دنیا آمده است معنی تاریکی را نمی فهمد زیرا هرگز روشنایی را تجربه نکرده است وکسی که ازابتدا خشت اول را کج گذاشته باشد تا ثریا رود کج!

موضوعات مهم وپیچیده سیاسی واجتماعی را نمی شود از روی لجاجتها ، هیجانات اجتماعی ،دل خنک کردنهای عاطفی، فشارها وناملایمات زندگی و یا توسل به حدسیات وجادووجنبل های ارزان قیمت پاسخ داد. وقتی گردوغبار اثرات سهمگین شکستهای سیاسی وانقلابات اجتماعی بر زمین می نشینند و بر روح وجسم بخشی از اهالی مستولی میشوند ، خیالپردازیها ، ذهنیگریهای مذهبی وعرفانی ، یاس وسرخوردگی "شکوفا" میشوند. ناله و زاری وبی هویتی وبن بست اجتماعی آغاز میشود و مضحکترین استدلالات سیاسی به بازار می آیند و خنده مرغ پخته نیز به این بازار مکاره رونقی روحی می بخشد! ازجمله می توان علل شکست ناپلئون در واترلو ویا علل بروز انقلاب ایران ویا دلایل مضحک دوجنگ جهانی را نام برد:

یکم ، علت شکست ناپلئون درواترلو: اخیرا دراثر جدید " فیل میسون" بیماری "بواسیر" علت شکست ناپلئون بناپارت، امپراتور فرانسه در آخرین و مهمترین نبرد او در 1815 تحلیل گشته است.میسون معتقد است ناپلئون بناپارت، قبل از هر نبردی بر اسب خود سوار میشد و نقشه نبرد را مرور میکرد، اما پزشکان ناپلئون، دو روز قبل از «نبرد واترلو» که 16 تا 19 ژوئن 1815 بین نیروهای فرانسه و ارتش پروسی، روسی و انگلستان اتفاق افتاد، دارویی را که برای تسکین این بیماری استفاده میشد، گم کردند. ناپلئون نيز  به علت تشدید بیماری قادر نبود بر اسب خود سوار شود و به همین دلیل نتوانست نقشه جنگ را به درستی طراحی کند. در نتیجه، ارتش فرانسه شکست خورد و امپراتور فرانسه نیز دیگر نتوانست خود را بازیابد!!!

می بینید علت شکست ناپلئون نه در بی نظمی ارتش او، تاکتیکهای اشتباه جنگی او ونارضایی وخستگی دربین سربازان وفساد داخلی و از طرفی جبهه نیرومند دشمن معروف به ائتلاف هفتم بلکه بواسیر ناپلئون تعریف شده است!!! به عبارت دیگر اگر ناپلئون بناپارت مبتلا به مرض بواسیر نمی شد "ائتلاف هفتم " را که متشکل از روسیه، آلمان، بلژیک، هلند، بریتانیا واتریش و....درهم می شکست وپیروز میشد!!!! به این میگن مزاح قرن بیست ویکم!

دوم ، علت انقلاب بهمن پنجاه وهفت ایران: اخیرا یکی از سردمداران "جبهه شورای ملی" تحت رهبری رضا پهلوی در تلویزیون لوس آنجلسی اظهار داشت که "انقلاب اسلامی بهمن" ، کار خود آمریکا وانگلیس بود که در "گوادلب فرانسه" گرد آمدند تا شاه را که سودای احیای امپراتوری پارس را درمنطقه وجهان داشت ودر جشنهای "شکوهمند دوهزار وپانصد ساله" بازتاب فرهنگی وجهانی نیز یافت و"دروازه تمدن شاه" صنعت نوین ژاپن را نوید میداد!!! با تحریک مردم نادان و ناسپاس ، نظام سلطنتی را از سریر قدرت به زیر کشیدند و آخوندها را بر سر کارآوردند!! وی گفت که مردم از سر سیری شکم دست به انقلاب زدند. آزادی به اندازه کافی درایران وجود داشت. زندان و شکنجه وفقر گسترده ودزدی خاندان پهلوی ..... فقط تبلیغات دروغین مخالفین وکمونیستنها و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در اروپا وجهان بود وواقعیت نداشت. اعلیحضرت همایونی اگر به هرقیمتی می خواست بر سر قدرت بماند می توانست هزاران نفر را کشتارکند و سلطنت را حفظ نماید!!! اما مهرو وجدان روح بزرگ او ترک ایران را ترجیح داد تا بیش ازاین خونریزی نشود!!! این منطق سلطنت طلبان بقدری مضحک وبی اساس است که حتا مرغ پخته را به خنده می اندازد!

می بینید علت انقلاب ایران که به مدت یکسال با تظاهراتهای میلیونی خیابانی ، اعتصابات شکوهمند کارگری وسرانجام مبارزه مسلحانه با گارد شاهنشاهی صورت گرفت وخونها ریخته شد ، با "توطئه آمریکا واروپا" درگوادلپ فرانسه " تحلیل میگردد ونه رشد تضادهای اجتماعی و سیاسی واختلافات طبقاتی که ریشه درتاریخ صد سال اخیر ایران داشته است. انقلاب مشروطه ایران، نهضت ملی کردن نفت وکودتای ننگین وخائنانه 28 مرداد 32 .... سرکوب وحشیانه مخالفین، زندان ودوختن زبان شعرا ونویسندگان ومنتقدین و جرم دانستن مطالعه کتب سیاسی "بودار"، فقدان آزادی های سیاسی واحزاب واجتماعات... گویا دلایل کافی برای توضیح علل بروزانقلاب بهمن نمی باشند ، همه چیز پابرجا بود، کار ، مسکن، آزادی وعدالت و.....انقلاب از سر سیری شکم بود!!! این بیخردان وطنفروش هنوز هم نفهمیده ونمی خواهند بفهمند که انقلاب با اراده این شخص و یا آن دانشجو و یا یک حزب سیاسی صورت نمی گیرد بلکه ناشی از رشد تضادهای عینی اجتماعی است و وقتی نیروهای مولده جامعه وعنصر تعیین کننده اش یعنی انسان ، پاسخ شایسته ای برای تکامل زندگی سیاسی واقتصادی و فرهنگی اش نگیرد دست به طغیان می زند و آتشفشان انقلاب برای یک تحول کیفی نتیجه این برآمد عمومی است که ارکان پوسیده نظم کهن را به لرزه درمی آورد. فقط دراین شرایط است که رهبر مستبد وگماشته حاکم ، ظل الله این سایه خدا ناله سر میدهد " که صدای پای انقلاب را شنید! به اومجال دهید تا دوباره برخر مراد سوار شود.

نه ! علل انقلاب را نمی شود "ناشی از ناسپاسی مردم از سر سیر بودن شکم، توطئه خارجیها وتزهای کهنه دائی جان ناپلئونی و یبوست و بی ارادگی ومهر وعطوفت بی حد ومرز همایونی..... دانست. ما از نرخ 60 درصدی بیسوادی درآستانه انقلاب، شکاف عظیم جنوب و شمال تهران، فقر و حاشینه نشینی پایتخت، و شهرهای سیستان وبلوچستان، کردستان و آذربایجان ، حتا مناطق روستایی و شهرهای شمال کشور نمی گوییم.این اخبار را می توان ازورای خود روزنامه های رسمی کشوردر سالهای 55 تا 57 مطالعه و مورد نقد و بررسی قرارداد. شاه نه ملی بود ونه دمکرات، وی عامل ودست نشانده امپریالیسم آمریکا بود وبیل کلینتون رئیس جمهور اسبق آمریکا نیز درگذشته به دخالت مستقیم سازمان جاسوسی آمریکا در کودتای 28 مرداد 32 وسرنگونی دکتر محمد مصدق اشاره کرد و از مردم ایران نیز "عذر خواهی" نمود!

توسل به چنین تحلیلهای غیرمنطقی وغیرعلمی مهر باطلي بربسیاری از انقلابات شکوهمند اجتماعی معاصر ولی شکست خورده ایست که بواسطه ماهیت رهبری ارتجاعی سیاسی منجر به تغییرمناسبات نوین وپویا نگشته ودرهم شکسته شدند.با تئوری توطئه «کار کارانگلیسیهاست و پاسخ های ساده وسطحی نمی توان ازکنار پیچیده ترین مسائل سیاسی گذشت وبه جادو جنبل وتحلیل های دایی جان ناپلئونی، بیماری بواسیر ویبوست این امپراتور و یا آن شاه ، شاهان، روی آورد.تاریخ، تاریخ نبرد طبقاتی خلقهاست و تمام جنگها وانقلابات وقیامهای اجتماعی باید درکادر تضادهای درونی مورد بررسی قرارگیرند. درغیر اینصورت به بازیچه دست فیل میسونها و بواسیر ناپلئونی گرفتار خواهیم شد.

سوم اینکه عده ای علت جنگ جهانی اول ودوم را نه ناشی از رشد تضادهای امپریالیستی بر سر کسب بازار ومناطق نفوذ ومستعمرات بلکه ترور ولیعهد اتریش در یوگسلاوی و یا دیوانگی هیتلر می پندارند وبخورد مردم میدهند. با تکرارمکرر این تعاریف ضد علمی ودروغین نظام سرمایه داری را مقدس وجاودانی جلوه میدهند وجنگ وبحران را ناشی از اشتباه ویا دیوانگی این یا آن عنصر سیاسی تعریف میکنند.هیتلر نماینده راست ترین وفاشیستی ترین بخش انحصارات مالی آلمان بود که برای نجات آلمان ازبحران وکسب مناطق نفوذ و استقرار یک ابرقدرت نازیستی درجهان به میدان آمد.علل روی کارآمدن او و یا موسولینی وامثالهم بحران عمیق سرمایه داریست ووفقط دراین چهارچوب می توان به علل بروز بحران وجنگ وفاشیسم پاسخ داد ونه با توسل به تئوریهای روانکاوانه عقده های جنسی فریدیسم وجامعه شناسان وروانشناسان کلاش بازاری که فقط برای کسب پول وتجارت به مهندسی افکارعمومی وقلب حقایق مشغولند. سلطنت به گور سپرده شد و سلطنت ولایت مطلقه فقیه هم به همان گورستان پرتاب خواهد شد.

***

شعارهای ارتجاعی و نژاد پرستانه درپاساردگاد

هزاران نفر ازمردم ايران روز هفتم آبان به بهانه روز تولد "کوروش کبیر" در پاسارگاد تجمع کردند و با دادن شعارهای نژادپرستانه وارتجاعی درمقابل مقبره کوروش هخامنشی ادای احترام نمودند!! «من ایرانی هستم، عرب نمیپرستم» «هرگز نخواب کوروش، ایران پدر ندارد» «کورش پدر ما است، ایران وطن ما است» «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران». سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن! همش میگن دست خداست، هر چه بلاست از عرباست»، ازجمله شعارهای مهم این تجمع بود.

مردم ایران سالهاست دراثر فشارهای اجتماعی وسرکوبهای بی حد وحصر سیاسی وفقدان یک بدیل دمکراتیک ومردمی تحت هربهانه ای در مخالفت با حكومت اسلامی و ضد ایرانی که واژه ملی وملت وسنن تاریخی وملی مردم را به تمسخر گرفته است وتلاش نمود واژه امت را برمردم تحمیل کند تظاهرات ميكنند و به حاکمان مستبد و خونريز اسلامی دهن کجی و شعار" واي كوروشا "صلّآ ميدهند. متاسفانه شعارهای تجمع کنندگان در هفتم آبان از مضمون تهی بوده ونمی توانست مورد حمایت نیروهای ترقی خواه قرارگیرد. شعارهای ناسيونال شونیستی آریایی و ضد عرب و عظمت طلباته و نژادپرستانه شایسته بقایای منفور سلطنت پهلویست و هرگز قابل دفاع نمی باشد. شعارهای اخیر ضد افغانستانی و یا شعار بخشی از جوانان " ما... آريايي هستيم عرب نمي پرستيم ویا شعار اسراییلی "نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران!" فاشیستی و نفرت انگیز است. جنبش اعتراضی ونارضایتی عمومی که فاقد رهبری صحیح باشد به آلت دست نیروهای ارتجاعی وامپریالیسم و صهیونیسم بدل خواهد شد وقابل دفاع نمی باشد.تلويزيون هاي لوس انجلسي نيز در اين داستان نقش دارند و سعي ميكنند اين نارضايتي را به حمايت از خاندان منفور پهلوی ووابسته به اجانب سوق دهند.با شورآريايي دو هزار و پانصد ساله و يا شور حسيني هزار و چهار صد ساله كه نميشود تحولات مكراتيك وعدالت اجتماعي درعصر حاضر أفريد .اين فقط ناشی از بن بست سياسي ، ساده لوحي واز سر استيصال مردم سركوب شده است و بس! منشور حقوق بشر کوروش کبیر نیز افسانه است و فقط نابینایان وفریبخوردگان سیاسی بدان باور دارند. فلسفه حقوق بشر با انقلاب بورژوایی فرانسه وپیروزی بر فئودالیسم وکوتاه کردن دست کلیسا و مذهب اززندگی مردم و به رسمیت شناختن آزادیهای فردی واجتماعی آغاز شد و تعریف گردید. در دوره باستان وبرده داری و یا فئودالیسم حقوق بشری نمی توانست وجود داشته باشد.سلطنت طلب جاعل برای کسب قدرت واحیای نظام فاسد ودیکتاتوری شاهنشاهی متوسل به هر دروغی میشوند تا به اهداف پلید خود دست یابند. چنین تجمعاتی با شعارهای راسیستی و سلطنتی یک عقبگرد تاریخی وارتجاعی است و به شدت باید با آن مبارزه کرد.انتخاب بین مارغاشیه وعقرب جرار انتخاب شایسته ای برای مردمی که از استبداد و ظلمت نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی به تنگ آمده اند، انتخاب مترقی نیست، بیراهه است، جز تکرار شکست فرجامی نخواهد داشت. مبارزه با عفریت داخلی و عفریت خارجی وعواملش که دو جزء جدا ناپذیر ازهم هستند حداقل شرط همکاری با جریانات سیاسی درعرصه ملی ودمکراتیک است..فقط با چنین دورنمایی است که می توان به جلو حرکت کرد ودردام نیروهای ارتجاعی درنغلطید.جزاین نیز نمی باشد.

******

توفان شماره 200 آبان ماه 1395

ارگان مرکزی حزب کار ایران منتشر شد.

***

رفقا، دوستان و یاران مبارز!

برای پیشبرد نبردعلیه رژیم سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی، علیه امپریالیسم جهانی،علیه رویزیونیسم وضد انقلاب ترتسکیسم و شبه ترتسکیسم و تقویت جنبش کمونیستی ایران به حزب کارایران (توفان) کمک مالی کنید!

پارهﺍﻯ از انتشارات جدید در کتابخانه اینترنتی توفان:

*توهین به مقدسات ادیان وبرخورد به تروریسم .از انتشارات حزب کارایران(توفان)

*"سیمای دیگری از استالین" نوشته "لودو مارتنس"

*تحریف کنندگان تاریخ ، سندى تاریخى از انتشارات دفتر اطلاعاتى شوراى وزیران اتحاد جماهیر شوروى سوسیالیستى

*درافشای ماهيت "حزب کمونيست کارگری ايران" در دوجلد از انتشارات حزب کارایران(توفان)

* تحریف ترتسکیستی رویدادهای تاریخی – نویسنده علی رسولی

www.toufan.org